บทที่ 13 ว่าที่พ่อตา...(1)

บทที่ 13 ว่าที่พ่อตา...(1) “ไม่ใช่ความผิดของคุณหนู อย่าคิดมากสิครับ ผมคิดว่าคงไม่นานอัลซาโกต้องมาช่วยคุณหนูแน่นอนครับ” บอกอย่างให้กำลังใจพร้อมมือหนาพยายามดึงเชือกออกจากข้อมือต่อไป แม้จะช่วยอะไรไม่ได้แต่มันก็ยังดีกว่าให้เขานั่งเฉยๆ สายตาคมมองดูข้อเท้าที่ถูกมัดไว้อย่างน่าเจ็บใจเพราะถ้าเกิดเขาทำอะ