บทที่1 ดินเนอร์ (3)

รู้สึกยินดีหรอกที่ฟาบิโออยากอยู่กับเธอนาน ๆ เพราะปกติฟาบิโอไม่ค่อยมีเวลาให้เธอสักเท่าไหร่ เพราะนอกจากเขาต้องเรียนหนังสือแล้ว เขายังต้องทำงานพิเศษกลางคืนอีก เหมือน ๆ กับเธอที่ต้องทำงานพิเศษควบคู่กับการเรียนหนังสือไปด้วยจนแทบไม่มีเวลาส่วนตัว แต่ด้วยสายตาหวานเชื่อมของฟาบิโอที่มองมาอย่างมีความหมาย ก็สร้างความรู้สึกอึดอัดใจให้กับรัดเกล้าได้เหมือนกัน ใช่ว่าเธอไม่รู้ทันความคิดของฟาบิโอหรอกนะ เธอไม่ใช่สาวน้อยไร้เดียงสาที่ไม่รู้เลยว่าชายหนุ่มต้องการสิ่งใด... แต่ก็นั่นล่ะ เธอมองว่ามันเร็วเกินไปสำหรับคู่รักที่เพิ่งคบหาดูใจในระยะเวลาแค่สามเดือน... สามเดือนเท่านั้น! และอีกสิ่ง คือเธอยังไม่มั่นใจในตัวฟาบิโอจอมเจ้าชู้ด้วย ว่าการที่เขาคบหากับเธออยู่นั้นเป็นเพราะความรัก หรือเพราะเหตุผลข้ออื่น และอีกสิ่งก็คือ เธอไม่เคยมั่นใจเลยว่าผู้ชายเจ้าชู้ซึ่งมีสาว ๆ มาติดพันอย่างฟาบิโอจะหยุดอยู่ที่เธอคนเดียวไปตลอดชีวิต อาจเพราะเธอผ่านประสบการณ์แย่ ๆ มาหลายครั้งก็ได้ เธอจึงไม่คิดที่จะทุ่มเททั้งตัวและหัวใจให้ใครอีก กับฟาบิโอก็เช่นกัน เธอยังอยากศึกษานิสัยใจคอของเขาอีกสักพัก อย่างน้อย ๆ ในตอนนี้คุณป้าพิศอาภาของเธอก็ควรรับรู้เรื่องที่เธอคบหากับฟาบิโอก่อน ก่อนที่เธอจะตัดสินใจให้ความไว้วางใจในตัวชายหนุ่มมากกว่านี้ “ไม่ต้องกังวลไปค่ะ ฉันยังไม่บินกลับเมืองไทยตอนนี้หรอก ฉันยังอยากอยู่ดูความสำเร็จของคุณก่อน” ฟาบิโอยิ้มบาง แล้วอาหารที่เขาสั่งจึงทยอยนำมาเสิร์ฟ อาหารชุดแรกเป็นอาหารเรียกน้ำย่อยพวกพาสต้า ซึ่งรัดเกล้าสั่งเป็นราวีโอลี รองท้องได้นิดหน่อย อาหารจานหลักจำพวกเนื้อสัตว์ที่เสิร์ฟคู่กับผัก และมันฝรั่งจึงตามมา จากนั้นจึงตามมาด้วยผลไม้ตามฤดูกาล และปิดท้ายรายการด้วยไอศกรีมผลไม้ ก็ว่าจะแข็งใจไม่รับประทานอาหารเข้าไปมากแล้วเชียว แต่สุดท้ายรัดเกล้าก็อดใจกับอาหารพวกนี้อีกไม่ได้ ซึ่งเธอจะเน้นที่ผักและผลไม้มากกว่า และเมื่ออิ่มท้องเรียบร้อยฟาบิโอจึงเรียกบริกรมาชำระค่าอาหาร จากนั้นเขาจึงพาเธอมาส่งยังที่พักซึ่งอยู่ไม่ไกลจากตัวมหา’ลัยที่เธอสอบได้ทุนเรียนมากนัก พอเสียบคีย์การ์ดเปิดประตูและก้าวเข้ามาในห้องพักขนาดเล็กกะทัดรัดได้เท่านั้น ฟาบิโอจึงรีบแทรกตัวเข้ามาในห้องแล้วโอบเอวบางของหญิงสาวเอาไว้พร้อมทั้งระดมจุมพิตที่ริมฝีปากจิ้มลิ้มเคลือบลิปสติกสีแดงอย่างหนักหน่วง และหิวกระหายในทันที จากนั้นฟาบิโอใช้แผ่นหลังกว้างปิดประตูเข้าหากันขณะที่ยังจุมพิตหญิงสาวอยู่ รัดเกล้าซึ่งถูกจู่โจมโดยไม่ทันตั้งตัวปล่อยช่อกุหลาบจากมือทันที พร้อมทำตาโตและพยายามดันร่างหนาออกเมื่อฟาบิโอกล้ากระทำเธอเช่นนี้ “ปะ...ปล่อย...” เธอพยายามหยุดยั้งการกระทำของเขา แต่หนุ่มเจ้าชู้อย่างฟาบิโอกลับไม่เปิดโอกาสให้หญิงสาวได้ตั้งตัว หรือทักท้วงอะไรได้ทั้งนั้น ลิ้นอุ่นชื้นมากด้วยประสบการณ์แทรกผ่านริมฝีปากจิ้มลิ้มของหญิงสาวพร้อมทั้งทักทายปลายลิ้นนุ่มของเธออย่างชำนาญงาน ทั้งนี้เป็นเพราะรัดเกล้าไม่ทันตั้งตัวนั่นเอง หญิงสาวพยายามขัดขืนการกระทำของแฟนหนุ่มด้วยการดิ้นขลุกขลักออกจากอ้อมแขนแข็งแกร่งที่รัดรึง รวมถึงพยายามงับปลายลิ้นซึ่งมีกลิ่นเครื่องเทศผสมกลิ่นแอลกอฮอล์ และกลิ่นควันบุหรี่อันชวนให้คลื่นไส้ของเขาด้วย แต่เหมือนว่าฟาบิโอจะรู้ทันความคิดของเธอซะก่อน เขาจึงถอนจุมพิตออกแล้วมาฝังจมูกโด่งที่ซอกคอขาวนวล แล้วเปลี่ยนวิธีปลุกเร้าอารมณ์ด้วยการใช้มือหนาเค้นทรวงอกอวบอิ่มของเธอแทน พอถูกฟาบิโอแตะต้องสัมผัสรุกรานหนักเช่นนั้นเข้า รัดเกล้าจึงรวบรวมแรงที่มีแล้วผลักแฟนหนุ่มออก จากนั้นเธอจึงตวัดผ่ามือใส่ใบหน้าของฟาบิโอเต็มแรง จนใบหน้าคมเข้มนั้นหันไปตามแรงเหวี่ยง ความเงียบเข้ามาแทรกกลางทันที เมื่อต่างฝ่ายต่างมีความคิดเห็นที่แตกต่างกันออกไป รัดเกล้ามองฝ่ามือตัวเองที่ชาเพราะตบหน้าฟาบิโอเมื่อครู่อย่างตกใจในการกระทำของตัวเอง “คุณตบหน้าผมทำไมเทียร่า?!” น้ำเสียงของฟาบิโอดุดันขึ้นมาทันที และรัดเกล้าก็เพิ่งเคยได้ยินน้ำเสียงเช่นนี้จากเขาเป็นครั้งแรก “ใครใช้ให้คุณจูบฉันล่ะ” พอหลุดปากยอกย้อนออกไปแล้ว รัดเกล้าจึงรู้ว่าตนเองทำผิดพลาดมหันต์ เพราะคำพูดของเธอคือการเติมน้ำมันลงไปในกองเพลิงที่กำลังลุกโชน หญิงสาวเม้มริมฝีปากที่เจ็บระบมเพราะการกระทำของชายหนุ่มเข้าหากัน ฟาบิโอจ้องหน้าแม่ตัวดีที่ ‘เล่นตัว’ จนเกินงามด้วยสายตาเหนื่อยหน่าย ระคนไม่พอใจ อยากจะบ้าตาย! เขาคบหากับเธอในฐานะคู่รักมาถึงสามเดือน แต่สิทธิ์ที่เขาพึงมี และได้รับจากผู้หญิงที่ขึ้นชื่อว่าเป็น ‘แฟน’ กลับทำได้แค่จับมือถูกเนื้อต้องตัวเล็ก ๆ น้อย ๆ เท่านั้น แค่จุมพิตย้อมใจหน่อยเดียว แต่กลับถูกคุณเธอตบจนหน้าชา ช่างน่าสมเพชตัวเองเหลือเกิน “สิ่งที่คุณทำลงไปตลกมากเลยรู้ไหมเทียร่า แค่ผมจูบแฟนของผม แต่กลับถูกตบหน้าชาแบบนี้” รัดเกล้าเงียบไป ไม่รู้สึกหรอกว่าสิ่งที่เธอทำลงไปคือความผิด แต่ฟาบิโอจงใจยัดเยียดจุมพิตให้เธอต่างหากที่ผิด และเธอตบหน้าเขาไปเพราะความตกใจต่างหาก แต่พ่อคุณทูนหัวกลับโยนความผิดมาให้เธอดื้อ ๆ ผ่าเถอะ! กลไกป้องกันตัวของเขาช่างดีซะเหลือเกิน “ก็คุณไม่พูดกับฉันดี ๆ ก่อนนี่คะ” เธอแก้ตัวอย่างน้ำขุ่น ๆ คราวนี้เองฟาบิโอที่ปั้นหน้าดุจึงระเบิดเสียงหัวเราะดังลั่นห้อง รัดเกล้าจึงย่นคิ้วเข้าหากันด้วยความไม่พอใจ “ขำอะไรนักหนาคุณฟาบิโอ?”