已经是第一章了
บทที่ 20 ภรรยา (2)
“ใช่ค่ะ ฉันเรียกชนินทร์อย่างนั้นนะ เขาชอบทำอะไรไม่เข้าท่าและเสี่ยงอันตรายเสมอ เฮ้อ แต่ฉันก็รู้สึกโล่งอกนะคะที่รู้ว่าเขาทำงานอยู่ที่นี่กับคุณขม คุณน้าทั้งสองท่านเป็นห่วงเขามาก ยิ่งรู้ว่าป่วยเข้าโรงพยาบาล คุณน้าท่านก็ยิ่งไม่เป็นอันกินอันนอน”
เหมือนจิ๊กซอตัวสำคัญที่ช่วยประติดประต่อจนภาพที่แหว่งเว้านั้
已经是最新一章了
加载中
