บทที่ 5 ตั้งครรภ์

บทที่ 5 ตั้งครรภ์ เธอกลิ้งไปมาหลายครั้ง กล่องยาในมือก็กระจัดกระจายไปทั่วพื้น เป็นที่น่าอับอายอย่างมาก ข้อเท้าเจ็บอย่างมาก และมีบาดแผลอื่นๆบนร่างกาย ก็เจ็บเช่นกัน ด้านหน้ามองเห็นเป็นสีดำ เป็นเวลานานทีเดียวที่ อันหน่วนชิงไม่สามารถลุกขึ้นได้ ในหูของเธอเต็มไปด้วยเสียงหึ่งๆ ต่อมา เธอก็หมดสติไป เมื่อเธอกลับมารู้สึกตัว ผู้คนก็รายล้อมอยู่รอบตัวเธอ แล้วเสียงกรีดร้องอันแหลมคมก็ดังเข้ามาในหูของเธอ “เธอคืออันหน่วนชิง! คนสารเลวที่มีความสัมพันธ์ลับหลังกับชายในฝันของเรา!” “เธอยังกล้าออกมาอีกเหรอ! ถอดเสื้อผ้าของเธอ!” “ใช่ ถอดเสื้อห้าของเธอ! นังผู้หญิงเลวไร้ยางอาย!” เหมือนสายฟ้าฟาดลงมาอีกครั้ง มีนิ้วมือได้ฉีกเสื้อผ้าของเธอออกไป อันหน่วนชิงอยากตะโกนออกไปว่าไม่ แต่เธอไม่สามารถออกเสียงไ เธอแค่นอนลงบนพื้นกอดป้องกันศีรษะไว้อย่างอ่อนแรง “หยุดเดี๋ยวนี้!\" ในที่สุดก็มีเสียงผู้ชายที่โกรธก็ดังขึ้น คนรอบข้างก็ถูกผลักออกไป และมีคนมาอุ้มเธอไว้ในอ้อมแขนของเขา อันหน่วนชิงอยากเห็นว่าเป็นใคร แต่ตาของเธอถูกตีจนบวม ทำให้มองไม่ชัด มึนหัว ร่างกายเจ็บ......ตามืดสนิท จนทำให้เธอเป็นลมไป ด้วยความรู้สึกตัวเล็กน้อย เธอได้ฝันถึงสิ่งที่น่ากลัวเป็นเวลายาวนาน ในความฝันเธอถูกลี่จิ้นเหนียนกดลงบนเตียง สอดใส่ตัวเธออย่างรุนแรง บีบคอเธอด้วยนิ้ว และสาปแช่งเธออย่างโหดร้าย “นังสารเลว! ทำไมคุณไม่ตายๆไป! ไปตายซะ นังสาวเลว!” “ฉันไม่ใช่นังสาวเลว” อันหน่วนชิงร้องและส่ายหัวเพื่ออธิบาย เมื่อภาพเปลี่ยนไป เธอและ ลี่จิ้นเหนียนก็ปรากฏตัวบนหน้าจอกลางลานกว้าง และด้านล่างมีผู้คนมากมายกำลังดูเธอนอนลี่จิ้นเหนียน ทุกคนตะโกนด่าด้วยถ้อยคำหยาบคาย และชี้ไปที่อัอันหน่วนชิง อันหน่วนชิงร้องไห้น้ำตานองเต็มหน้า รู้สึกหมดหวังมากเหลือเกิน “หน่วนชิง!” ใครบางคนกำลังเรียกเธออย่างกระวนกระวายใจอยู่ข้างหูเธอ \"หน่วนชิง ตื่น!\" ดวงตาของอันหน่วนชิงขยับ และในที่สุดก็หลุดพ้นจากฝันร้ายที่น่ากลัวได้ แสงแดดจ้าทำให้เธอไม่สามารถลืมตาได้ จนปิดเปลือกตาสักพัก หลังจากนั้นไม่นาน เธอก็ค่อยๆปรับแสง และมองไปที่ร่างข้างๆเธอ “หน่วนชิง คุณรู้สึกยังไงบ้าง ยังเจ็บแผลไหม” คนที่ช่วยเธอ ก็คือลู่จื่อเจี๋ย หนึ่งในผู้ช่วยของเธอนั่นเอง “เป็นคุณ.....” อันหน่วนชิงจะอ้าปากพูด แต่เสียงของเธอแหบแห้ง คอของเธอก็แห้งราวกับว่าเธอไม่ได้ดื่มน้ำมานาน “ขอโทษด้วย ที่ฉันไม่สามารถมาช่วยคุณได้เร็วกว่านี้” ลู่จื่อเจี๋ยพยุงเธอขึ้น และส่งแก้วน้ำที่มีหลอดดูดไปให้อันหน่วนชิงดื่ม และพูดว่า “คุณสลบมาสามวันเต็มๆ” ไม่น่าแปลกใจ ที่เธอฝันร้ายมานาน อันหน่วนชิงได้ดื่มน้ำแล้ว ในลำคอรู้สึกดีขึ้นมาก และพูดเบาๆว่า \"ทำไมคุณถึงช่วยฉัน” แม้ว่าลู่จื่อเจี๋ย จะเป็นผู้ช่วยของเธอ แต่ปกติเขาก็ไม่ได้พูดคุยกับเธอมากนัก ทั้งสองแค่เคยกินอาหารด้วยกันเพียงสองมื้อ และไม่ได้กินด้วยกันสองต่อสอง ยังมีผู้จัดการและผู้ช่วยคนอื่นอยู่ข้างๆด้วย ความสัมพันธ์ระหว่างพวกเขา เป็นเพียงเพื่อนร่วมงานธรรมดา แต่ตอนนี้อันหน่วนชิงเกิดเรื่อง มีเพียงเขาคนเดียวที่ยื่นมือมาช่วยเหลือ อันหน่วนชิงอดไม่ได้ที่จะรู้สึกอบอุ่น เพราะไม่ใช่ทุกคนที่จะไม่สนใจชีวิตความเป็นความตายของเธอ “ฉันเป็นผู้ช่วยของคุณ ดังนั้นฉันควรช่วยคุณเป็นเรื่องปกติ” ลู่จื่อเจี๋ยพูด และนำข้าวต้มอุ่นๆมาป้อนอันหน่วนชิง “แต่ฉันถูกไล่ออกจากบริษัทแล้ว” อันหน่วนชิงพูดว่า \" คุณไม่เห็นข่าวพวกนั้นหรือ ตอนนี้ฉันก็เป็นเพียงหนูข้างถนนเท่านั้น” “ฉันเห็นแล้ว” ลู่จื่อเจี๋ยก้มหัวลง หลีกเลี่ยงการสบสายตากับอันหน่วนชิง \"แต่ฉันต้องการปกป้องคุณ ก็เท่านั้น\" หัวใจของอันหน่วนชิงเต้นรัว อยากพูดอะไรออกไป แต่เพราะความเห็นแก่ตัวก็ต้องกลืนมันกลับไป เธอกลัวว่าถ้าลู่จื่อเจี๋ยสารภาพรักขึ้มาจริงๆ แล้วเธอจะไม่สามารถตอบตกลงได้ และ ลู่จื่อเจี๋ยจะทิ้งเธอไป และปล่อยให้เธอตกอยู่ในความสิ้นหวังแบบนั้นที่ไม่มีใครสนใจอีก เธอจะตายได้ ถ้าเกิดเรื่องขึ้นอีกครั้ง เธอต้องตายแน่นอน ดังนั้นอันหน่วนชิงไม่ได้ถามอะไร เธอยอมรับการดูแลของลู่จื่อเจี๋ยทั้งหมด บาดแผลทั่วร่างกาย หลังจากพักฟื้นมาหนึ่งเดือน ในที่สุดก็ดีขึ้น อาการบวมที่ใบหน้าหายไป และในที่สุดเธอก็หายดี แต่ในเวลานี้ จู่ ๆ ก็มีอีกหนึ่งข่าวร้าย นั่นคือ อันหน่วนชิง ตั้งครรภ์ หลังจากถูกลี่จิ้นเหนียนทารุณกรรมอย่างโหดร้าย เธอก็ตั้งครรภ์