ตอนที่ 2.1 คลาสแรกแลกเสียว

"คุณอาช่วยเก็บขวดพริกไทยดำให้หน่อยสิคะ มันกลิ้งไปฝั่งโน่น" เอเนร่าขอเขาด้วยน้ำเสียงอ้อนนิด ๆ บรู๊คลินเหลือบตาไปมองวินเล็กน้อยเมื่อเห็นว่าวินไม่ได้สนใจอะไรจึงก้มลงไปใต้โต๊ะเก็บขวดพริกไทยดำให้เอเนร่า เธอใส่กระโปรงพลีทขาสั้นไม่ใส่กางเกงในเมื่อเห็นเขามุดหายลงไปใต้โต๊ะจึงค่อย ๆ แยกขาออกกว้าง ให้เขาเห็นดอกไม้ที่กำลังเบ่งบานของเธอ เขาตกใจศีรษะเกือบชนกับขาโต๊ะ ดีนะเบรกไว้ทัน เขามองด้วยความตกใจลอบกลืนน้ำลายเหนียวหนืดลงคอไม่คิดว่าจะเจอผู้หญิงอ่อยเขาแบบนี้ ทำให้เขาไปต่อไม่ถูกเลย บรู๊คลินคาดโทษเอาไว้ เอเนร่ายั่วเขาแบบนี้ใช่ไหมเดี๋ยวพี่จัดหนักให้เลย มองขวดพริกไทยในมือของตนเองแล้วช้อนสายตาคมขึ้นไปมองที่หว่างขาของเอเนร่า ส่วนหัวของขวดพริกไทยจะเรียวเล็กกว่าส่วนท้ายของขวดบรู๊คลินจึงหันส่วนหัวไปหาเอเนร่าก่อนจะค่อย ๆ แทงเข้าไปในร่องหลืบในจนเธอสะดุ้งหนีบขาเข้าหากัน แต่เขาจับยึดหัวเข่าเธอเอาไว้ "โอ้ว..." "เป็นอะไรหรือเปล่าลูก" วินตกใจเสียงของลูกสาวรีบหันมามองด้วยความเป็นห่วง เอเนร่าส่ายหน้าเป็นคำตอบ บรู๊คลินขึ้นมานั่งบนเก้าอี้เหมือนเดิมแล้ว แต่ไม่มีขวดพริกไทยดำที่เอเนร่าขอให้ช่วยเก็บเพราะเขาส่งคืนให้เธอแล้ว เขายิ้มมุมปากอย่างเจ้าเล่ห์ เธอเชิดหน้าขึ้นเล็กน้อยก่อนจะล้วงมือลงใต้โต๊ะเพื่อหยิบขวดพริกไทยที่คารูขึ้นมาตั้งตรงกลางโต๊ะแล้วมองบรู๊คลินด้วยสายตายั่วยวน "เอาพริกไทยหน่อยไหมคะคุณอาขา จะได้ทั้งเผ็ดทั้งร้อนทานแล้วอร่อยนะคะ" เอเนร่าเน้นเสียงเพื่อมองว่าเธอไม่ยอมแพ้ง่าย ๆ คิดจะแกล้งเธอด้วยวิธีนี้ คิดผิดแล้วค่ะคุณอาขา "ก็ดี" บรู๊คลินยื่นมือไปหยิบขวดพริกไทยจากมือเอเนร่า ขวดพริกไทยที่เขาเอาแหย่รูเธอเมื่อกี้มันมีน้ำใสเมือก ๆ ติดอยู่ที่ขวดด้วย "แล้วลูกพร้อมจะเรียนโยคะวันไหน พ่อจะได้นัดบรู๊คไว้ เขาจะได้จัดตารางให้ลูกถูก" วินเอ่ยถามลูกสาวที่นั่งข้าง ๆ ขณะตักมันบดใส่จานลูกสาว "ตามจริงหนูอยากเรียนวันนี้เลยนะคะพ่อแต่เกรงใจ พรุ่งนี้ได้ไหมคะหนูมีเรียนแค่ช่วงเช้า" บรู๊คลินที่กำลังหั่นเนื้อเงยหน้าขึ้นมองใบหน้าหวานทันที ไม่คิดว่าเธอจะอยากเรียนมากขนาดนี้หรือว่าคิดจะแกล้งเขาก็ไม่รู้ "พะ พรุ่งนี้ผมว่างแค่ช่วงเย็น พฤหัสศุกร์ได้ทั้งวัน วันเสาร์ได้แค่เก้าโมงถึงบ่ายสอง" "วันพฤหัสลูกเรียนทั้งวันคงจะเรียนไม่ได้" "ขอดูตารางงานของคุณอาหน่อยค่ะ" เอเนร่ายื่นโทรศัพท์ของตัวเองให้เขาเพื่อแลกกันดูตารางงานกันและกัน บรู๊คลินยอมยื่นโทรศัพท์ให้เอเนร่า เธอก้มเขี่ย ๆ กด ๆ อยู่สักพักก่อนส่งคืนให้เขา "สรุป วันไหนที่ว่างตรงกันก็เรียนวันนั้น ส่วนวันนั้นที่ว่างไม่ตรงกัน เช่น หนูเลิกเรียนเย็นแต่คุณอาว่างทั้งวัน คุณอาก็มาสอนที่บ้านตอนเย็นหรือถ้าคุณอาว่างบางเวลาแต่หนูว่างทั้งวันจะให้หนูไปหาคุณอาถึงที่ก็ได้จะได้ไม่ลำบากคุณอา" เธอสรุปให้เขาเสร็จสรรพ บรู๊คลินอยากจะอ้าปากค้านแต่วินก็พูดขึ้นมาก่อน เขาเห็นดีเห็นงามกับลูกสาว "เอาแบบนี้ก็ได้ นายจะได้ไม่ต้องเทียวไปเทียวมา ฉันเลิกงานฉันจะแวะไปรับลูกเอง" เริ่มเรียนคลาสแรกด้วยการวอร์มร่างกายให้พร้อมก่อน เอเนร่าใส่กางเกงเลกกิ้งขายาวกับเสื้อกล้ามสีชมพูพาสเทลเข้าชุด ชุดแนบเนื้อนุ่มสีหวานโชว์หุ่นเซี๊ยะน่ามอง กางเกงเลกกิ้งเอเนร่าจงใจเลือกและเธอไม่ใส่ชุดชั้นในเหมือนเช่นทุกครั้งที่อยู่บ้านจึงทำให้เป้ากางเกงเน้นกลีบอวบอูมอย่างชัดเจน พ่อยังไม่กลับบ้านเอเนร่าจึงไม่จำเป็นต้องสวมเสื้อคลุมทับ เธอเดินลงบันไดมาทั้งชุดนั้นเลย เทรนเนอร์ที่นั่งรออยู่ด้านล่างหน้าโทรทัศน์เงยหน้าขึ้นมามองด้วยความตกใจ เขาเองได้เตรียมใจไว้แล้วว่าเอเนร่าต้องแกล้งยั่วเขาแน่นอนแต่ไม่คิดว่าเธอจะเลือกชุดที่จะมาเรียนโยคะกับเขาด้วยชุดที่แทบจะกลืนไปกับเรือนร่างเย้ายวนของเธอ "พร้อมเรียนแล้วค่ะ" เอเนร่ายิ้มยิงฟันมาแต่ยังไม่ทันลงบันได เดินตรงมาหาเขาที่ลุกขึ้นยืน บรู๊คลินมีสีหน้าและแววตาเลิ่กลั่กมือไม้อยู่ไม่สุข ไม่รู้จะเอามือไปวางไว้ตรงไหนดีเมื่อเห็นชุดของนักเรียนสาวที่ใส่มาเรียนโยคะวันนี้ "เริ่มเรียนเลยไหมคะ" เธอถามย้ำเมื่อเห็นอาการขัดเขินของเทรนเนอร์หนุ่ม "โอเค อันดับแรกเลยนะเราจะต้องวอร์มร่างกายกันก่อน ผมเลือกท่าง่าย ๆ มาให้คุณทำเป็นท่าเบสิก" บรู๊คลินเรียกสติตัวเอง ก่อนจะพูดรัวเร็วแต่ออกจะติดขัดเล็กน้อย เขาเป็นเทรนเนอร์สอนออกกำลังกายมาเกือบสิบปีไม่เคยต้องเกิดรู้สึกว่าตนเองประหม่าแบบนี้มาก่อนเลย เขายอมรับเลยว่าผู้หญิงตรงหน้ามีอิทธิพลต่อความรู้สึกของเขาตอนนี้เป็นอย่างมาก บรู๊คลินลงความคิดเห็นว่าเป็นเพราะเอเนร่าหน้าตาสวยหุ่นดีมีเสน่ห์ทำให้เขาหรือผู้ชายคนอื่นสนใจ ไม่ใช่เฉพาะเขาคนเดียวแน่นอน "ค่ะ" เอเนร่าทำตัวเป็นนักเรียนที่ดี เธอตั้งใจฟังและมีความกระตือรือร้นที่จะเรียนเป็นอย่างมาก "ท่าแรกเป็นท่าวิ่งเหยาะ ๆ อยู่กับที่ อยู่ในท่าลำตัวยืดตรงเตรียมออกวิ่ง เริ่มวิ่งอยู่กับที่ไม่ต้องเคลื่อนตัวไปข้างหน้า ประมาณหนึ่งนาที แบบนี้" เขาเริ่มสอนท่าแรกโดยการให้เธอทำตาม ทั้งคู่ยืนหันหน้าเข้าหากันโดยมีแผ่นรองออกกำลังกายคั่นกลาง เอเนร่าเริ่มวิ่งเหยาะ ๆ ตามเทรนเนอร์หนุ่ม ด้วยความที่หน้าอกของเธอมีขนาดใหญ่และเธอไม่ต้องใส่ยกทรงทำให้มันเด้งขึ้นเด้งลงไปตามจังหวะวิ่งของเธอ บรู๊คลินที่อยู่ตรงข้ามเห็นมันอย่างชัดเจนเขาพยายามไม่มองไม่สนใจสิ่งที่ล่อตานั่น แต่เอเนร่าเหมือนแกล้งยิ่งเขาทำนิ่งเฉยเธอยิ่งออกแรงวิ่ง "โอเค พอ เริ่มท่าที่สอง" เขาไม่สามารถข่มใจได้อีกต่อไป จึงเปลี่ยนไปทำท่าที่สองก่อนที่ตบะจะแตกไปมากกว่านี้ อุณหภูมิในห้องโถงชั้นล่างของบ้านไม่ร้อนแต่ทำไมเขาเหงื่อออก "ท่าที่สองท่างอเข่า ยืนแยกขาออกเล็กน้อยลำตัวตั้งตรง ยืนแขนออกไปข้างหน้าแบบนี้ให้ขนาบกับพื้น แล้วย่อตัวลงเหมือนท่าสควอช" "อย่างนี้เหรอคะ" เอเนร่าทำเหมือนไม่เข้าใจ ย่อเข่าลงแล้วแอ่นก้นไปด้านหลังทิ้งแขนลงข้างลำตัว ทำให้บรู๊คลินต้องเดินข้ามแผ่นรองไปช่วยจัดท่าให้ "แขนยังอยู่ที่เดิม ค้างไว้แล้วย่อเข่าลง สะโพกแค่นี้พอไม่ต้องแอ่นมาก" บรู๊คลินจับสะโพกของเธอแล้วดันเข้าไปเล็กน้อย เขาเองก็ตกใจการกระทำของตนเองเมื่อครู่เช่นกันอะไรที่ทำให้ตนเองมือไว เนื้อนุ่มมือจนบรู๊คลินเผลอบีบเบา ๆ แล้วแทนที่เขาจะชักมือออกแต่ยังคงวางมือไว้อย่างนั้นจนเอเนร่าหันหน้ามามอง "อยากจับมากกว่านั้นเหรอคะ" เธอแกล้งถาม ทำให้เขาสามารถดึงสติของตนเองกลับมา "เอ่อ ขอโทษที เริ่มท่าที่สามกันเลยดีกว่า" เมื่อเขาพูดจบเอเนร่าจึงยืนขึ้นอีกครั้ง "ท่าที่สามยังคงยืนแยกขาเหมือนเดิมนะครับ ใช้แขนขวาพาดไปหาแขนซ้ายแล้วดึงแขนแบบนี้ ทำสลับซ้ายขวา 1 นาที" บรู๊คลินเปลี่ยนจากยืนฝั่งตรงข้ามมายืนข้าง ๆ เธอแทน เพื่อที่จะไม่ต้องมองภาพเย้ายวนอีกแต่ดูท่าแล้วเขาน่าจะคิดผิดเพราะเอเนร่ามักจะขอให้เขาช่วยจัดท่าให้เธอ "ท่านี้อึดอัดจัง มันติดนม" เธอพูดพร้อมภาพประกอบว่าติดแบบไหน เพราะเธอเอาแขนพาดผ่านเต้านมของเธอไปหาแขนอีกข้าง ส่วนมากเขามักจะนิยมพาดผ่านด้านบนของเต้านม บรู๊คลินจึงต้องจับแขนเรียววางพาดในตำแหน่งที่ถูกต้อง เอเนร่าเหมือนแกล้งยั่วเธอขยับตัวเข้าหาเขา "แบบนี้นี่เอง โยคะไม่ได้น่าเบื่ออย่างที่คิดเลย สลับกันแบบนี้เหรอคะ" "ใช่ ต่อไปท่าที่สี่ เป็นท่านั่ง" บรู๊คลินเลื่อนแผ่นรองมาให้เธอนั่ง ส่วนเขานั่งอีกแผ่นฝั่งตรงข้าม "นำฝ่าเท้ามาประกบกันแบบนี้ ทำมุม45องศาจากพื้น แล้วใช้มือจับที่ปลายเท้าทั้งสองข้างโน้มตัวไปด้านหน้าค้างไว้ 30 วินาที" เอเนร่าทำตามที่เขาบอกแล้วโน้มตัวไปด้านหน้า หน้าอกหน้าใจของเธอที่มันเกินตัวเป็นอุปสรรคในการทำท่านี้เป็นอย่างมาก ยิ่งเธอโน้มตัวมาด้านหน้ามากเท่าไรบรู๊คลินที่นั่งทำอยู่ฝั่งตรงข้ามยิ่งหายใจติดขัด เขารู้สึกอึดอัดกับอวัยวะส่วนล่างเหมือนว่ากางเกงของเขาจะตัวเล็กเกินไป ระหว่างที่เรียนโยคะเอเนร่าเปิดเพลงสากลจากโทรศัพท์มือถือฟังไปด้วย ช่วงที่เธอกำลังทำท่านี้อยู่เป็นจังหวะเพลงโปรดของเธอกำลังเล่นอยู่พอดีทำให้เอเนร่าโยกตัวไปมาตามจังหวะเพลง เธอหลับตาพริ้ม สิ่งที่เธอทำอยู่เดือดร้อนอีกคนบรู๊คลินลอบกลืนน้ำลายลงคอเพื่อระงับอารมณ์บางอย่างของตนเองที่กำลังตื่น สายตาจ้องมองลูกกลมสองลูกที่เคลื่อนไหวไปมาอย่างไม่วางตา เอเนร่าลืมตาขึ้นมาเห็นพอดี "ไม่ชอบหรือชอบ" "ชอบ" เขาครางออกมาเหมือนว่ากำลังฝัน "เอ๊ย ไม่ใช่" "คิคิ ฉันชอบคนตรง ๆ เหมือน...." สายตากลมโตมองต่ำลงมาที่หน้าตักของเทรนเนอร์หนุ่ม ที่มีสิ่งที่น่าสนใจอยู่ บรู๊คลินรู้สึกตัวจึงรีบเอามือมากุมเป้าตนเองทันที เธอแลบลิ้นออกมาเลียที่ริมฝีปากตัวเองอย่างเซ็กซี่ลิ้นดันกระพุ้งแก้มด้านในสายตาหวานเยิ้มจ้องมองเขาเหมือนว่าเขาเป็นอาหารที่เธออยากกิน "อยากได้ท่าที่ฝึกการกำหนดลมหายใจ มีไหมคะเทรนเนอร์" เอเนร่าเปลี่ยนเรื่องคุย "งั้นเราเริ่มเข้าสู่การเรียนโยคะกันเลยแล้ว โยคะเป็นอีกหนึ่งศาสตร์ในการรักษาสุขภาพ ซึ่งโยคะเนี่ยเป็นอีกหนึ่งวิธีการในการฝึกสมาธิที่ได้รับความนิยมเป็นอย่างมาก เรียกได้ว่าโยคะเป็นศาสตร์ที่ใช้เชื่อมระหว่างร่างกายและจิตใจ ที่สำคัญสามารถเล่นโยคะได้ทุกเพศทุกวัย เริ่มเลยแล้วกันนะ ท่าแรกของเราเป็นท่าพื้นฐานทำง่าย เรียกว่าท่าต้นไม้ เคยเห็นไหม" ประโยคสุดท้ายเขาเอ่ยถามเอเนร่าเพื่อให้นักเรียนในคลาสเรียนมีส่วนร่วมจะได้ไม่รู้สึกว่าการเรียนเป็นเรื่องน่าเบื่อจนเกินไป แต่ดูแล้วเธอคงไม่เบื่อและคิดว่าเธออาจจะสนุกมากกว่าที่ได้แกล้งเขา เอเนร่ามองเขาอย่างงง ๆ เธออึ้งที่บรู๊คลินสามารถปรับตัวปรับอารมณ์ได้อย่างรวดเร็ว เป็นเธอเองที่ต้องใช้เวลาในการเรียกสติและสมาธิอยู่นานพอสมควร เธอยืนตัวตรงแล้วทำท่าต้นไม้ที่เขาถามเมื่อครู่ให้ดูอย่างมั่นใจ