ตอนที่ 30
สะบันงาวิ่งหนีมาหลบแอบมองชยพลที่เข่นเขี้ยวเคี้ยวฟันอยู่คนเดียว ท่าทางของเขาที่ปัดมูลวัวไปมาทำให้เธออดไม่ได้ที่จะขำ แต่แล้วดวงตาสวยหวานก็อดไม่ได้ที่จะลอบมองเขาด้วยความอ่อนโยน เพราะยิ่งชยพลมาอยู่ใกล้สัญชาตญาณเรียกร้องในร่างกายของเธอยิ่งมีมากขึ้น
เธอไม่สามารถสลัดไล่ภาพเหตุการณ์ในวันนั้นออกไปจากหัวสม