บทที่ 258 กลับบ้านแล้ว(1)

บทที่ 258 กลับบ้านแล้ว(1) “นินัทธ์......”นินัทธ์ในตอนนี้เหมือนสัตว์ที่พึ่งถูกปล่อยออกมาจากกรง ถูกขังมานาน มีความร้อนใจ ไม่สบายใจ มีความพะวง เขาแค่อยากใช้สุดกำลังของตนเอง ไปจับความสุขของเธอ กระตุ้นความรู้สึกของเธอ มองหาการปลอบ จากร่างกายที่ค่อยๆเปลี่ยนไปชองเธอ ให้เขารู้ว่า เธอกลับมาแล้ว