已经是第一章了
ตอนที่ 30
มิลันดาพยายามฝืนตัวเองให้ลุกขึ้น แต่ทว่าในหัวสมองกลับคิดถึงอาการของแม่ตลอดเวลา ใจมันพาลเต้นระรัวภาพเบื้องหน้ากำลังมืดลง การรับรู้บางสิ่งซึ่งนำความเจ็บปวดมา ช่างรวดร้าวเสียเหลือเกิน สองขาอันสั่นเทาก้าวไปยังรถ จะขับได้อย่างไรในเมื่อหล่อนแทบยืนไม่ไหว กัดริมฝีปากให้เกิดความเจ็บ เพื่อลดทอนความหวาดหวั่นลง
已经是最新一章了
加载中
