ตอนที่ 2.2 คลาสแรกแลกเสียว

เอเนร่ามองเขาอย่างงง ๆ เธออึ้งที่บรู๊คลินสามารถปรับตัวปรับอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว เป็นเธอเองที่ต้องใช้เวลาในการเรียกสติและสมาธิอยู่นานพอสมควร เธอยืนตัวตรงแล้วทำท่าต้นไม้ที่เขาถามเมื่อครู่ให้ดูอย่างมั่นใจ "แบบนี้ใช่ไหมคะ ว้าย!" ด้วยความที่ยืนทรงตัวด้วยขาข้างเดียวทำให้เอเนร่าซวนเซไปมาและแล้วเธอก็ไม่สามารถทรงตัวได้ บรู๊คลินเห็นตั้งแต่แรกแล้วแต่เขามัวแต่ลังเลตัดสินใจว่าจะเข้าไปช่วยพยุงดีไหม เอเนร่าตัดสินใจทิ้งตัวมาทางที่บรู๊คลินยืนอยู่เพื่อให้เขารับร่างเธอ ทั้งคู่ล้มตัวทาบทับกันบนแผ่นรองออกกำลังกายบรู๊คลินอยู่ด้านล่างส่วนเอเนร่านอนเกยทับร่างหนาของเขาอีกทีหน้าอกอวบอิ่มเกินตัวเบียดเสียดกับแผงอกกำยำที่เต็มแน่นไปด้วยกล้ามเนื้อ เอเนร่าไม่ยอมลุกเธอยังคงนอนคร่อมทับร่างของเขาและเธอเองทิ้งน้ำหนักตัวทั้งหมดลงบนร่างหนา ดวงตากลมโตนัยน์ตาสีน้ำตาลแดงจ้องมองเขาด้วยแววตาขี้เล่นซุกซน เขาที่พยายามจับตัวเธอยกขึ้นแต่ถูกขืนเอาไว้ บรู๊คลินจึงส่งสายตาดุไว้ "ขออยู่แบบนี้แป๊บหนึ่งสิคะ จะว่านุ่มก็ไม่ใช่จะว่าแข็งก็ไม่ใช่อีก แต่รู้สึกชอบมากเลยค่ะ" นอนทับบนตัวเขารู้สึกดีเป็นบ้า เอเนร่าไม่ได้แกล้งแต่เธอคิดแบบนั้นจริง ๆ "ลุกขึ้นเถอะมันจะครบเวลาเรียนของเธอแล้วนะ" "ก็เพิ่มเวลาสิเป็นสองชั่วโมงเลยก็ได้ ครูก็คิดเงินเพิ่มไปง่ายจะตาย" เขาเอือมระอากับนักเรียนคนนี้ของเขาจริง ๆ เลยไม่น่ารับงานสอนโยคะหรือเขาจะยุติการสอนโยคะเพียงเท่านี้กับวินเลยดีไหมหากจะให้เขาสอนเธอต่อ จิตใต้สำนึกความรู้สึกผิดชอบชั่วดีของตนเองคงมลายหมดสิ้นแน่ "เอเนร่าลุกขึ้น เดี๋ยวพ่อเธอก็มาแล้ว" เขากดเสียงพูดลงต่ำเพื่อเตือนและสั่งให้เธอหยุดแกล้งเขาเดี๋ยวนี้ แต่ดูเหมือนว่าเอเนร่าจะไม่ฟังคำพูดอะไรของเขาเลย เธอลุกขึ้นนั่งแต่ไม่ได้ลุกจากตัวเขาแล้วเอื้อมมือสุดแขนหยิบโทรศัพท์มือถือที่วางอยู่บนโต๊ะเตี้ยข้าง ๆ ท่านั่งของเธอทำให้ส่วนกลางหว่างขาของเธอบดเบียดเสียดสีกับเป้ากางเกงที่นูนเป๋งของเขาอย่างไม่ได้ตั้งใจ เอ๊ะ หรือเธอจงใจ เอเนร่ากด ๆ เขี่ย ๆ หน้าจอโทรศัพท์ก่อนจะยกขึ้นแนบหู เธอกำลังโทรหาใครสักคนโดยที่ยังไม่ลุกออกจากตัวเขา บรู๊คลินลืมตัวไปชั่วขณะเขาตั้งใจฟังว่าเอเนร่ากำลังโทรหาใครจนปลายสายรับสายแล้วเธอก็ถามว่าจะกลับมากี่โมง เธอคุยกับวินแต่สายตาเย้ายวนกับท่านั่งบดของเธอทำให้บรู๊คลินมีอาการหายใจไม่ออก เขาพยายามข่มอารมณ์ดิบเถื่อนของตนเองที่อยากจะจับเธอกดเสียตรงนี้เลย "ฮัลโหลกลับมาหรือยังคะ" "เรียนสนุกมากเลยค่ะ จนไม่อยาก....หยุด...เลยค่ะ" เอเนร่าพูดกับปลายสายไปแต่ส่วนล่างของเธอบดขยี้ที่เป้าตุงของเขาจนบรู๊คลินต้องกำมือแน่นเพื่อข่มอารมณ์เอาไว้ เธอส่ายวนสะโพกงอนของตนเองเป็นวงกลมสายตาคมสวยจับจ้องใบหน้าคมเข้มที่บัดนี้บิดเบี้ยวเหยเกราวเจ็บปวดเจียนตาย "มาเร็ว ๆ นะคะหนูหิวแล้ว จนจะกินคนได้ทั้งตัว" เธอพูดเป็นนัย ๆ ก่อนกดวางสายไป สาวน้อยร่างเพรียวหยุดนิ่งในท่านั่งคร่อมตัวของเทรนเนอร์หนุ่มเอาไว้ เธอสังเกตอาการของคนใต้ร่างแล้วนึกสงสาร บรู๊คลินเป็นสุภาพบุรุษกว่าที่เธอคิดไว้มากทั้ง ๆ ที่เธอยั่วเขาสารพัดแล้วชนิดที่ว่าถึงพริกถึงขิงจนขวดพริกไทยคารูก็เคยมาแล้ว แต่เขาก็ยังนิ่งเฉยจนเอเนร่านึกแปลกใจและใคร่สงสัยว่าบรู๊คลินจะไม่ใช่ชายที่รักและสนใจในผู้หญิง สวยและเซ็กซี่บาดใจจนผู้ชายต้องเดินตามเช่นเธอมีหรือที่เขาจะกล้าปฏิเสธ นอกจากว่าเขาจะไม่ใช่ชายแท้ จะไม่ใช่ได้อย่างไรก็แข็งโด่ขนาดนี้เอเนร่าค้านความคิดของตนเองในใจใช่แท่งเนื้อของเขาทั้งอุ่นทั้งแข็งจนจุดซ่อนเร้นของเธอสัมผัสมันได้ เอเนร่าทำท่าจะลุกออกจากตัวเขาแต่มือแข็งของบรู๊คลินจับยึดที่เอวคอดเอาไว้ เธอดวงตาเบิกโตด้วยความสงสัย "ตอนนี้พ่อเธออยู่ไหน" เสียงแหบแห้งเอ่ยถาม แต่เขาไม่กล้าที่จะสบตา เธอหัวเราะน้อย ๆ ก่อนจะตอบออกไป "อยู่บนทางด่วนค่ะ น่าจะอีกสักพักใหญ่ ๆ มีอะไรเหรอคะ? " บรู๊คลินไม่ตอบแต่กับจับร่างเพรียวบางของเธอพลิกลงไปนอนใต้ร่างของเขาแทน กึ่งกลางลำตัวของเขาที่ปวดตุบทรมานแทบขาดใจเขาระบายความปวดร้าวโดยการบดเบียดความแข็งชูชันไปกับเนินเนื้ออวบอูมใต้ผ้ายืดของกางเกงเลกกิ้งสีชมพูพาสเทล เขามีความต้องการที่อยากจะปลดปล่อยโดยเร็วก่อนที่พ่อของเธอจะกลับมาถึงบ้าน บรู๊คลินใช้เป้านูนแทบจะทะลุกางเกงได้อยู่แล้วของตนเองถูไถไปกับเนินเนื้อสาวอวบอูมของเอเนร่า สายตาทั้งสองจ้องประสานกันเนิ่นนาน เอเนร่าเหมือนจะรู้ว่ากาลข้างหน้าจะเกิดอะไรขึ้นเธอยิ้มหวานเพื่อบอกให้เขารู้ว่าเธอพร้อมสำหรับเขา แขนเรียวยาวยกขึ้นกอดคอหนาของเทรนเนอร์หนุ่มแล้วรั้งลงมาให้ใบหน้าคมคายของเขาอยู่ใกล้กับใบหน้าสวยคมของเธอ เขาเคลื่อนใบหน้าเข้ามาใกล้เธออีกนิดแล้วแนบเรียวปากบางทาบทับเรียวปากอวบอิ่มของเธอ จูบที่ไม่ทันตั้งตัวทำให้เธอชะงักเล็กน้อยก่อนจะสนองรสจูบเร่าร้อนที่บรู๊คลินมอบให้ ลิ้นร้อนพันเกี่ยวตวัดกันในโพรงปาก เขาที่พอรู้อยู่แล้วว่าเอเนร่าไม่ใช่คนอ่อนต่อโลกหรือจะเรีกว่าเจนจัดเรื่องแบบนี้เลยก็ว่าได้ แค่ถูกเขาเล้าโลมนิดหน่อยเธอก็เครื่องติดแล้ว บรู๊คลินใช้มืออันช่ำชองของตนเองลูบไล้ไปตามส่วนเว้าโค้งของร่างเพรียว อกอวบตูมถูกบีบคั้นขยำเต็มมือด้วยความที่เสื้อกล้ามที่เอเนร่าใส่เป็นเสื้อที่มีบราในตัวเธอจึงไม่ใส่เสื้อชั้นใน เขาลูบไล้ลงมาที่ชายเสื้อเอวบางคอดเมื่อถูกมือชายสัมผัสทำให้ผิวที่ไวต่อความรู้สึกขนลุกชูชันเธอเสียวซ่านร่างเพรียวบางบิดพลิ้วไปตามมือใหญ่ของเขา มือใหญ่สอดเข้าไปใต้ร่มผ้าสัมผัสผ่านผิวเนื้อหน้าท้องที่มีกล้ามเนื้อน้อย ๆ เขาเลื่อนมือขึ้นไปถึงอกอิ่มของเธอแล้วเอเนร่าหลับตาปี๋ด้วยความลุ้นระทึก สัมผัสที่อ่อนนุ่มของเขาทำให้เธอเคลิบเคลิ้มจนส่งเสียงครางออกมาเบา ๆ ให้บรู๊คลินได้ใจ เขากระซิบบอกข้างหูว่าร้องได้แต่เบา ๆ นะ "ร้องได้ ผมชอบแต่อย่าดังนักนะเดี๋ยวคนอื่นได้ยิน" "อยากแล้วอ่า" เธอบอกเขาเสียงแผ่วเบา ดวงตาสุกใสจ้องมองเขาอย่างต้องการให้เขาช่วยทำให้เธอมีความสุขมากกว่านี้ "หึ ๆ ใจเย็นสิครับ ติดง่ายจังเด็กน้อย" บรู๊คลินเขี่ยสะกิดยอดถันจนเธอสะดุ้ง และมอบค้อนให้ว่าเขาวงใหญ่เขาขำอย่างไม่จริงจังนักก่อนจะก้มลงอ้าปากงับยอดถันแล้วดูดดึงขบเม้มจนเจ้าของร่างสั่นสะท้านแอ่นอกให้เขาด้วยความเสียวมวนท้อง เอเนร่าติดใจเขาเพราะเธอไม่เคยเจอใครทำเธออยากมากมายได้เท่านี้มาก่อน จนไม่สามารถหักห้ามใจตนเองได้อีกต่อไปสองมือเรียวยกขึ้นมาวางไว้บนศีรษะทุยของบรู๊คลินสอดนิ้วเข้าไปในไรผมหนาดกดำขยุ้มดึงเบา ๆ ไปตามแรงอารมณ์ของตนเอง บรู๊คลินรู้แล้วว่าเธออยากมากแค่ไหนเขาจึงล้วงมือใหญ่เข้าไปในกางเกงเลกกิ้งสีหวาน เอเนร่าไม่ใส่ซับในถึงว่าสิทำไมเขาถึงมองไม่เห็นขอบกางเกงในเลยนึกว่าเธอสวมใส่กางเกงในไร้ขอบที่กำลังเป็นที่นิยมของสาว ๆ สมัยนี้ "แฉะเลยนะ" เขาเย้าหยอกเธอเล่น "ก็รีบ ๆ สิคะ เดี๋ยวพ่อก็มาก่อนหรอก" จริงด้วย เขาลืมเสียสนิทเมื่อครู่เธอบอกว่าพ่อของเธออยู่บนทางด่วน นี่ก็ผ่านมาร่วมยี่สิบนาทีแล้วน่าจะเหลือเวลาไม่เกินสิบนาทีเขาต้องเร่งทำภารกิจนี้ให้สุขสมโดยเร็ว โดยเฉพาะสาวร่างเพรียวที่นอนหงายหายใจหอบเหนื่อยอยู่ที่เบาะรองออกกำลังกายของเธอเอง สายตาสื่ออารมณ์ยังคงแสดงฉายชัดออกมาถึงความต้องการอย่างชัดเจน บรู๊คลินเห็นแล้วอดสงสารไม่ได้หากเธอไม่เสร็จแล้วปล่อยให้เธอค้างเติ่งอยู่แบบนี้ บรู๊คลินจึงดึงขอบกางเกงเลกกิ้งของเธอลงจนมากองอยู่ที่ข้อเท้าสวย เขาเหลือบสายตาคมจ้องมองเส้นไหมดกดำมันวาวที่ถูกเจ้าของร่างเพรียวตัดแต่งเป็นทรงสามเหลี่ยมสวยงาม บ่งบอกให้รู้ว่าเธอดูแลร่างกายตนเองทุกอณู เขาจับขาเธอชันเข่าแยกออกเล็กน้อยเผยให้เห็นแคมสีแดงสดและติ่งคริสตอริสที่เปียกชุ่มไปด้วยน้ำหวานหล่อลื่นของเธอเอง บรู๊คลินใช้นิ้วเรีวยาวใหญ่ของตนเองกรีดไปตามร่องแล้วค่อย ๆ ใช้นิ้วแหย่เข้าไป "โอ้ว ไม่บอกกันก่อนเลยนะ" เอเนร่าผวาเล็กน้อยที่ถูกจู่โจมไม่ทันตั้งตัว เธอใช้แววตาขี้เล่นจ้องมองเขาก่อนจะขยิบแรงจนนิ้วของเขาที่คารูเธออยู่ถูกตอดรัดจนขยับไม่ได้ "ลีลาใช้ได้เลย ดันเข้ามาเองสิ" เขาเอ่ยชมเมื่อเห็นว่าความร่านร้อนแรงของสาวน้อย เธอเด้งสะโพกรับกับนิ้วของเขาที่กำลังชักเข้าชักออกให้เธออยู่ เขาจึงตัดสินใจหยุดแล้วออกคำสั่งให้เธอเป็นคนทำเองเลย และก็เป็นไปตามคาดเอเนร่าสาวร่านของเขาดันสะโพกเข้าหานิ้วของเขาด้วยตัวเอง บรู๊คลินส่งเสียงคำรามในลำคอด้วยความพึงพอใจ เธอไม่ได้ทำแค่ดันสะโพกเท่านั้นแต่เอเนร่ากลับถกเลิกชายเสื้อขึ้นไปไว้เหนือเนินอกอวบอิ่ม และใช้มือข้างหนึ่งของตนเองบีบนมเล่นยั่วเขาไปด้วย เขาแทบชะงักมือนิ่งเมื่อความต้องการในร่างกายกำลังแล่นพล่านไม่สามารถควบคุมได้อีกแล้ว มือหนาผลักอกโดยการวางทาบทับลงบนเต้างามแล้วดันให้ลงนอนราบไปกับเบาะรอง แล้วเขาก็ขึ้นคร่อมทับนิ้วเรียวใหญ่ยังคงทำหน้าที่ของมันอยู่ เขาเร่งจังหวะนิ้วให้เร็วขึ้นเพื่อทำเวลาปากร้อนชื้นงาบงับหัวนมสีสวยของเธอดูดและดึงอย่างแรงจนเธอครางออกมาเสียงดัง "อ๊า บรู๊ค มะ ไม่ไหวแล้ว มันเสียวอ๊า อ่ะ" "เสร็จเลย สาวน้อยปล่อยตามสบายเลย" "บรู๊คคคคค.... อ๊าาาา อื้อ" เธอครางเรียกชื่อเขาเสียงดัง เขากลัวว่าจะมีคนได้ยินเข้าจึงต้องปิดปากที่กำลังแหกปากร้องเสียงดังนั่นด้วยปากร้อนชื้นของตนเอง น้ำรักของเธอพุ่งทะลักอาบเต็มมือและนิ้วของเขา เอเนร่าเบือนหน้าหนีด้วยความเขินอายเมื่อเขาชูมือข้างนั้นขึ้นมาตรงหน้าเธอ วันนี้เธอเสร็จและมีความสุขจนลืมคู่ขาอย่างไมค์ไปเสียสนิท เธอจงใจปิดเสียงเรียกเข้าและเสียงแจ้งเตือนทุกอย่างเพราะรู้ดีว่าไมค์จะต้องโทรหาเธออย่างแน่นอน เอเนร่าบอกไมค์ว่าเธอมีนัดกับพ่อและมีเรียนโยคะกับครูที่พ่อจ้างให้มาสอนเธอที่บ้านอาจจะไม่สะดวกคุยกับเขา ไมค์ดูเหมือนจะเข้าใจดีแต่ก็มีอาการงี่เง่าแง่งอนเอาแต่ใจแต่เอเนร่าไม่สนใจเพราะเธออยากกิน เอ๊ย อยากเรียนโยคะกับบรู๊คลินจะแย่แล้ว "เป็นไง เหนื่อยเลยสินะ ชอบที่ผมทำให้ไหม" บรู๊คลินลุกขึ้นนั่งสวมใส่เสื้อผ้าและใช้ทิชชูเปียกเช็ดคราบน้ำที่เปอะเปื้อนเบาะรองออกเพื่อทำลายหลักฐานก่อนที่วินจะกลับมาเห็นเข้า "แต่คุณไม่เสร็จ" เอเนร่าถามด้วยความเป็นห่วงว่าที่คู่ขาคนใหม่ "หึ ไม่ต้องห่วง ผมจัดการตัวเองได้ ลุกขึ้นมาแต่งตัวเถอะ ผมขอตัวเข้าห้องน้ำนะครับ" เอเนร่าเสร็จแต่บรู๊คลินไม่เสร็จ เพราะพ่อวินกลับมาถึงบ้านก่อน เขาเลยต้องกลับไปต่อกับคู่ขาที่คอนโดตนเอง