เจ้าจะจากไปเช่นนี้ ไม่ได้

ในความมืดแห่งรัตติกาล มืดจนไม่เห็นสิ่งใด บัดนี้มีร่างๆหนึ่งค่อยๆพยุงตัวขึ้นมาจากการสลบไสล \" ตื่นแล้วเหรอ จื่อเว่ย....!!\" เสียงที่คุ้นเคยทักขึ้นเบาๆ \" เอะ...!! เจ้าเองหรอกหรืออี้เฟย เป็นเจ้าจริงๆ ไม่เป็นอะไรใช่ไหม\" องค์หญิงจื่อเว่ยถามผู้เป็นสหาย ภายในใจหวนคิดไปยังอีกผู้หนึ่ง ผู้ซึ่งตนแน่ใจว่า