已经是第一章了
บทที่ 167 เสียงร่ำไห้ของคนโสด
บทที่ 167 เสียงร่ำไห้ของคนโสด
“ว้าวๆ! นี่มันอะไรกันเนี่ย? ฉันไม่ได้ตาฝาดไปใช่ไหม? หลีเฉินของเราอุ้มพี่สะใภ้ลงมาด้วย”
“ฉันก็คิดว่าตัวเองตาฝาดไปเหมือนกัน”
“แค่ทานข้าวก็ยังบริการรับ-ส่งอุ้มขึ้นอุ้มลง พี่สะใภ้บาดเจ็บคราวนี้...ถือว่าคุ้มสุดๆไปเลย”
ชายร่างใหญ่สามคนที่นั่งอยู่บนโซฟาในห้องนั่งเล่นลุก
已经是最新一章了
加载中
