已经是第一章了
บทที่ 186 เกิดความโมโห
บทที่ 186 เกิดความโมโห
“ติ๊กต๊อกๆ”
เซิ่งหรานหรานนั่งอยู่โรงพยาบาลที่เต็มเปี่ยมด้วยกลิ่นยาเพียงคนเดียวมานานแล้ว ขาทั้งสองข้างของเธอห่อด้วยยาที่หมอให้ไว้ แต่ว่าในทั้งอาทิตย์นี้เธอก็ไม่สามารถเคลื่อนไหวได้
“สวัสดีค่ะท่าน คือคุณเซิ่งหรานหรานใช่ไหม?” ผู้ชายที่สวมเสื้อคนส่งอาหารของบางกลุ่มเดินเข้ามา
已经是最新一章了
加载中
