บทที่1 ไม่คาดฝันในงานแต่งงาน

บทที่1 ไม่คาดฝันในงานแต่งงาน “แย่ล่ะ! คนไข้ที่กำลังคลอดเลือดไหลเยอะมาก!” ด้านในห้องผ่าตัดฉุกเฉินวุ่นวายอลวน “ทำคลอดเดี๋ยวนี้!” “แต่ยาสลบยังไม่ออกฤทธิ์เลย!” เฉียวจีหน่วนถูกความเจ็บปวดจากท้องทำให้ตื่นขึ้นมาอย่างตกใจ ลืมตาขึ้นมาก็เห็นตัวเองถูกอ้าขาทั้งสองข้างออกและดันท้องน้อยขึ้นมา! มีมีดผ่าตัดเงาวับเยือกเย็นยื่นมาทางท่อนล่างของเธอ เธอมองเห็นมีพยาบาลคนหนึ่งอุ้มเด็กทารกที่เปื้อนเลือดไปทั้งตัวออกมา “ทารกตายในครรภ์” เธอมองลูกถูกใส่เข้าไปในโหลแก้วที่เต็มไปด้วยฟอร์มาลีนอย่างตระหนกครู่หนึ่งเลือดก็ทำให้น้ำเป็นสีแดงเผยให้เห็นหน้าของทารกอย่ามัวๆ！ “ไม่——” “ตื่นสิ ตื่นสิ！” ช่างแต่งหน้าตบไหล่ของเฉียวจีหน่วน “เวลาแบบนี้ยังหลับได้อีก ไม่เคยเจอเจ้าสาวแบบนี้เลยจริงๆ！” เฉียวจีหน่วนตื่นขึ้นมาอย่างหวาดกลัวมึนงง เธอยกมือขึ้นมาป้องตาครู่หนึ่ง ทำไมถึงฝันถึงเรื่องเมื่อสามปีก่อนอีกแล้ว ราวความผิดพลาดในความมืดมิด ทำให้ทุกครั้งที่นึกถึงก็เจ็บปวดทรมานหัวใจ สามปีที่แล้วเธอแท้งลูก นั่นคือจุดเริ่มต้นฝันร้ายของเธอ ในห้องแต่งหน้าด้านหลังเวทีของงานแต่งผู้คนพลุกพล่านวุ่นวาย เฉียวจีหน่วนลูบที่อกของตัวที่ยุบพองๆไม่หยุดแล้วหยิบมือถือขึ้นมาดูเวลา สองทุ่มครึ่งแล้วแต่โม่หยวนหางยังไม่ถึง วันนี้เป็นงานแต่งงานของเธอกับโม่หยวนหางแต่เขากลับมาช้าอย่างไร้เหตุผล…… เกิดอะไรที่ทำให้ล่าช้าระหว่างทางหรือเปล่า? เฉียวจีหน่วนโทรหาโม่หยวนหางเสียงสัญญาณดังอยู่นานแต่ไม่มีคนรับ งานเลื่อนช้าออกไปครึ่งชั่วโมงแล้ว ผู้คนต่างก็รอกันอย่างกระสับกระส่าย “ทำไมยังไม่เริ่มอีกนะ?” คนหนึ่งพูดด้วยเสียงต่ำ “ได้ยินว่าเจ้าบ่าวยังมาไม่ถึง” ในตอนนั้นประตูใหญ่ก็เปิดออกอย่างรุนแรงแต่กลับเห็นเพียงตำรวจในเครื่องแบบสองคน “ใครคือคู่หมั้นของโม่หยวนหางครับ?” เฉียวจีหน่วนยกชุดสีขาวเดินมา “ฉันเองค่ะ” ดวงตาที่งดงามคู่หนึ่งหันมา ริมฝีปากสีแดงสวยหวาน ผิวขาวเนียนละเอียดไร้จุดด่างดำ ร่างอรชรอยู่ในชุดแต่งงานสีขาวดึงดูดสายตาทุกคนในฮอล ตำรวจแสดงบัตรประจำตัวในมือ “พวกเราเป็นตำรวจของสำนักงานจราจรตะวันตก คู่หมั้นของคุณเกิดอุบัติเหตุทางรถยนต์” ในงานแตกตื่นราวกับมีระเบิด！ เฉียวจีหน่วนยังไม่ทันเปลี่ยนชุดแต่งงานก็รีบไปที่โรงพยาบาล ประตูห้องผ่าตัดฉุกเฉินปิดสนิทตรงระเบียงมีเจ้าหน้าที่ตำรวจสาวในเครื่องแบบคนหนึ่งยืนคุยอยู่กับผู้หญิงที่กำลังร้องไห้อีกคน “……ฉันก็ไม่รู้ รถบรรทุกคนนั้นมาชน……” หญิงสาวก็บาดเจ็บด้วย ที่หน้าผากมีผ้าพันแผล ข้อศอกก็ถลอก “ซูโย่หยู่？” หญิงสาวหันมาดวงตาที่แดงเพราะร้องไห้มองมาที่เฉียวจีหน่วน นี่คือเพื่อนเจ้าสาวของเฉียวจีหน่วนและก็เป็นเพื่อนตั้งแต่เด็กของโม่หยวนหาง ซูโย่หยู่มองมายังด้วยสายตาที่เฉียวจีหน่วนตะขิดตะขวงใจ เขย่าไหล่ของเธออย่างรุนแรง “เป็นเพราะเธอ！ เป็นเพราะเธอที่ทำให้หยวนหางรถชน！” พอแม่โม่ได้ยินก็คว้าข้อมือของซูโย่หยู่ไว้ “เรื่องอะไรกัน！” ซูโย่หยู่น้ำตาไหลพรู “คุณน้าโม่ ฉันกับอยู่บนรถเกือบจะถึงโรงแรมอยู่แล้ว ก็มีโทรศัพท์จากเฉียวจีหน่วนโทรมา！ บอกว่าเธอลืมเข็มกลัดไข่มุกไว้ให้หยวนหางช่วยไปเอามาให้！ สุดท้ายหยวนหางก็รถชนตอนจะกลับรถ！”