บทที่ 7 (2)   1/    
已经是第一章了
บทที่ 7 (2)
“ช่วยไม่ได้นะแองเจล่า โทษฐานที่คิดมัดฉัน เธอก็จงโดนมัดเองให้สาแก่ใจเสียเถอะ อ้อ แต่ปมนี้ฉันเบามือแล้วนะ มันน้อยกว่าเมื่อคืน คิดว่าอย่างเธอคงคลายมันออกได้หลังอาหารเช้าเสร็จสิ้นพอดี” “แสบนักนะฟรานเชสโก!” หล่อนแค้นเสียงต่ำมองเขาด้วยความแค้นสุดๆ “ก็คงไม่น้อยไปกว่าเธอหรอกแม่เป็ดตัวแสบ” เขาย้อนกลับเสี
已经是最新一章了
加载中