已经是第一章了
บทที่13 ที่ส่วนตัว(เราสองคน)
หลายวันต่อมา
เช้าวันใหม่ในห้องนอนของปีเตอร์พิมพ์ลืมตาตื่นขึ้นภายในอ้อมกอดของเขา ร่างกายเปลือยเปล่าเพราะตกอยู่ในบทรักของปีเตอร์ทั้งคืน ขยับตัวจะลุกขึ้นนั่งแต่ปีเตอร์กลับขึ้นทาบทับตัวเธอลงนอนอย่างเดิม
\"จะรีบลุกไปไหนฉันยังไม่อิ่มเลย\"ก้มหน้าจูบไซ้ซอกคอขาวเนียนของเธอ
\"ฉันจะไปอาบน้ำค่ะ\" ดันหน้าปีเตอร์ออกจากคอตัวเอง
\"ฉันขออีกรอบนะ\"ก้มหน้าลงจูบดูดหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้างของเธอพร้อมกับใช้มือล้วงเข้าไปในช่องรัก
\"แต่ฉันไม่ไหวแล้วนะคะ\"ตั้งแต่ประจำเดือนเธอหมดปีเตอร์ก็เอาแต่ใจตัวเองไม่ยอมให้เธอได้นอนหลับสบายเลยสักคืน
\"งั้นก็ไปอาบพร้อมกันนี้แหละ\"ช้อนอุ้มพิมพ์ขึ้น
\"ว้าย! จะทำอะไรคะ\"ตกใจใช้แขนทั้งสองข้างคล้องคอปีเตอร์ไว้
\"ก็ไปอาบน้ำด้วยกันยังไงล่ะ\" เดินตรงไปในห้องน้ำแล้ววางเธอลงในอ่างอาบน้ำพร้อมกับเปิดน้ำใส่อ่างทิ้งไว้
จากนั้นก็นั่งลงไปในอ่างเข้าไปประกบจูบริมฝีปากอ่อนนุ่มของเธออย่างดูดดื่มใช้ลิ้นซอกซอนเข้าในโพรงปากหวานใช้ลิ้นตวัดเกี่ยวพันลิ้นกันไปมา จนพอใจแล้วก็ถอนริมฝีปากออกแล้วมองสบตากับพิมพ์
\"ให้ฉันรักเธอในนี้นะ\" ก้มหน้าลงจูบไซ้ซอกคอเธอทันที
พิมพ์ไม่ตอบแต่หลับตาลงเพื่อรับสัมผัสจากเขาที่กำลังเล้าโลมให้เธอเคลิบเคลิ้มอยากรับสัมผัสจากเขามากขึ้น
หลังจากที่ปีเตอร์สัมผัสเล้าโลมพิมพ์จนน้ำหวานไหลออกมาจากช่องรักเขาก็อุ้มยกตัวเธอไปนั่งบนขอบอ่างอาบน้ำ แล้วพาแก่นกายที่สวมคอนดอมเข้าไปในช่องรักของเธอ จากนั้นก็ค่อยๆขยับเขยื้อนตัวเองไปตามแรงอารมณ์ทั้งกระแทกกระทั้นจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้องน้ำ จนทั้งคู่ไปถึงจุดหมายปลายทางพร้อมกัน
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จพิมพ์ก็ออกจากห้องปีเตอร์ด้วยชุดนอน เดินตรงไปยังห้องของตัวเองเพื่อเปลี่ยนเสื้อผ้าชุดใหม่ ทุกอย่างอยู่ในสายตาของเกรซที่แอบมองอยู่ห่างๆด้วยความอิจฉาริษยาจนจะระเบิดออกมา
หลังจากที่พิมพ์แต่งตัวด้วยชุดใหม่เสร็จก็มานั่งลงตรงหน้ากระจกเพื่อแต่งหน้า เธอยอมรับว่าในเวลานี้เธอมีความสุขที่ได้อยู่ใกล้ชิดกับปีเตอร์ และดูเหมือนว่าปีเตอร์ก็มีความสุขเช่นกัน เพราะตั้งแต่วันที่เขาไล่เกรซออกไปจากห้องก็ไม่เห็นเขาจะสนใจเกรซอีกเลย แล้วยังให้เธอไปนอนที่ห้องเขาทุกคืน
หลังจากที่จัดการกับตัวเองเรียบร้อยพิมพ์ก็ไปทำหน้าที่ของตัวเองเหมือนทุกวัน กำลังยืนชงกาแฟให้ปีเตอร์อยู่ เขาก็เดินเข้าไปสวมกอดเธอทางด้านหลังพร้อมกับหอมแก้มเธอเบาๆ
\"คืนนี้ฉันจะพาเธอไปนอนค้างที่อื่นนะ อยากเปลี่ยนบรรยากาศบ้าง\"ใช้มือลูบไล้ไปตามสะโพกเธอ
\"ที่ไหนเหรอคะ\" หันหน้ามาหาปีเตอร์
\"ไม่บอกเดี๋ยวไปถึงเธอก็รู้เองแหละ\" จ้องหน้าพิมพ์ตาเป็นมัน
พิมพ์ได้ยินอย่างนั้นก็หันไปชงกาแฟต่อ ไม่อยากถามเซ้าซี้เขาอีก
\"วันนี้เธอไม่ต้องลงไปทานอาหารข้างล่างน่ะ ฉันสั่งให้พนักงานเอาส่งให้ถึงห้อง เดี๋ยวก็คงมาแล้วมั้ง\" เดินไปนั่งลงบนโซฟา
\"ทำไมล่ะคะ ฉันไปทานข้างล่างเหมือนเดิมก็ได้\" ยกแก้วกาแฟไปวางบนโต๊ะตรงหน้าปีเตอร์
\"ฉันอยากทานกับเธอแค่สองคน\"มองสบตาพิมพ์
พิมพ์ชะงักกับคำพูดของปีเตอร์ ไม่รู้ว่าทำไมอยู่ๆเขาถึงได้พูดอย่างนั้นออกมา ไม่นานพนักงานก็มาส่งอาหารถึงห้องโดยยกไปวางไว้บนโต๊ะตรงโซฟา
\"รีบไปทานเถอะ เดี๋ยวจะเย็นหมด\"ปีเตอร์เดินจับจูงมือพิมพ์ลงไปนั่งตรงโซฟา
พิมพ์นั่งลงข้างปีเตอร์แล้วหยิบแซนวิชขึ้นมาทาน ปีเตอร์หันไปมองหน้าเธอพอดี จึงเห็นเศษแซนวิชเลอะติดปาก เขาเลยหยิบกระดาษทิชชูเช็ดปากให้เธอ
\"เธอนี้กินเหมือนเด็กเลย\" ยิ้มมุมปาก
พิมพ์ได้แต่นั่งทานไปเงียบ ๆ ยิ้มเขินอายกับคำพูดและการกระทำของปีเตอร์ที่ทำให้เธอ
\"จะว่าไปเธอก็เด็กกว่าฉันตั้งหลายปี ว่าแต่ปีนี้เธออายุเท่าไหร่\" หยิบขนมปังเข้าปาก
\"ยี่สิบสามค่ะ\" หันไปมองหน้าปีเตอร์
\"ฉันไม่คิดเลย ว่าฉันจะได้กินเด็กอย่างเธอ\" ยื่นหน้าเข้าไปใกล้หน้าพิมพ์
พิมพ์ก้มหน้าลงยิ้มน้อยๆด้วยความเขินอาย
หลังจากที่ทานอาหารกันเสร็จต่างคนก็ต่างแยกย้ายกันไปทำหน้าที่ของตัวเอง พิมพ์กำลังเดินออกมาจากห้องของปีเตอร์หลังจากที่ทำงานเสร็จแล้ว ก็เจอเอมี่กับเอวาเดินเจ้ามาพอดี
\"ว่าไงพิมพ์ทำไมวันนี้ไม่ลงไปทานข้าวข้างล่างล่ะ\" เอมี่ถามขึ้น
\"เอ่อ คือฉันทานกับคุณปีเตอร์ ก็เลยไม่ได้ลงไปข้างล่าง\" หลบตาเอมี่กับเอวา
\"เล่ามาเลยนะ\" เอวาสงสัย
\"ฉันว่าไปคุยกันที่ห้องฉันดีกว่า\"รีบเดินนำไปที่ห้องของตัวเอง
เอมี่กับเอวาเดินตามหลังพิมพ์เข้าไปในห้อง ตาก็มองสำรวจไปทั่วห้อง แล้วไปหยุดตรงหน้าพิมพ์จนเธอทำตัวไม่ถูกเหมือนถูกจับผิด
\"พิมพ์กับคุณปีเตอร์กินกันแล้วใช่ไหม\"เอมี่จ้องหน้าพิมพ์
\"จะบ้าเหรอ เธอเอาอะไรมาพูด\" พิมพ์รีบปฎิเสธ
\"ก็อย่างที่เห็นอยู่ห้องใกล้กันขนาดนี้ ยังไม่พอให้ไปทำความสะอาดห้องทุกวัน เป็นใครก็ดูออกแหละจริงไหมเอวา\" ส่งยิ้มให้เอวา
\"จริง ใครๆก็ดูออกทั้งนั้นแหละ ฉันว่าคุณหลุยส์คงหมดสิทธิ์แล้วล่ะ\" เอวายิ้มหัวเราะเสียงดัง
\"ที่เธอสองคนมาหาฉันถึงนี้ เพราะเรื่องนี้เหรอ\" จ้องหน้าเอมี่กับเอวา
\"เปล่าหรอก แค่อยากมาหาเฉยๆ\"เอมี่ส่งยิ้มให้พิมพ์
\"แล้วคุณปีเตอร์ไม่อยู่เหรอ\" เอวาถามขึ้น
\"เขาไปตรวจดูงานข้างล่าง\" ตอบไปตามตรง
\"เธอรู้ใช่ไหม ว่าคุณปีเตอร์ไม่ได้มีเธอแค่คนเดียว\"เอมี่ตัดสินใจถามออกไป
\"ใช่ฉันรู้\" คอนดอมในถังขยะและเกรซคือสิ่งยืนยัน
\"ถ้าเธอกับคุณปีเตอร์มีความสัมพันธ์ลึกซึ้งกันแล้ว ฉันอยากให้เธอเผื่อใจไว้บ้างนะ\" เอมี่เอ่ยขึ้น
\"ใช่ฉันไม่อยากเห็นเธอเสียใจนะพิมพ์\" เอวาพูดเสริมขึ้น
\"ฉันขอบใจเธอสองคนมากนะที่เป็นห่วง\" เดินเข้าไปสวมกอดเอมี่กับเอวา
\"ฉันสองคนขอตัวไปทำงานก่อนนะ\" เอมี่ส่งยิ้มให้พิมพ์ แล้วเดินออกจากห้องไปพร้อมกันกับเอวา
\"ไว้เจอกันนะ\"ส่งยิ้มให้เอมี่กับเอวาแล้วปิดประตูลง
จากนั้นก็ไปนั่งทรุดตัวลงบนเตียง จะให้เธอทำยังไงได้เพราะเธอเป็นแค่ลูกหนี้ต้องอยู่ภายใต้คำสั่งเขาทุกอย่าง และไม่มีสิทธิ์ไปก้าวก่ายเรื่องส่วนตัวของเขา ส่วนความรักไม่ต้องพูดถึงเลยเขาคงไม่มีให้เธอทุกอย่างเป็นแค่ความใคร่เท่านั้น เพราะเขายังไม่ได้แต่งงานเขาจะมีผู้หญิงอีกกี่คนก็ได้ตามที่เขาต้องการ
พอตกเย็นปีเตอร์ก็ไปรับพิมพ์ที่ห้องแล้วพากันลงไปขึ้นรถระหว่างนั่งอยู่ในรถพิมพ์ก็เอาแต่เงียบ เพราะปีเตอร์ไม่ได้ถามอะไรเธอ จนรถมาจอดตรงลานจอดรถใต้เพนท์เฮ้าส์ส่วนตัวของเขา ทั้งคู่จึงลงมาจากรถ
พิมพ์ได้แต่เดินตามหลังปีเตอร์เข้าในลิฟต์ตามด้วยบอดี้การ์ดทั้งสองคน พอลิฟต์เปิดออกเควินกับมาร์สก็เดินนำหน้าไปเปิดประตูเพนท์เฮ้าส์ พอเข้าไปข้างในพิมพ์ก็กวาดสายตามองไปทั่วห้องรับแขกที่มีความกว้างขวางเหมือนอยู่บ้านเลย แล้วยังมีบันไดขึ้นไปชั้นบนอีก
\"นายสองคนไปพักเถอะ\"หันไปบอกบอดี้การ์ดทั้งสองคน
\"เพนท์เฮ้าส์ฉันเองสวยไหม\"หันไปมองหน้าพิมพ์
\"ค่ะ สวยมาก\"มองไปทั่วห้อง
\"คืนนี้เราจะค้างกันที่นี้\" นั่งลงบนโซฟา
\"ค่ะ\" รับคำสั้นๆ นั่งลงตรงข้ามปีเตอร์
นั่งสักพักก็มีแม่บ้านเดินเข้ามาตามทั้งคู่ไปทานอาหาร พิมพ์จึงลุกเดินตามหลังปีเตอร์ไป
พอเดินไปถึงพิมพ์ก็นั่งลงบนเก้าอี้ข้างๆปีเตอร์ โดยมีแม่บ้านสองคนค่อยอำนวยความสะดวกอยู่ใกล้ๆ พิมพ์นั่งทานไปเงียบๆ จนปีเตอร์เริ่มแปลกใจที่เธอเงียบผิดปกติ แล้วยังไม่ยอมมองหน้าเขาอีก
\"เธอเป็นอะไรหรือเปล่า\" ถามด้วยความสงสัย
\"เปล่าค่ะ ฉันไม่ได้เป็นอะไร\" ตักอาหารเข้าปาก
\"ไม่ได้เป็นอะไรก็ดีแล้วล่ะ\" ก้มหน้าทานอาหารต่อ
หลังจากทานอาหารเย็นเสร็จปีเตอร์ก็พาพิมพ์ขึ้นไปชั้นบน ปีเตอร์เปิดประตูเข้าไปในห้องนอน
\"คืนนี้เราจะนอนห้องนี้ด้วยกัน\" นั่งลงบนเตียง
\"ค่ะ\" มองไปทั่วห้องแล้วเดินไปหยุดตรงระเบียงห้องมองลงไปข้างล่างที่เห็นแสงไฟจากรถรา
ปีเตอร์จึงเดินเข้าไปสวมกอดเธอทางด้านหลัง
\"ไปอาบน้ำกันเถอะ \" พูดข้างหูเธอพร้อมกับจูงมือเธอเดินเข้าไปในห้องน้ำ
หลังจากที่อาบน้ำเสร็จปีเตอร์ก็อุ้มพิมพ์ที่ร่างกายเปล่าเปลือยวางลงบนเตียง แล้วพาร่างกายเปล่าเปลือยของตัวเองตามลงไปทาบทับตัวเธอจนจมอยู่ใต้ร่างเขา ใช้มือลูบไล้ใบหน้าอ่อนหวานเบาๆ แล้วประกบจูบริมฝีปากพิมพ์ทันที
\"อื้อ\" ได้แต่เปล่งเสียงอยู่ในลำคอเท่านั้น
ปีเตอร์ใช้ลิ้นซอกซอนเข้าไปในโพรงปากหวานใช้ลิ้นตวัดเกี่ยวกันไปมา จากนั้นก็ถอนริมฝีปากออกเลื่อนลงไปตามลำคอจูบไซ้ไปมาแล้วเลยลงไปยังหน้าอกเต่งตึงทั้งสองข้าง จูบดูดดึงลูบไล้จนพิมพ์เริ่มเคลิบเคลิ้มไปกับเขา
ปีเตอร์เห็นอย่างนั้นจึงเลื่อนริมฝีปากลงไปตามหน้าท้องราบแบนจนไปหยุดตรงช่องรัก จากนั้นก็จูบดูดดึงปมกระสันพร้อมกับใช้นิ้วยิ่งทำให้พิมพ์เสียวซ่านจนร่างกายเกร็งกระตุกบิดส่ายไปมาพร้อมรับตัวเขา
ปีเตอร์จึงสวมคอนดอมแล้วพาแก่นกายเข้าไปในช่องรักของพิมพ์ทีเดียวจนสุดทาง พิมพ์จึงยกแขนทั้งสองข้างคล้องคอเขาไว้ จากนั้นปีเตอร์ก็บรรเทิงบทรักไปตามแรงปราถนาข้างใน สร้างความหฤหรรษ์ให้ทั้งคู่ จนเปล่งเสียงครวญครางออกมาพร้อมกัน อีกทั้งยังกระแทกกระทั้นจนเกิดเสียงเนื้อกระทบกันดังไปทั่วห้อง ตลอดทั้งคืน
已经是最新一章了
加载中
