บทที่ 14 (5)   1/    
已经是第一章了
บทที่ 14 (5)
“ก่อนหน้าแองเจล่าจะถูกลักพาตัวไป เราทะเลาะกันรุนแรง ฉันเผลอตบหน้าเธอ...” คำสารภาพของพี่ชายเล่นเอาภาคินถึงกับอึ้ง ที่เขาอึ้งไม่ใช่แค่เพราะพี่ชายเผลอตบหน้าวิลาสินี แต่อึ้งมากกว่าที่พี่ชายตบหน้ายัยตัวป่วนนั้นได้โดยยังอยู่รอดปลอดภัยครบสามสิบสอง “แล้วต่อจากนั้นเกิดอะไรขึ้น” เขาถามแล้วคิดว่าคงจะได้ฟังพ
已经是最新一章了
加载中