已经是第一章了
บทที่ 26 หม่อมฉันระคายหูยิ่ง
2 วันต่อมา
ร่างสูงที่เตรียมตัวออกเดินทางแล้วแต่มิได้ขึ้นไปนั่งบนหลังม้าเสียที ทรงละล้าละลังมองหาใครบางคนแต่ก็ไม่มีวี่แววของร่างบางที่รอคอย เกากงกงกับหลงไจ้ได้แต่มองอย่างอ่อนใจ
\"ทรงรอพระชายาหรือพะยะค่ะ\"
เกากงกงทนไม่ไหวได้แต่สอดปากกระตุ้นคนปากแข็ง
\"เปล่า\"
\"กระหม่อมได้ยินมาว่าวันนี้ยามอู่ (11
已经是最新一章了
加载中
