บทที่5 พนัน
บทที่5 พนัน
ผู้ชมที่เข้ามาดูเยอะขึ้นเรื่อยๆทำให้คนที่มาแข่งมีกำลังใจขึ้นมา
และด้านข้างไม่รู้ว่าใครก็เอาเก้าอี้ยาวออกมา ปีนขึ้นไปและตะโกนพูด ฟังดูแล้วก็รู้ว่าเป็นการพนัน!
“ข้าพนันเทียนหยวนโหล พ่อครัวซุนชนะ!”
“ข้าพนันเค่อหลายเซียง พ่อครัวหลิวชนะ!”
“ข้า ข้าเลือกจ้วยเซียนโหล พ่อครัวหวางชนะ!”
“ได้ ได้ เร่เข้ามาเลือกกันเร็วว่าใครจะชนะ!”เจ้ามือตะโกนเรียกลูกค้า ด้านหน้าก็มีตาลุงคนหนึ่งรีบวิ่งมา เอาเงินหนึ่งร้อยเหรียญออกมา ตะโกนบอกเจ้ามือว่า: “ข้าเลือกจ้วยฮัวโหล หวางต๋าชูชนะ!”
“อ่า?ท่านุลุง เราไม่ได้เลือกหญิงงามครับ!”
“อะไรนะ?เจ้าว่ากระไรนะ?”
“ข้าบอกว่า ไม่ได้เลือกหญิงงาม!เจ้าดูไปทางนั้นสิ!มีการแข่งขัน!”เจ้ามือชี้ไปทางนั้น ที่แท้แล้วลุงคนนี้หูไม่ค่อยดี ก็เลยพูดไปและชี้ไปด้วย
“อ้อ!เหอะๆ!เช่นนั้นข้าเลือกจ้วยเซียงจาย ท่านเหมาชนะ!”
“อ้า?ท่านลุง!ไม่ได้เลือกคนทำขนม!เจ้าอย่ามาวุ่นวายตรงนี้เลย!”
“เด็กชั่วนี่!เดี๋วเถอะ ว่าใครกัน!ให้เจ้าร้อยเหรียญ ข้าเลือกคนที่ชนะ!เหอะ!”ท่านลุงโมโห วางเงินลงบนโต๊ะอย่างแรง
เจ้ามือกำลังจะไล่ กลับถูกอีกคนดึงมือไว้และพูดกระซิบข้างหู เจ้ามือก็ตกใจ เปลี่ยนสีหน้าและพูดกับท่านลุงคนนั้นว่า: “อ้อ นายท่านเฝิงนั้นเอง!ได้เลย ท่านพนันเลือกคนที่ชนะนะครับ ยังมีอีก!นายท่านต้องจำไว้นะครับ!พวกเราให้คืนสองเท่า!เดี๋ยวสักพักเราจะเอาเงินให้ท่านนะครับ”
“อะไรนะ?เจ็ดเท่า!ได้สิ!”นายท่านดีใจจนยิ้มปากกว้าง ไม่คิดว่าตัวเองแอบออกมาเล่นก็ยังได้เจอเรื่องดีๆ!ดูแล้วอีกหน่อยต้องมาบ่อยๆ!
และตอนนี้ พี่นถิงก็เห็นบ่อนพนัน กลับมีความคิดขึ้นมา ลากหลี่หย่งจู้พูดว่า “ลุงหลี่ อยากชนะไหม?”
ก่อนเริ่ม หลี่หย่งจู้อึ้งและต่อมาก็เข้าใจพี่นถิงพูดอะไร นางก็อยากพนัน!
“อยากก็อยาก แต่เดี๋ยวคนอื่นจะว่าเราจัดการแข่งขันไม่ยุติธรรม?”หลี่หย่งจู้คิดว่าพี่นถิงจะให้ตัวเองพนันให้ฝังที่พนันชนะ นี่ก็เป็นสิ่งที่ทุกคนคิด!
“ไม่หรอก ท่านวางใจได้ ข้าไม่ได้มีเงินเยอะเช่นนั้น เอาเช่นนี้แล้วกัน เจ้าให้เงินข้ายืมหน่อย ชนะพวกเราแบ่งกันคนละครึ่ง”พี่นถิงพูดขึ้นอีกครั้ง
พอได้ยินถึงตรงนี้ ใครไม่ตกลงยืมคนนั้นก็คงโง่มากแล้ว หลี่หย่งจู้เอาเงินออกมาห้าร้อยเหรียญ นี่เป็นเงินเหรียญที่เมื่อคืนพี่นถิงเอาให้ตัวเองไปแลกเป็นเงินกระดาษ เอาไว้ที่ตัว กะจะแกล้งทำตัวรวย……เออ ก็แค่ลองทำตัวรวยบ้าง
พี่นถิงมองซ้ายขวา เอาไว้ที่ตัวทั้งหมดและเดินไปที่บ่อนพนัน แต่การกระทำนี้ทำให้พวกที่สนใจเริ่มจับตามองดู
พี่นถิงเอาเงินร้อยเหรียญพนันที่หัวพ่อครัวหวาง จากนั้นก็แอบกลับเข้าไปในการแข่งขัน
และคนที่สนใจก็ต่างพากันซุบซิบ จากนั้นก็แอบเอาเงินออกมาวางตามนาง“พวกเราก็พนันว่าพ่อครัวหวางชนะแล้วกัน!”
เจ้ามือไม่รู้ว่าคนที่วิ่งอกมาเมื่อกี้คือพี่นถิงคนจัดงาน แต่ตอนนี้ดูแล้วเห็นคนห้าคนออกมาพนันกันอย่างบ้าคลั่ง ก็รู้สึกแปลกและพูดว่า“เหอะๆ ทุกคน พนันก็คือพนัน อย่าใช้กำลังกันเลย!ชนะก็ดี ข้าไม่ใช่เจ้ามือที่เป็นมืออาชีพนัก ดังนั้นข้าเตือนทุกคนคิดก่อนพนันนะ เดี๋ยวจะแพ้ไม่เหลือสักแดงกลับบ้านกัน”
“ไม่เป็นไร!พวกเราไม่กลัว!เจ้าไม่ต้องพูดมากหรอก!”คนในนั้นก็พูดขึ้น เขาคิดว่าเจ้ามือก็รู้ว่าพี่นถิงคือคนจัดงาน ใครชนะหรือแพ้ ก็ต้องให้นางเป็นคนตัดสินนั่นแหละ!
ดังนั้นพี่นถิงพนันใครไว้ พวกเขาก็จะตาม!
เจ้ามือได้ยินก็ไม่พูดมากแล้ว ก็ไม่พูดเตือนอีก แต่เพื่อระวังภัยไว้ก่อนก็พูดว่า“เช่นนั้นพวกเราต้องพูดกันให้ดีก่อน พนันแล้ว อย่าเสียดายทีหลัง!”
“ไม่เสียดายแน่นอน!”
จากนั้นทุกคนก็กลับไปในหมู่คน และไปบอกกล่าวแก่ญาติสนิทของตน คนที่เป็นญาติก็ไปบอกแก่เพื่อนๆต่อ ไม่นาน“การแข่งขันทำอาหารครั้งนี้จะมีพ่อครัวหวางจะเป็นฝ่ายชนะ”ก็ไม่เป็นความลับอีกต่อไป!
และก็มีเจ้านายของแต่ละร้านก็ควักเงินมาพนันว่าพ่อครัวหวางจะชนะเช่นกัน!
เจ้ามือก็เริ่มรู้สึกแปลกๆ คนที่อยู่ข้างๆที่มาดูการแข่งขันก็เริ่มทนไม่ไหวก็ออกปากเตือนเขาว่า: “น้องชาย เจ้าต้องเตรียมใจไว้แล้วล่ะ!หญิงที่วิ่งออกมาพนันเมื่อกี้เป็นคนจัดงานแข่งขันและเป็นกรรมการ นางพนันพ่อครัวหวาง ก็ต้องแน่ใจว่าพ่อครัวหวางต้องชนะแน่นอน!”
ตอนนี้เจ้ามือก็เริ่มเหงื่อตก!ยังมีอะไรที่แย่ไปกว่านี้ไหม มีคนพนันพ่อครัวหวางไว้มากมาย ตัวเองหมดตัวก็คืนหนี้ไม่หมดนะ
คิดแล้วตัวเองยังมีมารดาอายุกว่าเจ็ดสิบปีแล้ว ยังมีภริยาที่ล้มป่วยอีก เขาเสียใจจริงๆ!
ทำไมต้องเปิดบ่อนนี้ด้วยนะ ที่จริงยังคิดว่าจะได้เงินมาหน่อย แต่ตอนนี้ตัวเองวอนหาเรื่องแท้เลย!แต่เรื่องก็มาถึงขั้นนี้แล้ว แม้ต้องขายของทั้งบ้านก็ต้องเอาเงินมาคืนทุกคนให้ได้!
เขาไม่รู้ว่าตอนนี้พี่นถิงกำลังจับตามองเขาอยู่ และตอนนี้การแข่งขันก็ใกล้จบแล้ว พี่นถิงก็ออกมาอีกครั้ง มองดูเจ้ามือที่ทำหน้าไม่ดีเท่าไหร่ก็พูดว่า: “นี่!ดูเจ้าไม่มืออาชีพเลย เปิดบ่อนทำไมเนี้ย!”
“ข้า พ่อแม่ข้าอายุมากแล้ว ภริยาก็มีล้มป่วยอีก ที่จริงแค่อยากจะหาเงินเล็กๆน้อยๆ อ้า!เจ้านี่เอง!”เจ้ามือเริ่มสังเกตเห็น ขณะที่พูดก็มีคนมองมา นี่ไม่ใช่หญิงคนเมื่อกี้เหรอ!
“อ้อ!แล้วตอนนี้ล่ะ?”
“แม่……แม่หนู เจ้ารู้แล้วยังจะถามอีก?พวกเขาเห็นเจ้าพนันพ่อครัวหวางชนะ ก็เลยมาพนันด้วยกันหมดเลย”
“อ้อ?ข้าแอบมาพนันนะเนี้ย!”
“นี่!คนพวกนั้นตาดีซะไม่มี!ไม่พูดแล้ว ข้ากำลังคิดอยู่ว่าจะคืนคนอื่นๆอย่างไร!”
“คืนเงิน?คืนเงินอะไร?”
“อ้า?ตอนนี้มีการพนันพ่อครัวหวางไปกว่าสองพันห้าร้อยเหรียญแล้วนะ!ส่วนที่พนันคนอื่นรวมกันแล้วก็มีแค่แปดร้อยกว่า!เจ้าว่าข้าจะหาท่ไหนมาคืนเล่า!ถ้าพ่อครัวหวางชนะ!ข้าก็ต้องใช้หนี้สองพันห้าร้อยเหรียญเชียวนะ!ไม่สิ ต้องเป็นสามพันสองร้อยเหรียญ”เจ้ามือนึกถึงตาลุงคนนั้นขึ้นมา เฮ้อ!วันนี้ออกจากบ้านไม่ได้ดูเลิกดีๆสินะ!
“ใครว่าพ่อครัวหวางจะชนะเล่า?”
“แม่หนู เจ้าอยากมาอำข้าเลย!เรื่องทั้งหมดก็ชัดเจนแล้ว?เจ้าพนันพ่อครัวหวาง ก็ต้องเป็น……หรือว่า เจ้าช่วยข้าเถอะ อย่าให้พวกเขาชนะเลย?”เจ้ามือก็คิดได้ ใช่สิ!แม่หนูก็ลงมาแล้ว ตอนนี้ต้องมาหาตัวเองเพราะมีเรื่องให้ช่วยแน่ๆ!
เจ้ามือเห็นพี่นถิงไม่พูดก็พูดต่อว่า: “แม่หนู เอาเช่นนี้แล้วกัน ขอแค่เจ้าไม่ทำให้ข้าแพ้หมดตัว เงินที่ชนะก็เอาให้เจ้า!”
“ได้ ตกลง!นี่เป็นข้อตกลง เจ้าเซ้นชื่อแล้วปั้มลายนิ้วมือก็ได้แล้ว”พี่นถิงเอากระดาษที่เตรียมไว้ก่อนหน้านี้ยื่นไปให้เจ้ามือ
เจ้ามือเปิดดู ด้านบนเขียนไว้ว่า:เงินวันนี้ที่ชนะมาทั้งหมด เอาให้เถิงพี่นถิงแต่เพียงผู้เดียว ไม่เสียใจภายหลังแน่นอน!
เจ้ามืออ่านเสร็จ ก็มองพี่นถิง นี่ นี่มันเป็นแผนนี่!
แต่ว่า เขาก็ยังไม่เต็มใจในการปั้มลายมือ ส่งคืนให้พี่นถิงก็ยังถามไปอย่างไม่พอใจว่า“เจ้าก็ไม่กลัวว่าข้าไม่กลัวแพ้ และไม่ยอมลงชื่อแน่นอนเหรอ?”
“อ้อ!ถ้าเป็นเช่นนี้ ข้ายังมีสี่ร้อยเหรียญ ก็อาจจะพนันไว้ในตัวคนที่จะชนะนะ!”พี่นถิงพับกระดาษนั้นลงไปในแขนเสื้อ
เจ้ามือก็ตกใจ มองดูแม่หนูตรงหน้า แม่หนูคนนี้ช่างฉลาดเกินไหว แต่ก็แปลก คนที่จัดงานแข่งขันใหญ่ได้โดยไม่ถูกราชหลวงตรวจสอบ ก็ไม่ใช่คนธรรมดาแน่?
ที่จริงขนาดพี่นถิงก็ไม่รู้เลย อยู่ที่นี่จะจัดการแข่งขันขึ้นมาซุ่มสี่ซุ่มห้าไม่ได้ นอกจากจะขออนุญาติจากข้าหลวง และหลี่หย่งจู้ก็ไปขออนุญาติที่นั้นแล้วก็ได้รับอนุญาติอย่างง่ายดาย หลี่หย่งจู้ยังคิดว่าพี่นถิงไปบอกกับพวกนั้นไว้ก่อนหน้านี้แล้ว ก็เลยไม่ได้คิดมาก
และเรื่องทุกอย่างก็มีท่านอ๋องซวยเป็นคนอนุญาติเรื่องทั้งหมด เขาอยากรู้ว่านางจะทำอะไรกันแน่ ตอนนี้ก็แอบสังเกตดูพี่นถิงจะทำอะไรกันแน่!
และพี่นถิงก็ไม่ได้ทำให้เขาผิดหวัง
ตอนนี้การแข่งขันทำอาหารก็ใกล้จบแล้ว เขาจะดูว่านางจะทำอะไรกันแน่