บทที่ 10 (7)
เขาแกล้งพูดเสียงดุดันพร้อมกับกระตุ้นเร้าหล่อนรัวเร็วมากขึ้น ส่วนอีกมือก็อ้อมไปบดขยี้ศูนย์รวมของความรู้สึกของหล่อนจนวิลาสินีถึงกับซบหน้าลงบนหมอนเพื่อกั้นเสียงครางชวนซ่านใจของตัวเอง ด้วยกลัวว่าจะเผลอร้องเสียงดังออกไปจนเด็กๆ ได้ยิน
“อือ...อือ”
หญิงสาวร้องครางเสียงอู้อี้กับหมอนนุ่ม สะโพกงามยกสูงลอยค้