已经是第一章了
บทที่ 7 (4)
“คุณนี่อย่าดูถูกผู้หญิงนักจะได้ไหมคะ” หล่อนว่าแล้วก็เบาเสียงลงเมื่อกล่าวคำต่อไป “ถึงฉันจะระบมแต่มันก็ไม่ได้มากมายอะไรถึงขั้นล้มหมอนนอนเสื่อ ลุกไปไหนมาไหนไม่ได้เสียหน่อย”
“แน่ใจนะ”
ฟรานเชสโกย้ำถามให้แน่ใจแต่คราวนี้น้ำเสียงถามไม่ได้มีแววเย้ยหยัน ตรงกันข้ามมันเจือไปด้วยความห่วงใยมากกว่าทุกครั้งที่เคย
已经是最新一章了
加载中
