หนี - 10

​ ฉันรู้สึกตัวตื่นขึ้นมานั่งและบิดขี้เกียจไปมาเล็กน้อย ฉันหันไปมองนาฬิกาที่ติดอยู่บนผนักกำแพงว่าตอนนี้กี่โมงแล้ว เธอลงจากเตียงเดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำ แปรงฟัน ไม่นานฉันก็อาบน้ำเสร็จ ฉันเดินตรงมาที่ตู้เสื้อผ้า แต่งตัวด้วยชุดนักศึกษาเพราะวันนี้ มีเรียนตอนเช้าอย่างเดียว เธอเลือกหยิบกระโปรงทรงเอสั้นและเสื้อตัวเล็กมาใส่ ฉันตรวจดูการแต่งกายและหันเดินออกไปจากห้อง เดินออกมาจากห้องและปิดประตูจังหวะกำลังปิดประตูห้องก็เหลือบไปเห็นว่าประตูลิฟท์เปิดออก ฉันจึงรีบปิดประตูและเดินตรงไปที่ลิฟท์ เธอจึงรีบเดินและหยิบโทรศัพท์ส่งข้อความไปหายัยส้มหวานและอีรีซี่ และเดินสวนกับคนที่เดินออกมาจากลิฟท์ ฉันจึงหันกลับไปมองก็เห็นเขายืนหันหลังให้และเปิดประตูเข้าไปให้ห้องและปิดประตู เขาอยู่ห้องตรงข้ามกับห้องของฉันงั้นหรอ ฉันเลิกสนใจเขาและวิ่งเข้าไปให้ลิฟท์และกดลงชั้นล่าง ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกฉันจึงรีบเดินออกมาจากลิฟท์ตรงไปที่รถและขับออกไปทันที 08:20 น. มหาลัยKU ​ ​คณะนิเทศ ​ ไม่นานฉันก็ขับรถมาถึงมหาลัย ฉันขับรถเลี๊ยวเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของตึกคณะ ฉันรีบลงจากรถและรีบวิ่งตรงไปที่ลิฟท์ สายแล้ว!!! ฉันมีเรียน 08:30 น. อีก 10 นาทีสุดท้าย ฉันเดินตรงไปที่ลิฟท์ของตึกพอเดินตรงไปก็เห็นป้ายแปะ ’ชำรุด’ ฉันจึงรีบวิ่งไปที่บันได รีบวิ่งขึ้นบันไดไปชั้น 4 ไม่นานฉันก็เดินมาถึงและเดินตรงไปที่ห้องเรียน อีกสามก้าวก็จะถึง แฮ่ก แฮ่ก แฮ่ก ฉันหยุดยืนหายใจเข้าหายใจออกและสูดหายใจเข้าลึก และเดินตรงไปที่ประตูห้องเรียน ตรงประตูมีกระดาษแปะอยู่ ฉันจึงเดินเข้าไปอ่านช้าๆ ’งดคลาส’ ​กูนอนเที่ยงคืน.... ’งดคลาส’ ​รีบวิ่งขึ้นบันได ชั้น 4 ’งดคลาส’!!! ​รีบตื่นตั้งแต่ 06:00 น. ​ฉันที่กำลังยืนช็อกอยู่ที่หน้าห้องที่วันนี้ฉันคิดว่ามันมีเรียนเช้า เสียงโทรศัพท์ก็ดังขึ้น ฉันจึงหยิบมันขึ้นมาและกดรับสาย #​ยัยส้มหวาน ​ "มึงทำไม !! โลกใบนี้มันถึงได้โหดร้ายกับกูแบบนี้ว่ะ" (อะไรของมึงว่ะ!!) (ฮัลโหล!! ยัยแอปเปิ้ลวันนี้อาจารย์งดคลาส ฮัลโหล ฮัลโหลได้ยินไหม) "ทำไมมึงไม่รีบบอกกู" (และทำไมมึงไม่อ่านไลน์ ตอนนี้อยู่ไหน!!??) "อยู่มหาลัย ยืนช็อคอยู่หน้าห้อง" (ฮ่าๆๆๆๆๆๆ ดีนะที่อีรีซี่บอกไม่งั้นกูคงเป็นแบบมึง) "งั้นกูไปหามึงนะ" (ฮ่าๆๆๆ เออ) ฉันวางสายและเดินอย่างคนไม่มีสติเดินลงบันไดมาข้างล่างและเดินตรงไปที่รถและขับออกไปทันที ​เอาเวลานอนของกูคืนมา !!!!!! ไมนานฉันก็ขับรถมาถึงคอนโดยัยส้มหวาน ฉันขับรถเลี๊ยวเข้ามาจอดที่ลานจอดรถของและลงออกจากรถ เดินตรงไปที่ลิฟท์และกดชั้นที่จะขึ้นไป ไม่นานลิฟท์ก็เปิดออกฉันจึงเดินออกมาและตรงไปที่ห้องๆหนึ่งและเคาะประตูเรียก ก๊อก ก๊อก ก๊อก ก๊อก แกร๊ก!!! ยัยส้มหวานเปิดประตูห้องให้ฉันเดินเข้ามาในห้องและเห็นอีรีซี่เดินออกมาจากครัว พอมันเห็นฉันก็ยกยิ้มขึ้นมา "ไงอีชะนี!!! ไปมหาลัยเจอใครบ้างไหมย่ะหล่อน" เสียงอีรีซี่แซวขึ้นเมื่อมันเห็นฉันเดินเข้ามาในห้องยัยส้มหวาน "เจอกับผีอ่ะซิ่ อีดอก!!!" ฉันบอกและเดินไปที่ห้องครัวตรงไปที่ตู้เย็นหยิบขวดน้ำขึ้นมาดื่มและเดินออกมานั่งที่เก้าอี้ "วันนี้ไม่มีเรียนไปดูหนังกันป่ะ" เสียงยัยส้มหวานพูดขึ้นและเดินมานั่งที่เก้าอี้โต๊ะกินข้าวข้างๆฉัน ส่วนอีรีซี่นั่งทานมาม่าอยู่และเงยหน้าขึ้นมองก่อนจะยกนิ้วโป้กขึ้นอย่างเห็นด้วย "งั้นไปตอนบ่ายนะ ตอนนี้กูขอนอนก่อน" ฉันบอกพวกส้มหวานและอีรีซี่ก่อนจะลุกขึ้นยืนและเดินตรงไปที่ห้องนอนของส้มหวาน ส่วนพวกมันก็พยักหน้าว่าเข้าใจและเลิกสนใจฉัน ฉันจึงเดินเข้ามาให้ห้องนอนและเดินตรงไปที่เตียงนอนและล้มตัวลงนอน ก่อนจะนอนก็ตั้งนาฬิกาปลุกไว้ และหลับตาลงทันที 13:00 น. กริ่ง!! กริ่ง!! กริ่ง!! เสียงนาฬิกาปลุกดังขึ้น ฉันที่รู้สึกตัวตื่นขึ้นมาและหันไปมองที่โทรศัพท์ที่ส่งเสียงร้องอยู่ )นจึงเอือมมือไปหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา และปิดเสียงลงและวางลงไว้กับที่เดิม และนั่งบิดขี้เกียจอยู่บนเตียงนอน ก่อนจะก้าวลงจากเตียงเพื่อเตรียมตัวไปดูหนังกับพวกมัน ฉันเดินลงจากเตียงเดินตรงไปที่ห้องน้ำเพื่ออาบน้ำล้างหน้าล้างตาและเดินออกมาก็เจอยัยส้มหวานเดินขยี้ตาเข้ามาในห้อง "ไง ตื่นแล้วหรอ" เสียงยัยส้มหวานทักขึ้นที่มันเดินเข้ามาและเห็นฉันกำลังเดินออกมาจากห้องน้ำ ฉันพยักหน้าและหลีกทางให้มันเดินเข้าไปในห้องน้ำ ฉันเดินตรงไปที่โต๊ะเครื่องแป้งและหยิบกระเป๋า เปิดกระเป๋าและหยิบเครื่องสำอางออกมาแต่งหน้าเล็กน้อยไม่ให้หน้าดูซีดไป ฉันแต่งไม่มาแค่ ทาครีมกันแดด โบกแป้ง เขียนคิวและทาปากจบ "มึงจะไปชุดนี้หรอ" เสียงอีรีซี่พูดขึ้นที่มันเห็นฉันนั่งแต่งหน้าอยู่ ฉันจึงหันกลับไปมองมัน "อื้ม ดูเสร็จกูก็กลับห้องเลย" ฉันบอกอีรีซี่และลุกขึ้นยืนและเก็บของลงกระเป๋าให้มันนั่ง ไม่นานยัยส้มหวานก็เดินออกมาจากห้องน้ำ "จะไปชุดนี้หรอ" ยัยส้มหวานเดินนุ้งผ้าขนหนูเดินออกมา และพอมันเห็นฉันใส่ชุดนักศึกษามันก็ทักขึ้น "อื้ม" ฉันหันไปตอบยัยส้มหวานและเดินออกจากห้องมานั่งรอพวกมันที่โซฟาห้องรับแขก ไม่นานอีรีซี่ก็เดินออกมาจากห้อง ฉันแค่หันไปมองมันแปบหนึ่งและหันมาสนใจโทรศัพท์ต่อ ฉันเปิดดูโปรแกรมหนังว่ามีอะไรน่าดูบ้าง "ดูอะไรดี!!??" ฉันหันไปมองอีรีซี่และส่งโทรศัพท์ไปให้อีรีซี่ช่วยเลือกดูว่าอยากดูอะไร มันหยิบโทรศัพท์และก้มลงเลื่อยขึ้นดู "ดูอะไรกันอ่ะ!!??" เสียงส้มหวานพูดขึ้นหลังจากแต่งตัวแต่งหน้าเรียบร้อยแล้วและเดินออกมาก็เห็นฉันและอีรีซี่ กำลังก้มหน้าก้มตาดูหน้าจอโทรศัพท์ ฉันจึงเงยกน้าขึ้นไปมองยัยส้มหวานที่ยืนทำหน้าสงสัย "กำลังดูโปรแกรมหนัง มึงก็มาช่วยเลือกดิ่" ฉันหันไปตอบมันและหันกลับมาสนใจหน้าจอโทรศัพท์ต่อ ยัยส้มหวานจึงเข้ามาหาพวกฉัน "สิงสู่ไหม!?" ยัยส้มหวานพูดขึ้น ฉันและอีรีซี่เงยหน้าขึ้นไปมองมัน "อีดอก!! ชวนดูหนังผีอีกแล้ว ไม่ดูเว้ย!!" อีรีซี่รีบตอบปฏิเสธทันที อีนี่!! วันๆไม่ดูอะไรเลยนอกจากหนังผี พอถามว่าทำไมถึงชอบดูมันตอบว่า มันดูตื่นเต้น และลุ้นระทึกดีว่าผีมันจะโผล่มาตอนไหน ไม่นานเราก็เลือกหนัง พวกเราจึงเดินออกจะห้องและตรงไปที่ลิฟท์กดชั้นล่างไม่นานลิฟท์ก็เปิดออก พวกเราจึงเดินออกมาและตรงไปที่รถของฉัน ฉันรับหน้าที่เป็นคนขับรถที่เอารถตัวเองจะได้ขับรถไปส่งพวกส้มหวาและอีรีซี่ สงสัยวันนี้มันก็คงนอนที่คอนโดส้มหวาน ห้างสรรพสินค้าKJ ​ ไม่นานฉันก็ขับรถพายัยส้มหวานและอีรีซี่มาถึงที่ห้างสรรพสินค้าชื่อดังแห่งหนึ่งในใจกลางกรุงเทพ ฉันเลี๊ยวรถเข้ามาจอดที่ลานจอดรถข้างประตูทางเข้าห้าง พวกเราจึงลงจากรถและเดินเข้าไปให้ห้าง พวกส้มหวานและอีรีซี่อยู่ในชุดไปรเวท ส่วนฉันอยู่ในชุดนักศึกษา ขี้เกียจเปลี่ยนดูหนังเสร็จก็ไปส่งพวกมันและกลับคอนโดเลย พวกฉันเดินมาซื้อตั๋วและจอดที่นั่ง คืนนี้เราจะมาดู หอแต๋วแตก แหกต่อไม่รอแล้ว ที่เรื่องนี้เพราะ ยัยส้มหวานยากดูหนังผี ส่วนอีรีซี่อยากดูหนังตลกก็เลยเลือกให้แม่งคนละครึ่งทาง ได้หนังผีและได้หนังตลก ถ้าไม่รีบห้ามคงเถียงกันยังเช้า คงจะไม่ได้ออกมาดูหรอ หนังอ่ะ!! เราเลือกจอดที่นั่งและซื้อตั๋วเสร็จ ก็เดินเข้าไปในโรง ซื้อน้ำโค๊กกับป็อบคอลเสร็จและเดินมานั่งที่โซฟาเพื่อรอเวลาเข้าโรง พอได้เวลาพวกเราก็ลุกขึ้นและเดินตรงไปที่มีพนักงานยืนตรวจตั๋วหนัง ส้มหวานก็ส่งตั๋วหนังไปให้พนักงาน และพนักงานก็รับไปฉีกตั๋วและส่งคืน พวกเราก็เดินเข้าห้าโรงที่เราต้องเข้า ไม่นานก็เจอ พวกฉันเดินเข้าไปในโรงที่มืดมาก และตอนนี้มีคนเข้ามานั่งก็หลายคนอยู่ เราเดินดูโซนเก้าอี้ที่เราจอด พอเจอก็รีบเดินเข้าไปนั่ง ส้มหวาน ฉัน และอีรีซี่ ไม่นานจอขนาดใหญ่ก็ฉากหนังที่เราจะดู ฉันนั่งอยู่ตรงกลางหันไปมองยัยส้มหวานที่นั่งหลับตั้งแต่ต้นเรื่อง พอหันไปหาอีรีซี่ก็นั่งกิรป็อปคอลสบายใจและก็หัวเราะบ้างเล็กน้อย ฉันจึงหันไปปลุกยัยส้มหวานที่นอนหลับอยู่ให้ตื่นมาดูหนัง "ยัยส้มหวาน" ฉันกระซิบเรียกยัยส้มหวานและเริ่มเขย่าแขนมัน ยัยส้มหวานลืมตาตื่นและมองฉัน ฉันจึงชี้ไปที่จอภาพ มันก็พยักหน้าและหันไปมองดู 3 ชั่วโมงในการดูหนัง เสียงหัวเราะดังขึ้นเป็นระยะ ส่วนยัยส้มหวานก็หลับเป็นระยะเหมือนกัน ไม่นานหนังก็จบ พวกฉันจึงลุกขึ้นยืนเพื่อจะเดินออกไปจากโรงหนังและก็คนอื่นด้วย ฉัน ส้มหวานและอีรีซี่ ก็เดินออกมาจากโรงหนัง "จะกลับ หรือหาอาหารกินก่อน" อีรีซี่หันมสถามฉันและส้มหวานที่เดินออกมาจากโรงหนัง "ไปกินศูนย์อาหารกันไหม" ฉันเสนอให้ไปกินที่ศูนย์อาหาร พวกมันพยักหน้าตกลง และพากันเดินลงบันไดเลื่อย ศูนย์อาหาร ไม่นานฉัน ส้มหวานและอีรีซี่ก็เดินมาถึงศูนย์อาหาร ฉันและยัยส้มหวานส่งเงิน 500 บาทไปให้อีรีซี่เพื่อไปแลกดป็นบัตร ฉันและส้มหวานเดินหาโต๊ะว่าง ไม่นานก็เจอ ฉันและยัยส้มหวานนั่งลงรออีรีซี่ไปแลกเงิน ำไม่นานมันก็เดินมาพร้อมยืดบัตรส่งมาให้ "พวกแกไปซื้อกันก่อน" ฉันหันไปบอกอีรีซี่และส้มหวานให้ไปซื้อกันก่อน พวกมันก็พยักหน้าและเดินออกไป ไม่นานอีรีซี่ก็เดินกลับมาพร้อมกับของให้มือมันวางจานลง อีรีซี่มันซื้อ ​ ยากิโซบะห่อไข่ ​ ราดซอสฉ่ำๆ เวลาทานจะสัมผัสได้ถึงความเข้มข้นของซอสและความนุ่มๆ ของเส้นโซบะ​ ไม่นานยัยส้มหวานก็เดินมาพร้อมอาหารในมือและวางลง ของส้มหวานเป็น ​ Mix Fry ​ ชุดรวมชุบเกล็ดขนมปังทอด ที่มีทั้ง หมู ไก่ กุ้ง และปลาแซลมอน จะสั่งเดี่ยวหรือสั่งมาคู่กับซุปคอมโบ้ก็แล้วแต่ความชอบ​ พอพวกมันได้อาหารกันแล้วฉันจึงลุกขึ้นยืนและออกไปซื้อบ้าง ไม่นานฉันก็ได้อาหารที่ฉันซื้อทานและวางลงบนโต๊ะ ​ ข้าวหน้าปลาดิบหั่นเต๋า ​ ซึ่งเป็นการรวมตัวของแซลมอน ทูน่า กุ้ง ปูอัด และไข่หวาน หั่นเป็นชิ้นเล็กๆ พอดีคำ​ พวกฉันก็ลงมือทานจึงเสร็จและอีรีซี่และส้มหวานก็ลุกขึ้นจะไปซื้อของหวานฉันจึงฝากบัตรให้มันไปซื้อ ไม่นานมันก็เดินกลับมาพร้อมของหวาน BUN101 กับความเด่นของซาลาเปาโฮลวีท ซาลาเปามีให้เลือกหลายไส้ อาทิ หมูสับไข่เค็ม, หมูแดง, ผักรวม, ครีม, เผือกแปะก๊วย, ถั่วดำ-งาดำ, ฟักทอง, ซาลาเปาลาวา ​Vanilla Cremebrulee​ ( ร้าน GoMango​) ​ให้ความรู้สึกเหมือนทานข้าวเหนียวมะม่วงพร้อมๆ กับเครมบรูเล่เนื้อละมุน เสิร์ฟมาคู่กับไอศกรีม หวานๆ เย็นๆ​ ได้รสชาติเปรี้ยวๆ หวานๆ ของเนื้อสตรอว์เบอร์รี่ เข้ากันกับความนุ่มของเนื้อเครป และไอศกรีมรสชาติที่ชอบ มาพร้อมวิปครีม ราดด้วยช็อกโกแลตซอส​ (ถ้าใครได้มีโอกาสไปเซ็นทรัล แจ้งวัฒนะ ก็ลองแวะไปทานกันได้นะค่ะ : หนวดแมว) ไม่นานเราก็ทานเสร็จและเตรียมตัวกลับคอนโดกัน เราเดินออกมาจากห้างตรงไปที่รถและฉันก็ขับออกไปทันที ฉันขับรถมาส่งยัยส้มหวานและอีรีซี่ที่คอนโดส้มหวานและฉันก็ขับรถออกมาจากคอนโดส้มหวานเพื่อกลับคอนโดตัวเอง ฉันขับรถไม่นานก็เลี๊ยวรถเข้าคอนโด ฉันขับรถมาจอดที่ลานจอดรถและลงจากรถตรงไปที่ลิฟท์ "แต่งตัวแบบนี้ออกไปไหนมาหรอ" ฉันที่ยืนรอลิฟท์อยู่ก็ได้ยินเสียงผู้ชายทัก พอฉันหันกับไปมองถึงกับตกใจที่เจอเขายืนกอดอกมองมาที่ฉัน "ไม่เกี่ยวกับนาย" ฉันบอกเขาและหันมาสนใจลิฟท์ต่อ เขามาอยู่ที่นี้ได้ไง คงไม่ใช่ว่ารู้เเล้วว่าฉันอยู่ที่นี้ ทำไงดีว่ะ!! "เกี่ยวได้ไง ฉันผัวเธอนะ" "ไม่ใช่!!! นายไม่ใช่ผัวฉัน" ฉันตกใจที่เขาเอือมมือมาจับแขนและกระชากให้ฉันหันกลับไปมองเขา "หรือต้องให้รือฟื้น" "อย่ามาทำตัวทุเรสกับฉันนะ" ฉันรีบผลักตัวเขาออกอย่างแรงจนเขาล้มลงไปกองกับพื้น และเป็นจังหวะที่ลิฟท์เปิดพอดีฉันจึงรีบเดินเข้าไปและกดปุ่มปิดลิท์ทันทีไม่รอเขา "สงสัยฉันคงในอิสระเธอไม่ได้แล้ว แอปเปิ้ล!!" ผมยืนมองลิฟท์ที่ปิดต่อหน้าต่อตา ถึงเธอจะหนีผมได้ก็แค่วันนี้เท่านั้น เธอจะไม่มีสิทธิ์หนีผมไปไหนได้อีกแล้ว!!!! ------------------------------------------ .....ไหนบอกว่าจะปล่อยให้น้องใช้ชีวิตอิสระก็ไงค่ะ คุณพี่.......