ตอนที่ 1.2 ละลายพฤติกรรม

เธอหนีบขาอวบเข้าหากันจนเนินเนื้อใต้กางเกงยีนขาสั้นขึ้นนูนเป็นรูปสามเหลี่ยม ไมค์จึงลูบมือขึ้นมาตรงสามเหลี่ยมนั้น เขามองใบหน้าเย้ายวนที่ใช้สายตาหวานหยดยั่วเขาอยู่ด้วยความหลงใหล "ขึ้นห้องกันไหม" ไมค์ชวนขึ้นห้อง แต่เธอกลับโน้มตัวยื่นแขนเรียวมากอดคอเขาแล้วฉุดลงไปนอนทาบทับบนตัวเธอ "ทำไมต้องขึ้นห้องด้วยล่ะ" เมื่อเธอพูดจบก็ยื่นหน้าขึ้นมาจูบที่กลีบปากรูปกระจับนั้นทันที ไมค์ส่งลิ้นร้อนเข้ามาในโพรงปากสาวทั้งคู่แลกลิ้นกัน จากที่ไมค์อยู่ด้านบนตัวของเธอตอนนี้เป็นเอเนร่าเองที่ขึ้นคร่อมทับบนตัวของไมค์ เอเนร่าจับเสื้อของไมค์ถอดออกทางศีรษะ เมื่อเสื้อหลุดออกจากกายแล้วทั้งคู่ก็ประกบปากจูบกันอย่างดูดดื่มต่อ มือเรียวลูบไล้ไปทั่วตัวของเธอบีบขยำทรวงอกอิ่มที่ใหญ่โตเกินวัย เขาพยายามจับเธอถอดกางเกงออกแต่เอเนร่าไม่ยอมเธอพลิกตัวหันหลังให้ไมค์ หันหน้าไปหาโทรทัศน์ "ดูหนังกันก่อนสิกำลังสนุกเลย" เอเนร่าถ่วงเวลา เพราะเธอยังอยากสนุกนาน ๆ ไหน ๆ พ่อก็ไม่อยู่บ้านแล้ว แถมไมค์ยังมาหาเธอถึงที่บ้าน "เหรอ" ไมค์ที่อารมณ์ขึ้นจนลงไม่ไหว ถามเอเนร่าด้วยเสียงอ่อนเสียดายที่เธอไม่ให้ความร่วมมือ แต่เอเนร่ายังคงนั่งตักไมค์อยู่ไม่ได้ย้ายไปไหนส่วนไมค์ยังโอบกอดเอวของเธออยู่เช่นกัน นั่งดูหนังไปได้สักพักเธอจับมือไมค์ขึ้นมาวางทาบที่อกอิ่ม ส่ายวนก้นงอนเป็นวงกลมบด ๆ เบียด ๆ ที่หน้าขาของไมค์ จนเขาครางออกมาด้วยความไม่ไหวที่โดนแกล้งแบบนี้ เมื่อกี้ก็ค้างที่เธอไม่ต่อให้จบแล้วยังมาแกล้งให้มันตื่นขึ้นมาอีก "อ่า...ใจร้ายจังเนร่า ผมไม่ไหวแล้วนะ" ไมค์บ่นอุบตัดพ้อที่เธอไม่ยอม เอเนร่าหัวเราะคึกคักด้วยความชอบใจ "หนังจบพอดีเลย" เธอลุกขึ้นยืนเต็มตัว ไมค์มองด้วยความสนใจดวงตาเรียวเล็กลุกวาวเมื่อเอเนร่ากำลังถอดเสื้อลูกไม้ออกจากตัวตามด้วยกางเกงยีนขาสั้น แล้วก้าวขาขึ้นมาบนโซฟาทิ้งน้ำหนักลงบนเข่าทั้งสองข้างมีเขานั่งอยู่ตรงกลางระหว่างเข่าทั้งสอง หน้าอกอิ่มของเธออยู่ระดับเดียวกันกับใบหน้าหวานของไมค์ เธอใช้มือบางค้ำยันที่พนักพิงของโซฟาด้านหลังศีรษะของไมค์ทำให้เต้างามลูกกลมของเธอบดเบียดไปที่หน้าหวานของเขา ไมค์รูดซิปกางเกงของตัวเองด้วยมืออันสั่นเทา เขาถอดกางเกงออกด้วยความทุลักทุเลรีบร้อนเมื่อถอดเสร็จก็จับของตนเองเล่น "ที่รัก นั่งทับลงมาเลย" ไมค์กระซิบบอกเอเนร่าเสียงหวาน "โอ้ว แน่นรูดีจัง" เมื่อนั่งทับลงไปแล้ว เอเนร่าถึงกลับอุทานออกมาด้วยตื่นเต้น เธอโยกเบา ๆ แล้วสังเกตสีหน้าของไมค์ไปด้วย ใบหน้าหวานเหยเกเหมือนเจ็บปวดแถมเขายังครางออกมาไม่เป็นภาษาทำให้เธอรู้สึกสนุก เธอโยกเฉพาะช่วงล่างเร่งจังหวะให้เร็วและแรงขึ้นจนร่างของไมค์กระตุกเกร็งไปพร้อมกับเธอ เอเนร่านั่งแช่อยู่ในท่านั้นสักพักก่อนจะลุกเดินเข้าห้องน้ำ มีไมค์เดินตามเข้าไปด้วย หลังเลิกเรียนเช่นเคยไมค์อาสามาส่งเธอที่บ้าน วันนี้ไม่ได้แวะไปที่คอนโดของเขาเพราะเอเนร่ามีธุระสำคัญกับพ่อต้องรีบกลับบ้าน ทำให้ไมค์งอนเธอเล็กน้อยแต่ไม่เป็นไรพรุ่งนี้ค่อยง้อแล้วกัน เอเนร่าเดินเข้าไปในตัวบ้านได้กลิ่นหอมของอาหาร แสดงว่าพ่อกลับมาก่อนที่เธอจะมาอีกเหรอ เธอแปลกใจที่พ่อกลับมาก่อนปกติท่านจะกลับถึงบ้านประมาณหกโมงเสียอีก วันนี้ต้องมีอะไรพิเศษแน่เลย เธอมองเห็นผู้ชายคนหนึ่งที่ยืนหันหลังให้เธอเขากำลังสูบบุหรี่อยู่เพราะว่าเธอเห็นควันลอยออกมาจากส่วนหัวของเขา เอเนร่าลอบสังเกตสัดส่วนของผู้ชายที่ยืนอยู่ด้านนอกระเบียงฝั่งห้องครัวด้วยความสนใจ เธอคาดคะเนด้วยสายตาตัวเองผู้ชายตรงหน้าน่าจะมีอายุน้อยกว่าพ่อของเธอ เขาตัวสูงใหญ่ร่างหนาบึกบึนไว้ผมรองหวีเกรียน ๆ นิดหน่อย ลำแขนที่มีกล้ามเป็นมัด ผู้ชายคนนี้ดูดีมากเขาใส่กางเกงยีนขากระบอกสีเข้มกับเสื้อยืดคอกลมสีขาว มันดูเข้ากับเขามากเลยทีเดียว "เอเนร่ากลับมาแล้วเหรอลูก พ่อกำลังลวกเส้นทำพาสต้าหนูอยากกินอะไรเป็นพิเศษไหม มันบดไหม" เสียงของพ่อเข้ามาขัดจังหวะเธอ เธอทำหน้าเสียดายเล็กน้อยก่อนจะเดินเข้าไปคุยกับพ่อในครัว เป็นจังหวะที่ผู้ชายร่างสูงคนนั้นหันมาพอดีทั้งคู่ประสานสายตากันเพียงเสี้ยวนาที "ก็ดีนะคะ ไม่ได้กินมันบดนานแล้ว ขอบดละเอียดเลยนะคะ" เอเนร่าหันหลังให้ประตูห้องครัว เธอรู้ว่าเขาจะเดินมาทางนี้จึงต้องอ่อยเรียกน้ำย่อยหน่อย โน้มตัวไปด้านหน้าใช้ศอกเท้าไปกับโต๊ะแอ่นก้นงอนแล้วส่ายไปมา ด้วยความที่กระโปรงนักศึกษาทั้งสั้นทั้งรัดทำให้เห็นไปถึงโคนขาขาวอวบ ใช่เขาเดินเข้ามาเห็นพอดี สายตาของเขาจ้องมองที่ขาอวบขาว ๆ ของเอเนร่าลูกสาวคนสวยของเพื่อนรุ่นพี่ เขาคือบรู๊คลินเทรนเนอร์สอนเล่นโยคะและออกกำลังกายที่วินซึ่งเป็นพ่อของเอเนร่าจ้างเขามาเพื่อสอนโยคะให้กับลูกสาวของเขา "อ่ะแฮ่ม" บรู๊คลินกระแอมในลำคอเบา ๆ เพื่อบอกให้ทุกคนรู้ว่าเขาเดินเข้ามาในครัวแล้ว "บรู๊คลิน นี่ลูกสาวของพี่เองชื่อเอเนร่าที่จะให้นายมาสอนโยคะให้ เอเนร่าลูกรักนี่บรู๊คลินจะมาเป็นครูสอนโยคะให้ลูก" เอเนร่าแสร้งทำทีเป็นตกใจใส่จริตเอียงอายเล็กน้อยเพื่อให้ดูว่าเธอไม่ได้อ่อยจนเกินงาม ยกมือพนมไหว้ที่อกตูมก้มโค้งลงเล็กน้อย บรู๊คลินรับไหว้เด็กสาว วินบอกว่าให้มาสอนโยคะให้ลูกสาวตัวน้อยให้หน่อย ตัวน้อยงั้นเหรอ? เขาค้านคำพูดของเพื่อนรุ่นพี่ในใจ คราแรกเขานึกว่าเอเนร่าจะเป็นเด็กสาววัยประมาณสิบปีไม่เกินสิบห้าปีด้วยซ้ำ แต่พอมาเห็นกับตาไม่เด็กเลยสักนิดเดียว แถมยังน่าฟัดมากเสียด้วยแล้วเขาจะทำหน้าที่เป็นเทรนเนอร์สอนโยคะให้กับเธอได้เต็มร้อยเปอร์เซ็นต์ไหมนะ กลัวว่าจะสอนอย่างอื่นแทนด้วยนี่สิ "พ่อหาได้เร็วทันใจหนูจังค่ะ แถมยังถูกใจหนูด้วย" ประโยคท้ายเอเนร่าพูดเสียงเบา วินฟังไม่ถนัดว่าลูกสาวพูดอะไรเพราะเอเนร่าหันหลังให้เขาขณะพูด แต่บรู๊คลินได้ยินมันชัดเจน "ลูกรักอยากเรียน พ่อก็ต้องส่งเสริมสิ่งที่ดีและมีประโยชน์กับลูก ไปอาบน้ำแต่งตัวนะลูกจะได้ลงมาทานอาหารกัน ตามสบายนะบรู๊ค" "ครับ" บรู๊คลินเดินออกไปห้องครัว ไปนั่งที่หน้าโทรทัศน์ เขาเห็นเอเนร่าเดินขึ้นบันไดไปชั้นบน แต่เธอหายไปเพียงแค่ไม่ถึงสองนาทีเอเนร่าเดินลงมาด้วยผ้าเช็ดตัวพันกายเพียงผืนเดียวเท่านั้น บรู๊คลินเบือนสายตาจากโทรทัศน์ไปมองเรือนร่างเย้ายวนที่เดินมาหยุดที่บันไดขั้นสุดท้าย ผู้หญิงคนนี้กำลังยั่วเขาโดยไม่สนใจเลยว่าพ่อของตนเองกำลังทำอาหารอยู่ในครัว เขามองสำรวจร่างเพรียวตั้งแต่ปลายเท้าที่ขาวสะอาดมีรอยสักรูปสมอเรือที่ข้อเท้าสวยไล้ขึ้นมาที่ขาเรียวยาวจนไปถึงโคนขาอวบ เขาอยากมองให้ทะลุผ้าเช็ดตัวผืนนั้นอยากรู้ว่าเธอใส่อะไรนอกเหนือจากผ้าผืนใหญ่นี้ไหม "ห้องน้ำข้างบน สบู่หมดเลยลงมาอาบข้างล่าง" เอเนร่าพูดขึ้นมาลอย ๆ ก่อนจะเดินเลี้ยวไปยังห้องน้ำที่อยู่ถัดจากบันไดไปเพียงสองสามก้าว เขามองตามเธอไม่คาดสายตาถึงได้รู้ว่าเธอไม่ได้ปิดประตูห้องน้ำ บรู๊คลินหันหน้าไปมองที่ห้องครัวเมื่อเห็นว่าวินไม่ได้สนใจอะไรนอกจากงานในครัว เขาจึงค่อย ๆ ลุกก้าวเดินไปยืนที่หน้าห้องน้ำ เอเนร่าเปลือยกายอยู่ใต้ฝักบัวสายน้ำไหลลงมารินรดเรือนร่างเพรียว หุ่นสาวน่าเย้ายวนจนเขาต้องยกมือใหญ่ลูบหน้าตัวเองแรง ๆ หน้าอกเธอใหญ่หากมองจากภายนอกต้องคิดว่าเธอผ่านการศัลยกรรมหน้าอกมาแน่นอน แต่พอเห็นลูกกลมใหญ่เต็มสองตาก็รู้ได้ทันทีว่าของจริง หน้าท้องแบนแต่มีกล้ามเนื้อที่เขาเรียกว่าวันแพคสวย เขาชอบผู้หญิงที่มีกล้ามเนื้อมันดูเซ็กซี่และบ่งบอกว่าเธอดูแลตัวเองเป็นอย่างดี มองต่ำลงมายังใต้สะดือเส้นไหมสีดำที่ถูกตัดแต่งเล็มให้เป็นทรงสวยงาม เอเนร่าหันมามองเขา เธอทำท่าตกใจแววตาตื่นตระหนกเล็กน้อยก่อนจะยกยิ้มมุมปากเมื่อเห็นว่าสายตาของบรู๊คลินมองส่วนไหนของร่างกายเธออยู่ จึงหันไปปิดน้ำแล้วหันกลับมามองหน้าเขา "เข้ามาหยิบผ้าเช็ดตัวให้หน่อยสิคะ" เธอเอ่ยขอเขาด้วยน้ำเสียงที่เซ็กซี่แหบหน่อย ๆ เขาเหมือนคนละเมอเดินเข้าไปหยิบผ้าที่แขวนอยู่ข้างประตูให้เธอทั้งที่ความจริงเธอสามารถเอื้อมมือได้หยิบได้ "ถ้าจะบอกให้เช็ดตัวให้ จะขอมากไปหรือเปล่านะ" ไม่ใช่คำถามแต่เป็นประโยคบอกเล่าที่ต้องการให้เขาสนองตอบ "ตะ แต่ว่าพ่อเธอ..." เขาไม่เป็นตัวของตัวเองเลย เขาควรจะออกไปจากตรงนี้ดีไหมหรือจะเช็ดตัวให้เธอก่อนค่อยออก "แค่เช็ดตัว หรือครูอยากทำมากกว่านั้น" "จะดีเหรอ" "ถ้างั้นก็เอาผ้าคืนมา" เอเนร่าแบมือขอผ้าเช็ดตัวคือ แต่บรู๊คลินไม่ยอมส่งคืนให้ เขาขยับเท้าเข้าไปใกล้เธอมากกว่าเดิมมือที่ถือผ้าอยู่ค่อย ๆ เช็ดที่ไหล่บาง ลงมาที่เนินอก เอเนร่าหันหน้าอกไปหาเขาเพื่อที่เขาจะได้เช็ดได้ถนัด เธอมองใบหน้าคมเข้มสลับกับมือใหญ่ที่กำลังใช้ผ้าเช็ดตัวเช็ดให้เธออยู่ "อา..." เอเนร่าครางออกมาเมื่อบรู๊คลินปัดผ้าไปโดนยอดถันของเธอ เสียงครางของเธอทำให้เขาตื่นตัวจนมือที่กำลังเช็ดอยู่ชะงัก เธอจึงบอกให้เขาเช็ดต่อ "เช็ดต่อสิคะ ยังไม่แห้งเลย" บรู๊คลินบังคับมือไม่ให้สั่น ทุกครั้งที่ผ้าปัดผ่านไปโดนส่วนยอดหรือส่วนที่ไวต่อความรู้สึกเอเนร่าจะส่งเสียงครางออกมา "ทำเบาจังเลย แล้วเมื่อไหร่จะแห้ง" เธอยืดใบหน้าขึ้นไปหาใบหน้าคมเข้มกระซิบบอกที่ปลายคางของเขา บรู๊คลินรีบเช็ดให้ทั่วเมื่อได้ยินเสียงวินเรียกหาลูกสาวอยู่ในครัว เขารีบเอาผ้าเช็ดตัวพันรอบกายให้เธออย่างลวก ๆ ปรายตามองปราดเดียวก่อนจะเดินออกจากห้องน้ำไป "ทำไมลูกมาอาบที่ห้องน้ำข้างล่างเอเนร่า" วินถามลูกสาวด้วยความสงสัย "สบู่ที่ห้องน้ำข้างบนหมดเลยลงมาอาบข้างล่าง ไม่อยากเดินไปหยิบในครัว" ของทุกอย่างวินจะเก็บไว้ในตู้เก็บของในห้องครัวไม่ว่าจะเป็นสบู่ ยาสระผม ยาสีฟัน ผงซักฟอกจะอยู่ในตู้นั้นทั้งหมด "งั้นก็รีบไปแต่งตัวนะลูกแล้วลงมาทานข้าวด้วยกัน" "ค่ะ" เอเนร่าก่อนจะก้าวเท้าขึ้นบันไดเธอเหลือบตามองคนที่นั่งอยู่ที่โซฟา เธอยิ้มเล่ห์เหลี่ยมก่อนเดินขึ้นห้องไป บนโต๊ะอาหารที่มีพาสต้า สเต๊กเนื้อ มันบด และสลัดผักทูน่า ซึ่งเป็นฝีมือของพ่อม่ายลูกติด เอเนร่าเลือกใส่เสื้อคอกว้างโชว์ให้เห็นร่องอกนั่งอยู่ตรงข้ามกับเทรนเนอร์หนุ่มหล่อ ทั้งสามคนต่างรับประทานอาหารกันอย่างเอร็ดอร่อย บรู๊คลินเอ่ยปากชมเพื่อนรุ่นพี่ที่ทำอาหารได้อร่อยถูกปากเขามาก จู่ ๆ เอเนร่ามือไม้อ่อนเผลอทำขวดพริกไทยดำหล่นไปใต้โต๊ะ ขวดพริกไทยดำอยู่ที่ปลายเท้าเธอสามารถเอื้อมมือไปเก็บได้ แต่เอเนร่ากลับใช้เท้าเขี่ยให้มันไปอยู่ที่ใต้โต๊ะใกล้กับบรู๊คลินนั่งอยู่ "คุณอาช่วยเก็บขวดพริกไทยดำให้หน่อยสิคะ มันกลิ้งไปฝั่งโน่น"