บทที่ 6 (3)
วิลาสินีฟังแล้วก็หน้าบูดขึ้นมาทันทีเมื่อเขารู้ทันว่าหล่อนไม่ได้เจ็บแขนจริงอย่างที่พูด หญิงสาวกระแทกตัวกับที่นอนพลางมองคนเป็นสามีที่คลุมโปงหนีแถมหันหลังให้อีก ด้วยแววตาอาฆาตเล็กน้อย แล้วก็เลิกคิดจะขอให้เขาแกะเชือกให้ เปลี่ยนมาเป็นพยายามแกะเอง
แต่ไม่ว่าหล่อนจะพยายามอย่างไรก็แกะมันไม่ออก จนต้องใช้ทั้