บทที่30 หนูก็เป็นสัตว์ตัวน้อย

บทที่30 หนูก็เป็นสัตว์ตัวน้อย ไป๋ซูรอให้ฝู้หยุนเซียวเซ็นชื่อเสร็จ จากนั้นก็หยิบจดหมายลาออกกลับมา จากนั้นก็ยิ้มให้เขาแล้วหันหลังเดินออกไป แต่กลับเป็นฝู้หยุนเซียวที่ขมวดคิ้วและอดมองตามแผ่นหลังของไป๋ซูไม่ได้...ผู้หญิงคนนี้เห็นตนเองอยู่กับผู้หญิงคนอื่น แล้วยังไม่รู้สึกอะไรเลยสักนิด? หมดสนุกเลย แต่พ