已经是第一章了
บทที่54 ยิ่งใกล้เหมือนยิ่งไกล
วันต่อมามะลิกำลังนั้งแกะพาสเตอร์ออกจากแผลที่นิ้วมือเพื่อจะล้างแผลแล้วเปลี่ยนติดแผ่นใหม่ มือแกะพาสเตอร์ไปแต่ในหัวกลับนึกถึงเสื่อกับหมอนและผ้าห่มที่ถูกพับไว้ตรงข้างๆประตูหน้าห้องนอนของเธอ ถ้าเธอคิดไม่ผิดเมื่อคืนภาคินต้องนอนตรงหน้าห้องของเธอแน่ๆ ทั้งๆที่ห้องนอนอีกห้องหนึ่งก็มี ภาคินเดินเข้ามาเห็นพอดี ห
已经是最新一章了
加载中
