已经是第一章了
บทที่ 6 (6)
“ก็ตามใจสิคะ” เพียงรุ้งตอบราวกับไม่สนใจแล้วว่าตอนนี้หล่อนจะเป็นยังไง เพราะหล่อนรู้เพียงว่าโอกาสที่เกสตันให้มันยังมีอยู่และถ้าหล่อนไม่คว้าไว้แล้วปล่อยให้มันหลุดลอยไป หล่อนอาจจะต้องมานั่งเสียใจทีหลังก็ได้ที่ไม่คว้าไว้ในตอนที่ยังสามารถคว้าไว้ได้
“ฟังนะ! ฉันไม่อนุญาตให้เธอทำอะไรทั้งนั้นนอกจากนอนพัก ฉัน
已经是最新一章了
加载中
