ตอนที่ 18 บทเพลงและหาดทราย

-มิกะ- หลังอากิโตะเดินหายไปในความมืดเหมือนคนเอาแต่ใจวงก็แตก และแยกย้ายกันกลับห้องพัก ทุกคนยกเว้นฉันบ่นอุบเพราะไม่อยากเลิก แต่ช่วยไม่ได้ แต่อารมณ์ฉันยังค้างอยู่ ในหัวยังเต็มไปด้วยบทเพลง และฉันไม่ต้องใส่ใจอากิโตะหรือใคร “ทำอะไรน่ะมิกะ...?” ฮานาเอะถามเมื่อเห็นฉันดึงลิ้นชัก “ประกอบฟลูททำไม...?” ใช่