已经是第一章了
บทที่ 32
รถตู้สีขาวมุกทั่วทั้งคันแล่นเข้าไปจอดข้างริมฟุตบาทหน้าซูเปอร์มาร์เก็ตแห่งหนึ่งแบบไม่มีปี่มีขลุ่ย ในขณะที่ลดาเหลือบมองใบหน้าเรียบเฉยของคนข้างตัวด้วยความงุนงง เพราะเธอไม่ได้เป็นคนสั่งให้รถจอด และอีกฝ่ายก็ไม่ได้เป็นสั่งให้คนขับรถแวะซื้อของที่นี่ด้วย
“จอดรถทำไมคะ” ลดาเอ่ยถามด้วยความสงสัย แต่สิ่งที่เธอ
已经是最新一章了
加载中
