已经是第一章了
บทที่ 62 เผาอย่าให้มันเหลือแม้แต่ซาก
บทที่ 62 เผาอย่าให้มันเหลือแม้แต่ซาก
แสงจันทร์สาดส่องลงมา เสื้อผ้าของป๋อสุ้นถิงที่ถูกเปลี่ยนก็ถูกโยนไปอยู่บนโซฟาอย่างไม่ใส่ใจ แก้วน้ำของเขาวางอยู่บนโต๊ะ ข้างกันก็เป็นแผงหนังสือที่เขาชอบอ่านจัดเอาไว้จนเต็มผนังด้านนั้น...
จือเวินหย่าสูดหายใจเข้าลึกๆอย่างแรง กลิ่นหอมสดชื่นของเขาที่หลงเหลืออยู่ภายในห้
已经是最新一章了
加载中
