已经是第一章了
บทที่3.
เขมกระแซะเขาใกล้ เขาคว้าถาดในมือสาวน้อย วางบนโต๊ะตัวที่ใกล้ที่สุด
“คือ...”
เสียงตอบสั่นพร่า ทั้งอาย ทั้งกล้า บวกกับความอยากรู้ทำให้นิ่มนวลไม่ปัดป้อง ตอนที่เขมออกแรงรั้งเธอไปนั่งบนโซฟาตัวเดิม ตัวเดียวกันกับที่เขากำลังทำอะไรบางอย่างอยู่นั่นเอง
“ผู้ชายน่ะ เป็นแบบนี้แหละ...มีอารมณ์ง่ายๆ” เขมพยายามอธิ
已经是最新一章了
加载中
