ตอนที่19 เธอสู้ไม่ได้แม้แต่ทาส

ตอนที่19 เธอสู้ไม่ได้แม้แต่ทาส คฤหาสน์ของตระกูลวิบูลย์ธนภัณฑ์ ตอนนี้ ธนภาคกำลังยืนอยู่ในห้องรับแขก สีหน้าอึมครึม เดินวนไปมา ในแววตาเต็มไปด้วยความวิตกกังวล “เป็นอะไรไป?”สุมิตรที่อยู่ชั้นล่างพูดขึ้นมา เมื่อเห็นธนภาคเพื่อนรักของตนเอง จึงอดไม่ได้ที่จะเอ่ยปากพูดออกมา ธนภาคจ้องมองไปยังสุมิตรที่อยู่ด้านหน้า กำลังจะพูดแต่ก็หยุดเอาไว้ หยุดไปพักใหญ่เขาจึงเอ่ยปากพูดขึ้นมาว่า“จันวิภาล่ะ นายส่งเธอไปสถานที่แบบนั้น ไม่กลัวว่าเธอจะเป็นอะไรไปหรือไง ” สุมิตรขมวดคิ้วขึ้นเล็กน้อย ไม่แปลกใจที่ธนภาครู้ถึงเรื่องนี้ แต่ก็ยังหัวเราะเบาๆแล้วพูดออกมาว่า“อืม.....ถ้าหากไม่มีเรื่องที่เหนือความคาดหมายล่ะก็ เกรงว่าเธอน่าจะถูกซื้อไปแล้ว” “มิตร ยังไงเธอก็เป็นภรรยาของนาย.....และ นายอย่าจองเวรจองกรรมเลย เธอเป็นผู้บริสุทธิ์”ธนภาคขมวดคิ้วพูดขึ้นมา เขาไม่ได้ต่อต้านที่สุมิตรรับเอาจันวิภามาเป็นภรรยา เพียงแต่ไม่เห็นด้วยกับการแก้แค้นและการทำร้ายกับจันวิภาเพราะคนรุ่นก่อน โดยเฉพาะตอนนี้ คิดไม่ถึงเลยว่าเขาจะเอาจันวิภาไปประมูลขายเสียแล้ว ธนภาคอดไม่ได้จริงๆ จึงเดินเข้าไปหาสุมิตร “ภรรยา? อ่า！นั่นเป็นเพียงเหตุผลในการกักขังและทรมานเธอเท่านั้น ในความคิดของฉัน แม้แต่ทาสเธอก็ไม่คู่ควร！”สุมิตรพูดอย่างเย็นชา แล้วจุดซิการ์ขึ้นมาสูบ “มิตร ทำไมนายถึงได้.....” ธนภาคไม่รู้จะสรรหาคำไหนมาโน้มน้าวเพื่อนสนิทจริงๆ “นายคงไม่คิดว่าฉันจะรับเธอมาเป็นภรรยาจริงๆหรอกนะ มองเธอในฐานะภรรยา? นั่นเป็นเพียงแค่ข้อตกลง ภาค นายอย่าลืมสิว่าการทรมานเธอนั้นเป็นจุดประสงค์ที่แท้จริงของฉัน！”ภายใต้ควันบุหรี่ที่ลอยเป็นเกลียวขึ้นไป ใบหน้าอันหล่อเหลาของสุมิตรกำลังปรากฏขึ้นมาอีกครั้ง สายตาของเขาช่างดุดันอย่างแปลกประหลาด ในน้ำเสียงแฝงไว้ด้วยความเกลียดชังอันรุนแรง “ฉันเกลียด ดังนั้นฉันเลยจะแก้แค้น ฉันอยากที่จะค่อยๆทรมานเธอ” โดยนิสัยใจคอของสุมิตร เรื่องที่กำหนดไว้อย่างชัดเจนแล้ว ไม่ว่าจะเป็นใครก็ไม่สามารถหยุดมันได้ ธนภาครู้ดีว่าตนเองนั้นไร้ซึ่งหนทางที่จะยับยั้ง ทำได้แค่เพียงถอนหายใจออกมา“พอแล้ว เรื่องของนายกับเธอ ฉันไม่อยากจะยุ่งแล้ว นายทำดีกับเธอหน่อยก็แล้วกัน.....” “ทำดีกับเธอ? เธอไม่คู่ควร！ภาค นายอย่ามายุ่งเรื่องของฉันเลย จัดการเรื่องของตัวเองให้ดีเถอะ”สุมิตรพูดไปพร้อมกับหัวเราะออกมา มันเป็นคำพูดที่หยอกล้อธนภาค “ฉันจะมีเรื่องอะไร”ธนภาคเพิกเฉยต่อคำพูดของสุมิตร ทันใดนั้นเองจึงได้นึกถึงบางสิ่งบางอย่างขึ้นมา เลยกระซิบถามว่า “เฮ้อ จริงสิ วันนั้นนายบอกกับฉันว่า ผู้หญิงคนนั้นที่นายไปเจอในโรงแรม ฉันไปตรวจสอบดูให้นายแล้ว ก็เลยได้ข่าวมานิดหน่อย！” “ข่าวอะไร?”สุมิตรตะลึง นัยน์ตาทั้งสองข้างเผยให้เห็นถึงประกายแห่งความปีติ อดใจรอไม่ได้ที่จะเอ่ยถาม ลูกน้องของเขาตรวจสอบมานานแล้วแต่กลับไม่มีข่าวคราว คาดไม่ถึงจริงๆว่าธนภาคจะตรวจสอบเจอ เมื่อเห็นสายตาที่เปลี่ยนไปของสุมิตร ธนภาคก็ได้ถอนหายใจอีกครั้ง ควักหยิบเอารูปภาพที่อยู่ในซองจดหมายออกมา แล้วพูดว่า“ภาพพวกนี้เป็นรูปภาพที่เอาออกมาจากกล้องวงจรปิด นายเอาไปดูสิ ฉันไปก่อนแล้วนะ”ธนภาคพูดพร้อมกับเดินออกไป “โอเค”สุมิตรไม่ได้ขัดขวางอะไร ยืนขึ้นมาแล้วส่งเขาเดินออกไป รอจนธนภาคเดินออกไปไกลแล้ว สุมิตรถึงจะกลับเข้ามาที่ห้องรับแขก เขาหยิบซองจดหมายที่อยู่บนโต๊ะขึ้นมา เพ่งอยากจะเปิดออก ก็ได้ยินเสียงสาวใช้ตระโกนออกมาด้วยความประหลาดใจทันที“คุณนาย นี่ท่าน.....” คุณนาย สุมิตรหยุดมือทันที แหงนหน้าขึ้นมองอย่างรวดเร็ว จึงรู้สึกแปลกใจอยู่เล็กน้อย คาดไม่ถึงเลยว่าผู้หญิงคนนี้จะสามารถกลับมาได้ ไม่ใช่ว่าส่งไปที่ลานประมูลแล้วหรอกหรือ ผู้คนในลานประมูลจะตายกันหมดแล้วรึ คาดไม่ถึงเลยว่าจะปล่อยให้ผู้หญิงคนนี้หนีออกมาได้ เป็นไปตามที่คิดไว้ สุมิตรได้เห็นจันวิภาที่มีท่าทีแปลกประหลาด เดินเข้ามา.....