บทที่ 3 (1)

บทที่ 3 เวลาผันผ่านมาจนถึงเกือบเที่ยงคืนกว่า หลังจากที่ร้านปิดและทุกอย่างถูกเก็บกวาดเช็ดล้างจนเรียบร้อย คนที่เพิ่งเคยเจอการทำงานในครัวแบบเต็มคราบก็ถึงกับหมดแรงจนแทบจะเดินหลับ เพียงรุ้งเดินงัวเงียกลับขึ้นมาบนชั้นสาม แต่งานของหล่อนสำหรับวันนี้ยังไม่เสร็จเมื่อเกสตันโยนงานของเขามาให้หล่อนทำ แม้จะเป็นง