บทที่ 14 (5)
“ก่อนหน้าแองเจล่าจะถูกลักพาตัวไป เราทะเลาะกันรุนแรง ฉันเผลอตบหน้าเธอ...” คำสารภาพของพี่ชายเล่นเอาภาคินถึงกับอึ้ง ที่เขาอึ้งไม่ใช่แค่เพราะพี่ชายเผลอตบหน้าวิลาสินี แต่อึ้งมากกว่าที่พี่ชายตบหน้ายัยตัวป่วนนั้นได้โดยยังอยู่รอดปลอดภัยครบสามสิบสอง
“แล้วต่อจากนั้นเกิดอะไรขึ้น”
เขาถามแล้วคิดว่าคงจะได้ฟังพ