บทที่ 4 อคติ (6)
“ค่ะ” สุปราณีพยักหน้ารับพร้อมรอยยิ้มบาง ๆ ทว่ายังไม่ทันขาดคำเสียงเคาะประตูจึงดังขึ้นซะก่อน สุชีราจึงลุกขึ้นจากที่นอนแล้วไปเปิดประตูห้องนอนให้
“มีอะไร?”
สีหน้าดุ ๆ และน้ำเสียงห้วน ๆ ของนายสาว ทำเอาเด็กสาวปั้นจี่ที่วิ่งหน้าตาตื่นมาแจ้งข่าวร้ายถึงกับชะงักกึกพูดอะไรไม่ออกไปชั่วขณะ
“เอ้า ทำหน้ายังก