บทที่ 36 คนดีของเจ้า

ร่างบอบบางรู้สึกตัวตื่นขึ้นมาในยามเหม่า (05.00-06.59) เห็นวรกายสูงนอนหลับอยู่ข้างๆ ก็รู้สึกโล่งใจที่วันนี้ตื่นมาโดยที่นางมิได้ทำสิ่งใดให้ขายหน้า จึงลุกขึ้นอย่างระวัง มิให้รบกวนคนที่กำลังหลับอยู่ เพื่อออกไปจัดการทำธุระส่วนตัว ยื่นมือบางดึงผ้าห่มขึ้นมาคลุมให้คนตัวโตจนถึงอกแกร่งอย่างเรียบร้อยก่อนเดินออ