บทที่ 21 ฉันรักเธอ… (1)

บทที่ 21 ฉันรักเธอ… รุ่งเช้าวันใหม่ แสงแดดยามเช้าส่องลอดทางช่องหน้าต่างกระทบดวงตาคนที่นอนหลับใหลมานานหลายชั่วโมงค่อยๆลืมตาตื่นขึ้น วูบแรกที่มนสิชารู้สึกคือ…อาการระบมนิดหน่อย และบางอย่างในร่างกายที่ผิดเพี้ยนไปจากที่เคย เหมือนทั่วร่างอบอุ่น อิ่มเอม แม้จะอายอยู่บ้างเมื่อคิดถึงช่วงค่ำคืนหฤหรรษ์ที่ต่า