已经是第一章了
ตอนที่ 28
“ไคลน์...ปล่อยฉันเถอะค่ะ...ปล่อยฉัน”
ปากนั้นคอยพร่ำบอกแต่ร่างอรชรกลับแอ่นหลังให้เขาครอบครองยอดอกชูชันสีชมพูเรื่ออย่างเต็มใจ เซอร์เรนัล์ฟสนองด้วยเรียวปากและมืออีกข้างกอบกุมความหยุ่นนุ่มทั้งเคล้นคลึงไปพร้อมกัน นับจากคืนนั้นเวลาผ่านมาถึงห้าปีดูเหมือนไม่มีสิ่งใดบนกายสาวเปลี่ยนแปลงไปแม้แต่น้อย
ร่างสูง
已经是最新一章了
加载中
