บทที่17
เวลาเกือบสี่ทุ่มที่วริษฐามาที่บ้านหลังนี้ หล่อนรอให้ทุกคนในบ้านหลับถึงจะแอบออกมา ไฟในบ้านของเขายังสว่างจ้า แต่ที่น่าแปลกใจคือทั้งบ้านเงียบสนิทราวกับไม่มีใครอยู่ เมื่อเดินเลยมาถึงห้องนั่งเล่นเท้าทั้งสองข้างก็ต้องหยุดชะงักกับภาพตรงหน้า ภาพที่พชรพลกำลังกอดกวินตา!
"ตุ๊บ! "
นิตยสารที่วางอยู่บนโต๊ะลอยเฉ