หนี - 50 [18+]

ผมที่ถูกแอปเปิ้ลยั่วจนทนไม่ไหวจึงพลิกตัวขึ้นมาคร่อมร่างบาง ก่อนจะโน้มหน้าลงจู๊บปากของแอปเปิ้ลก่อนจะค่อยแหย่เลียเข้าไปในโพรกปาก เป็นครั้งแรกที่แอปเปิ้ลยอมเปิดปากให้ลิ้นของผมเข้าไป ผมตวัดลิ้นไปมาเพื่อเก็บเกี่ยวความหวาน ผมจับใบหน้าของแอปเปิ้ลให้เงยหน้าขึ้นเล็กน้อย และกดริมฝีปากและดูดแรงๆ จ๊วบบ จ๊วบบ จ๊วบบ "อ๊าา....พอก่อน...เจ็บปาก" ฉันดูดริมฝีปากของเขาเล็กน้อยและถอยหน้าออกมาเพื่อพักหายใจหายคอ และรู้สึกเจ็บจิ๊ดๆบริเวณริมฝีปาก ที่ตอนนี้คงจะจือและบวมมากแน่นอน ผมที่ถึงผลักหน้าออกจากริมฝีปากแดงอวบอิ่มเหมือนลูกเชอรี่ที่ตอนนี้บวมจือมากแล้ว ผมจึงเปลี่ยนจากริมฝีปาก มาจูบไซ้ซอกคอขาว "อื้ออ....อ๊าาา" จ๊วบบ จ๊วบบ จ๊วบบ "เจ็บ....ซิ๊ดดดด" "ขอชิมนมหน่อย...อื้มม" จ๊วบบบ จ๊วบบบ จ๊วบบบ เสียงดังจ๊วบดังขึ้นเมื่อริมฝีปากของเขากำลังอ้าปากก่อนจะครองครอบยอดปทุมถันสีหวานของเธอ ก่อนจะออกแรงดูดอย่างกระหายเหมือนเด็กทารก "อื้ออ....ซิ๊ดดดด" ฉันรู้สึกเสียวซ่านไปทั้งตัวก่อนจะแอ่นอกขึ้นเพื่อให้เขาทำอะไรได้ถนัดมากขึ้นไปอีก เธอระบายความเสียวลงบนเส้นผมของเขา แผล่บๆ แผล่บๆ ผมที่ก้มลงครองครอบยอดปทุมถันที่ตั้งชูชันน่าลิ้มลอง ผมดูดมันอย่างกระหายเหมือนเด็กทารก ก่อนจะเลียสลับสองเต้าไปมา "อื้ออ...เสียว....อ๊าาา" "ฮึ้ม...." ผมที่ตั้งตาตั้งตาดูดยอมปทุมถันสลับไปมาสองเต้า ก่อนค่อยๆลูบไล้ไปตามร่างกายและถอนกางเกงออกจากตัวแอปเปิ้ล "อื้ออ....อ๊าาา" ผมที่ถอนกางเกงและชั้นในออกจนหมดแล้ว ก่อนค่อยๆลูบไล้รอยแยกที่เปียกแฉะจากการถูกปลุกอารมณ์ ผมที่ใช้มือลูบไล้บริเวณรอยแยกก่อนจะใช้นิ้วแหย่เข้าไปด้านในและชักเข้าออกช้าๆ ก่อนจะค่อยๆเร็วขึ้นและแรงขึ้น แจ๊ะๆ แจ๊ะๆ "อ๊าาา.....เสียวว.....ซิ๊ดดดด" จ๊วบบ จ๊วบบ จ๊วบบ "ฮื้มมๆ....ดูอวบขึ้นหรือเปล่า...จ๊วบบ" ผมที่กำลังดูดยอดปทุมถันและกัดเบาๆอย่างหมั่นเขี้ยว และก็รู้สึกว่าแอปเปิ้ลมันจะดูอวบขึ้นหรือเปล่า "อื้ออ....พอแล้วว....อ๊าาา...หยุดด...ไม่....เอา....แล้ว....ซิ๊ดดดด" ฉันที่กำลังเคลิ้มตามก็ต้องชะงักเพราะคำพูดของนายแม็ททิว เธอลืมไปเลยว่าตัวเองท้องอยู่ "ฮื้มมๆ....อย่าดิ้นดิ่.....ไม่ไหวแล้ว...." "อ๊าาาาา....." "ไอ้สัส!!!....แน่นซิบ...โอ้ววว...." "อ๊าาา....ทำเบาๆนะ!!...ซิ๊ดดดด" "โอ้ววว....จะพยายาม....ซิ๊ดดด" พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ ผมขยับสะโพกเข้าออกช้าๆไปมาก่อนจะค่อยๆเพิ่มจังหวะเร็วขึ้นและแรงขึ้น จึงคนตัวเล็กขึ้นกับร้องเสียงหลงและดิ้นไปมา "อื้ออ.....แรงไป...อ๊าาา....เบาๆ.....อ๊าาา" "ฮึ้มมม....เสียวหัว.....โอ้ววว..." พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ เสียงเนื้อกระทบกันดังสนั่นแข่งกับเสียงครางของพวกเราสองคน ฉันพยายามบอกให้เขาทำเบาๆหน่อยเพราะเธอกลัวตัวเองจะแท้งลูก ยิ่งเขาโยกแรงและเร็ว ฉันก็พยายามจับบริเวณท้องของตัวเองไว้ "อ๊าาาา.....พอแล้....ว......ซิ๊ดดดดดด" พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ "ฮึ้มมม...อดทน....หน่อย..จะเสร็จแล้ว....โอ้ววว.." ผมที่ไม่รู้ว่าแอปเปิ้ลมันกำลังกลัวอะไร ผมก็พยายามกระแทกให้เร็วขึ้นและแรงเพื่อจะได้เสร็จๆ แต่ทำไมด้านในตัวของแอปเปิ้ลมันถึงแน่นและร้อนมาก "อ๊าาา.....แรงไป....โอ้วววว..." "ฮึ้มมม....." พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ "อ๊าาา...ไม่ไหวแล้ว....โอ้ววว....จะเสร็..จ...ซิ้ดดด" "โอ้ววว....พอกัน.....ฮึ้มมม..." ผมเขยิบสะโพกเข้าออกอย่างเร็วเพราะแรงบีบรัดในตัวของแอปเปิ้ลเริ่มรัด เป็นสัญญาว่าคนตัวเล็กกำลังจะเสร็จ ผมจนกระแทกเข้าออกและจับขาให้แยกออกกว้างๆมากขึ้น พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ พั่บๆ "ไม่ไหวแล้ว.....อ๊าาาา..." "จะ. .แตก..." "ไม่ไหวแล้....ว...อร๊าายยย..." "จะแตกแล้ว....ว" "จะแตกแล้ววว....." "แตกแล้ววว....โอ้ววว...อ่าาส์..." ผมกระตุกเกร็งสองสามทีก็จะปล่อยน้ำขุ่นเข้าไปในตัวของแอปเปิ้ล ก่อนจะดันสะโพกให้เข้าไปลึกๆและขยิบสองสามทีก่อนจะค่อยๆชักออกจากแก่นกลางสาว 2 เดือน... วันนี้ฉันต้องมาตรวจครรภ์กว่าจะออกมาก็ต้องหลอกลอกกว่าคุณชายจะยอมปล่อยมาได้เล่นเอาซะเหนื่อยเลย (ฮุฮุ!! : หนวดแมว) ไม่ต้องคิดลึกเพราะมันไม่มีอะไร : แอปเปิ้ล (_ : หนวดแมว) ช่างหนวดมันเถอะมาเข้าเรื่องของตอนนี้ต่อ..... ฉันขับรถของนายแม็ททิวออกมาที่โรงพยาบาล ส่วนเรื่องที่เธอท้องฉันยังไม่ได้บอกเขาหรอ ตอนนี้ฉันยังไม่พร้อมที่จะบอกเขา และไหนจะเรื่องคู่หมั้นและคุณแม่ของเขาอีก ตอนนี้ฉันเป็นห่วงและให้ความสำคัญเรื่องลูก เพราะเราไม่รู้ว่ามันจะเกิดอะไรถึงกับเธอและลูกน้อยของเธอ ฉันขับรถเฟอร์รารี่สีดำขับออกมาจากคอนโด มุ่งหน้าไปโรงพยาบาล ส่วนอาการแพ้ท้องตอนนี้ก็เริ่มดีขึ้นมา แต่จะมีอาการหน้ามืดบ้างเล็กน้อย โรงพยาบาลแห่งหนึ่ง...... ไม่นานฉันก็ขับรถมาถึงโรงพยาบาลฉันจึงขับรถเลี้ยวเข้าไป ฉันขับรถวนหาที่จอดรถอยู่นานพอสมควรก็มาจอดข้างๆรถเบนซ์สีขาว เธอจอดรถเสร็จก็เปิดประตูรถออกมา ก่อนจะรีบเดินเข้าไปในโรงพยาบาล ฉันเดินจึงรีบเดินเข้าไปด้านในเพราะมันสายมากแล้ว ฉันเดินโดยไม่ได้สนใจใครโดยหารู้ไมว่าตอนนี้ได้มีคนแอบเดินตามเธอมา ไม่นานฉันก็เดินมาถึงแผนกสูติ-นารีเวช ’แผนกสูติ-นารีเวช’ พอมาถึงฉันก็รีบหยิบสมุดเล่มสีชมพูและใบนัดออก ก่อนจะยื่นมันให้คุณพยาบาลที่นั่งอยู่ตรงหน้าห้องตรวจ ก่อนจะเดินกลับไปนั่งที่เก้าอี้เพื่อรอคุณพยาบาลเรียก "คุณกฤตติกา เชิญด้านในค่ะ" เสียงนางพยาบาลดังขึ้นพร้อมกับถือสมุดเล่มสีชมพูของเธอ ฉันที่ได้ยินชื่อของตัวเองจนรีบลุกขึ้นยืน ก่นจะเดินตรงไปที่นางพยาบาลและรับสมุดสีชมพู "สวัสดีค่ะคุณกฤตติกา" "สวัสดีค่ะ" ฉันจึงรับสมุดสีชมพูและเดินเข้าไปในห้องตรวจ พอเธอเดินเข้ามาเสียงคุณหมอก็กล่าวคำทักทายกันเล็กน้อย "คุณหมอ คือ...เอ่อ.." ฉันรู้สึกเป็นกังวลมากเพราะเธอเผลอไปมีอะไรกับนายแม็ททิว ฉันไม่รู้ว่าจะถามคุณหมออย่างไรดี มันพูดไม่ออกบอกไม่ถูกไม่รู้จะถามอย่างไร "มีอะไรค่ะ" คุณหมอที่เห็นท่าทางอ้ำๆอึ้งๆของฉัน คุณหมอถึงกับยกยิ้มก่อนจะถามฉันขึ้นมาอีกครั้ง "คือฉันมีเพศสัมพันธ์ ขณะตั้งครรภ์มันมีผลต่อลูกในครรภ์ไม่ค่ะ" ฉันสูดลมหายใจเข้าลึกๆก่อนจะพูดสิ่งที่น่าอายกับคุณหมอ "ตลอดการตั้งครรภ์ 9 เดือนสามารถมีเพศสัมพันธ์ได้ตามปกติ ไม่ส่งผลต่อทารกในครรภ์ค่ะ" "แต่ไม่ควรใช้ท่าโลดโผน รุนแรง จนเกิดไปนะคะ" "ค่ะ" ฉันได้แต่นั่งหน้าแดงและคลายกังวลเรื่องลูกในครรภ์ที่ไม่มีผลกระทบอะไร มันทำให้เธอรู้สึกสบายใจมากขึ้น "คุณหมอขอตรวจอายุครรภ์หน่อยค่ะ" เมื่อหมอข้อสงสัยคุณหมอก็นำเนินการตรวจครรภ์และสภาพร่างกายของแม่และลูกในท้อง "ตอนนี้คุณแม่ท้องได้ 1 เดือนแล้ว เด็กปลอดภัยดีค่ะ และอาการแพ้ท้องดีขึ้นบ้างไหมค่ะ" "ดีขึ้นบ้างแล้วค่ะ แต่จะหน้ามืดบ้างเล็กน้อย" "ค่ะ อีกประมาณ2-3 เดือนอาการเล่านั้นจะหายไปและระวังเรื่องการรับประทานอาหารด้วยนะคะ" "ค่ะ" "หมอขอนัดอีกที3เดือน คุณกฤตติกาค่อยมาตรวจร่างกายและเด็กในครรภ์ เชิญกลับบ้านได้เลยค่ะ" "ค่ะ ขอบคุณค่ะ" หลังจากพูดคุยและตรวจสุขภาพเสร็จฉันก็กล่าวลาและเดินออกมาจากห้องตรวจ ก่อนจะยื่นสมุดเล่มสีชมพูให้นางพยาบาลดูและส่งคืน ฉันก็เดินออกมาแผนกสูติ-นารีเวชทันที ฉันรู้สึกเพลียและง่วงนอนจึงรีบเดินออกมาจากโรงพยาบาลตรงไปที่รถเฟอร์รารี่สีดำของนายแม็ททิวที่ยืมมันมาขับ "อีแอปเปิ้ล!!" จังหวะที่ฉันกำลังเอื้อมมือไปจับที่ประตูรถ ก็ถูกใครไม่รู้กระซากให้หันกลับไปมองพร้อมกับเสียงเรียก เพียะ!! "โอ้ยย!!" ฉันที่หันกลับไปมองคนที่กระซากแขนเธอพอเห็นคนที่เข้ากระชากเป็นใคร ก็ถูกฝ่ามือของคาร่าตบเข้ามาที่ใบหน้าของเธอ "แก!!...." คาร่าที่ตบหน้าฉันหันไปตามแรง ก็จ้องมองฉันอย่างโกรธแค้นก่อนที่เธอจะเดินเข้ามาหา หวังจะตบหน้าฉันอีกรอบ หมับ!! "คิดว่าจะให้มึงตบรอบสองหรอ!!" ฉันที่หันไปตามแรงตบก็เหลือบตาไปมองก็เห็นว่าคาร่าเดินตรงเข้ามา มันทำให้เธอรีบหันไปมอง ก่อนจะยกมือขึ้นจับแขนของคาร่าไว้ เพียะ!! เพียะ!! ฉันบีบแขนของคาร่าไว้แน่นและจ้องมองอย่างโมโห ก่อนจะยกฝ่ามือขึ้นตบใบหน้าของคาร่า สลับไปมาอย่างเต็มแรง ก่อนจะผลักร่างบางลงกองกับพื้น "โอ้ยย!!....อีแอปเปิ้ล!!!" "มึงจะทำไม!!??" ฉันชี้หน้าอย่างเอาเรื่องก่อนจะตะคอกเสียงดังอย่างโมโห ที่เธอก็อยู่ของเธอดีๆก็ถูกยัยบ้านี้เข้ามากระชากแขนและตบหน้า "แก...มึงจำไว้ว่ามึงทำอะไรกูไว้บ้าง!!" คาร่าลุกขึ้นยืนก่อนจะจ้องมองใบหน้าของแอปเปิ้ลอย่างโกรธแค้น ก่อนที่สายตาของเธอจะก้มลงมองที่บริเวณท้องของแอปเปิ้ล มันทำให้ฉันที่ยืนจ้องมองคาร่าและเห็นสายตาของเธอจ้องลงมองบริเวณท้องของฉัน มันทำให้ฉันรีบยกมือกุมท้องของตัวเองและเดินถอยหลังออกมาเล็กน้อย "หึหึ ระวังตัวมึงไว้ให้ดีล่ะ!!" คาร่าที่เห็นว่าท่าทางถอยหลังของแอปเปิ้ล มันทำให้เธอเลิกจ้องมองก่อนจะเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าแอปเปิ้ลและยกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะเดินจากไปทันที คาร่าที่รู้เรื่องแอปเปิ้ลที่ตอนนี้กำลังท้องลูกของแม็ททิว มันทำให้เธอเกิดความริษยาและคิดว่าถ้าไม่ทำอะไรสักอย่าง เธอคงจะไม่ได้แต่งงานกับพี่แม็ททิว มันทำให้เธอคิดจะกำจัดทั้งแม่และลูก เธอจึงเดินทางมาที่บ้านของพี่แม็ททิว เพื่อจะมาพบคุณหญิงกัลยาแม่ของพี่แม็ททิว วันนี้เธอตั้งใจจะขอยืมมือแม่ของเขาจัดการ "อ้าว!!?? หนูคาร่า" "สวัสดีค่ะ คุณแม่และพี่แม็ททิวล่ะค่ะ" หญิงสาวเดินตรงเข้ามาในบ้านและเห็นคุณหญิงกัลยา นั่งดูหนังอยู่ที่ห้องนั่งเล่น เธอจึงกล่าวทำทักทายและถามถึงพี่แม็ททิว ถึงถามไปก็เท่านั้นเพราะเธอรู้ว่าพี่แม็ททิวไม่ได้กลับมาที่บ้านอีกเลย คงจะอยู่กับแอปเปิ้ลที่คอนโด "วันนี้เจ้าลูกชายของแม่มันก็ยังไม่ยอมกลับมาที่บ้านเลย ตั้งแต่ผู้หญิงคนนั้นเข้ามา" "หรอค่ะ" หญิงสาวได้ยินก็ทำหน้าเศร้าเพื่อเรียกร้องความสงสารจากมารดาของเขา มันทำให้คุณหญิงกัลยาถึงกับมองหน้าหญิงสาวด้วยความสงาย "เป็นอะไรจ้า หนูคาร่า??" "ผู้หญิงคนนั้นเขา....คาร่าไม่อยากจะพูดเลยค่ะ" เมื่อเห็นว่าคุณหญิงกัลยามีท่าทีสนใจเธอ เธอก็แกล้งบีบน้ำตาและทำท่าจะพูดแต่ก็ไม่กล้า "ยัยนั้นมันพูดอะไร....หนูคาร่าบอกแม่มาเลยจ้า" "ถ้าหนูบอกคุณแม่....หนูกลัวว่าพี่แม็ททิวจะเกลียดหนู" "ไม่ต้องกลัวพี่เค้านะจ้า....แม่ไม่ยอมให้ใครมาทำร้ายหนูคาร่าเด็ดขาด" พอคาร่าได้ยินแบบนั้นเธอก็ยกยิ้มเจ้าเล่ห์ก่อนจะพูดใส่สีตีไข่ต่างนานา เกี่ยวกับเรื่องของแอปเปิ้ลและยังบอกอีกว่า แอปเปิ้ลมีแผนจะจับพี่แม็ททิวด้วยการบอกว่าตัวเองท้อง "จริงหรอหนูคาร่า...และยัยนั่นมันท้องจริงๆหรือเปล่า!!??" "ทำไมคุณแม่ถึงถามแบบนั้นล่ะค่ะ!!??" คาร่าหันกลับไปถามคุณหญิงกัลยาด้วยเสียงไม่ค่อยพอใจ แต่ก็พยายามควบคุมเสียงให้เป็นปกติมากที่สุด "หนูก็รู้ว่าแม่อยากจะอุ้มหลานเร็วๆนี้ ถ้าผู้หญิงคนนั้นท้องจริ...." คุณหญิงกัลยาที่ตกใจกับเสียงไม่พอใจของคาร่า เธอก็เลิกสนใจเพราะมันยังมีเรื่องที่ทำให้เธอสนใจมากที่สุด คือเรื่องที่ผู้หญิงคนนั้นท้อง "ไม่จริงค่ะ!!...ยัยนั้นมันตั้งใจจะเอาเรื่องท้องมาหลอกพี่แม็ททิวให้รับผิดชอบ!!" คุณหญิงกัลยาที่ยังไม่ทันจะถามจริง เสียงของคาร่าก็ดังขึ้นมาซะก่อน และดูเหมือนว่าเธอจะคงเก็บอาการไม่พอใจไม่อยู่แล้ว "จ้า...จ้า!!" ดูเหมือนว่าแผนที่เธอคิดจะให้คุณหญิงกัลยาแม่ของเขา ช่วยคงจะเอามาช่วยไม่ได้แล้วถ้ายิ่งรู้ว่าแอปเปิ้ลท้องจริง คุณหญิงคงรับมันมาเป็นสะโภ้แทนเธอแน่นอน "นั่นหนูขอตัวนะคะ" "อ่อ...จ้า" หลังจากที่คิดว่าจะใช้คุณหญิงกัลยาร่วมมือกันจัดการแอปเปิ้ลก็ล้มไม่เป็นท่า มันทำให้หญิงสาวต้องคิดหาทางลงมือจัดการด้วยตัวเอง จังหวะที่เดินกำลังเดินมาที่รถและคิดว่าถ้าเธอจัดการแอปเปิ้ลและลูกของมัน เธอคิดว่าเรื่องที่แอปเปิ้ลท้องกับลูกชายของคุณหญิงคงรู้แน่นอน "ขอโทษนะคะคุณแม่ แต่ช่วยไม่ได้จริงๆ" เธอหันกลับไปมองทางบ้านของคุณหญิงกัลยา ก่อนจะพึมพำออกมาและยกยิ้มเจ้าเลห์ ’0874128xxx’ ติ๊ด!! (ฮัลโหล) "ฉันมีงานให้แกทำ!!" (หึหึ งานอะไร??) "ฉันส่งข้อมูลไปทางไลน์แล้ว จับตัวมันมาให้ฉันก็พอ" หลังจากที่วางสายโทรศัพท์ไปเธอก็หันกลับมาสนใจรถ และขับออกจากบ้านคุณหญิงกัลยาทันที .......... ฉันที่บังเอิญเจอคาร่าคู่หมั้นของนายแม็ททิวเข้า และไหนเธอก็ยังมารู้อีกว่าฉันกำลังท้อง มันทำให้ฉันเกิดวิตกกังวลมาก เพราะสายตาที่คาร่ามองลงมาที่ท้องของเธอ มันเป็นสายตาของความริษยาและโกรธแค้น "ไม่ว่าจะเกิดอะไร!! แม่จะปกป้องหนูให้ได้" ฉันก้มลงมองบริเวณท้องที่ตอนนี้รู้สึกจะเริ่มใหญ่ขึ้นเล็กน้อย เพราะฉันรู้สึกไม่ค่อยดีเลยจนเผลอเอามือลูบท้องตัวเองไปมา ------------------------------------------- ....คาร่ามีแผนการจะทำอะไรคุณน้องมัน....