เช้าอันสดใสของประธานหนึ่ง

เช้าวันหนึ่งโตโต้ไปทำงานตามปกติ แต่ก็ต้องตกใจเพราะคุณหนึ่งขับรถส่วนตัวมารับเองไม่มีคนติดตามเมื่อที่แล้วๆมา ’คุณหนึ่งอรุณสวัสดิ์ครับ ทำไมไม่โทรมาบอกผมก่อนว่าจะมารับล่ะครับ’ ’ครับพอตื่นมาก็อยากเจอคุณ เลยรีบขับรถมาหาเพราะคิดถึงไงครับ’ คุณหนึ่งแอบกำมือชอบใจที่ตัวเองพูดจีบโตโต้คิดว่าฝ่ายตรงข้ามต้องชอบแน่ๆ โตโต้แกล้งเขินแอบหลบหน้าคุณหนึ่งนิดหนึ่ง (โอยเชยแต่ก็น่ารักอะ คนจีบใครไม่เป็นก็ต้องแบบนี้สินะ) พอดีพีชเดินลงมาเห็นเพื่อนตัวเองกับว่าที่แฟนจีบกันอยู่ เลยกะจะเดินหลบไปทางอื่น แต่ดูเหมือนโตโต้จะเห็นก่อนที่พีชจะหันกลับไป ’อ้าว พีชไปไหนล่ะ ไม่มาเอากุญแจรถมอไซค์คืนเหรอไง วันนี้เราไม่ติดรถมอไซค์ไปกับนายแล้วนะ คุณหนึ่งเค้ามารับไปส่งที่บริษัท’ คุณหนึ่งเห็นพีชก็เกิดอาการอยากรู้ทันที (ใคร?คู่แข่งเราหรือเปล่าฟะ) คุณหนึ่งยิ้มให้พีชแต่ในใจออกอาการหึงหวงจนร้อนเป็นไฟ โตโต้ และพีชดูคุณหนึ่งแสดงท่าทางออกมาได้ห่วยจริงๆ สีหน้าดูนิดเดียวก็ดูออกแล้วว่ากำลังกัดฟันยิ้มอยู่ ’คุณหนึ่งผมแนะนำเพื่อนผมให้รู้จักครับ พีชมานี่เร็วๆ’ โตโต้กวักมือเรียก พีชทำหน้าลำบากใจ (อะไรกันนักกันหนานี่ตรูต้องพลอยเล่นละครตามแกเลยเหรอไงเนี้ย ซวยแต่เช้าเลย ดูคนนั้นเค้าจองตรูดิอย่างกะจะกินเลือดกินเนื้อตรูแนะ) ’เค้าชื่อพีชครับ เป็นเพื่อนกันมาตั้งแต่เด็กๆ มีผู้ปกครองคนเดียวกัน(หมายถึงเสี่ยเฮงที่ตอนนี้เพิ่งพ้นโทษออกมา) ก็เหมือนพี่น้องกันนั้นแหละครับ’ (โตโต้ส่งสายตาแกมบังคับมาทางพีชแกช่วยตรูเคลียร์หน่อยดิ ตรูจะเอาคนนี้เป็นแฟน แกเข้าใจมั้ย ถ้าตรูไม่ได้ตรูจะฆ่าแกไอ้พีช) ’สวัสดีครับ ยินดี(หรือยินร้ายดี)ที่ได้รู้จักครับ(อย่ารู้จักจะดีกว่ามั้ย)’ พีชยิ้มฝืดๆ แต่คุณหนึ่งไม่ยิ้มตอบแต่พยักหน้าตอบรับแทน ’ยินดีที่รู้จักครับ คุณพีชจะไปกับเราด้วยมั้ยครับ’ (คุณหนึ่งลองหยั่งเชิงพีช ถ้าคุณไปคุณคือศัตรูหัวใจผมแน่ๆชัวร์) โตโต้หัวเราะพร้อมกับตบไหล่พีชหนึ่งที ’โอ้ยเค้าไม่ไปหรอกครับ วันนี้เค้ามีนัดกับแฟนหลังเลิกงานครับ เค้าต้องขับรถไปรับแฟนครับคุณหนึ่ง’ พีชตกใจมองโตโต้ เฮ้ยนี่ตรูมีแฟนตั้งแต่เมื่อไหร่ฟะ นี่มึงสถาปนาใครมาให้ตรูอีกล่ะเนี้ย โตโต้มองพีชก็รับๆไปสิ พอเค้ารู้ว่ามึงมีนัดแถมมีแฟนแล้วเค้าจะได้วางใจไง แถมตรูอาจจะได้เจอเค้าตอนเลิกงาน ถ้าเค้าอาสามารับตรูตอนเลิกงานเพราะกลับกับแกไม่ได้ไงฟะ (ยิงปืนนัดเดียวได้นกสองตัวเชียวนะเฟ้ย) พีชยิ้มฝืดๆตอบคุณหนึ่งอีกรอบ ’คะครับ ใช่ครับ ฮาาฮาาฮาา’ ตรูจะหัวเราะทำไมไม่สนุกสักนิดเลยกับไอ้การเล่นละครตามน้ำแบบเนี้ย ’อ๋ออ เหรอครับ ฮาาฮาาฮาา’ (โอเคผมจะรับคุณเป็นมิตร แต่แค่ชั่วคร่าวนะ ถ้าโตโต้ไม่อยู่ผมไม่รับหรอก) ’งั้นตอนเลิกงานผมมารับคุณอีกดีมั้ยครับ’ ’จะดีเหรอครับผมเกรงใจจังเลย’ ’ไม่เป็นไรหรอกครับ หลังเลิกงานเราก็แวะกินมื้อเย็นก่อนแล้วค่อยไป’ (ไปไหนไม่รู้ที่แน่ๆถ้่าคุณตกลง ผมอาจจะได้กินคุณเย็นนี้ก็ได้) โตโต้มองสายตามีเลศนัยของคุณหนึ่ง (คุณหนึ่งเพิ่งจะเริ่มจีบคิดจะกินกันแล้ว นิสัยไ่ม่ดีเลยนะเนี้ย) ’มารับก็ได้ครับ แต่คงไม่แวะกินอะไรหรอกครับ วันนี้ผมมีญาติผมมาหาที่บ้านตอนค่ำๆครับ’ (ความจริงคือโตโต้กับพีชมมีนัดเจอกับลูกน้องชื่อหยองไว้ ว่าจะดูรายงานการประชุมที่หยองทำเรื่องความคืบหน้าการเปิดมอลล์ว่าลูกน้องแต่ละคนทำไปถึงไหนแล้ว และมีลูกน้องคนไหนออกนอกลู่นอกทางกันหรือเปล่า) ’ครับงั้นตอนเย็นมารับนะครับ’ (คุณหนึ่งแอบเสียดายนิดๆ) ’เช้านี้ไปทานข้าวกันก่อนมั้ยครับ แล้วค่อยไปส่งที่บริษัท’ ’อืมก็ดีครับ ยังเช้าอยู่เลย’ โตโต้ยิ้มรับพร้อมพยักหน้าตอบรับ (พยายามแอ๊บน่ารักสุดๆ) คุณหนึ่งเห็นโตโต้ยิ้มให้แล้วก็คิดอย่างมีความสุขว่า วันนี้เป็นวันที่สดใสจริงๆ ได้เห็นรอยยิ้มของโตโต้แต่เช้าเลย คนอะไรน่ารักจัง โตโต้มองคุณหนึ่งคนอะไรแค่เรายิ้มก็เคลิ้มแล้ว แหมอะไรจะน่ารักขนาดนี้ ยิ่งยิ้มยิ่งอยากกินแทนข้าวเช้า พีชมองแล้วก็คิด โห้เออเอาเข้าไป ชั่งเถอะ ส่วนเกินคงต้องหลีกไปอย่างเงียบๆสินะ น่ากลัวจริงๆความรักแบบแกเนี้ย อย่าเอาตรูเข้ายุ่งเกี่ยวอีกเลยนะขอร้อง ตรูกลัวอดทนไม่ไหวฟะ บรรยากาศฟากนี้ดูสดชื่นมีความสุขเหลือเกิน (หัวใจลอยเต็มไปหมด) แต่อีกฟากหนึ่งสิไม่สดใสเอาซะเลย เพราะเลขาฯกับคนขับรถวุ่นวายตามหาเจ้านายไม่เจอ แถมโทรหา มือถือก็ดันไม่ได้พกติดตัวไปด้วยอีก คุณหนึ่งเล่นโดนงานมาจีบหนุ่มแถวๆนี้ กลับไปได้เจอคนฟากโน้นรุมดุเอาแน่ๆ