ตอนที่ 12 ฉันไม่ยอมให้แตะต้องเธอ   1/    
已经是第一章了
ตอนที่ 12 ฉันไม่ยอมให้แตะต้องเธอ
ตอนที่ 12 ฉันไม่ยอมให้แตะต้องเธอ เช้าตรู่ของฤดูร้อน อากาศเริ่มอบอุ่น จริภรณ์วันนี้สวมเสื้อคอปกเสื้อแบบตั้งเป็นครั้งแรก ปิดคอแบบมิดชิด คิดขึ้นได้เมื่อวานตอนเย็นถูกจิรภาสที่สารเลวต่ำช้าคนนั้นจูบทุกที่มีแต่รอยจูบ เธอเลยหงุดหงิด หลังจากที่มาถึงบริษัท เธอก็เทกาแฟวางไว้บนโต๊ะให้ชนุตต์หนึ่งแก้วตามปกติ หลังจากนั้นก็ไปดูว่าวันนี้มีโปรแกรมอะไรบ้าง ชนุตต์มองดูจรีภรณ์อย่างแปลกใจ เห็นได้ชัดว่าเห็นชุดที่เธอใส่แล้ว แต่ก็ไม่ได้พูดอะไร และไม่ค่อยสนใจ “วันนี้มีโปรแกรมอะไรบ้าง?” ชนุตต์ขมวดคิ้วถาม “ตอนบ่ายท่านมีประชุม พอถึงตอนเย็นก็ต้องไปรับประทานอาหารกับผู้กำกับธนัท!” จรีภรณ์กล่าวรายงานด้วยความเป็นจริง ดูเหมือนคุณชายเจ้าสำราญจะเจอปัญหาอะไรบ่างอย่าง ชนุตต์พยักหน้าไม่พูดอะไร ขมวดคิ้วมองไปที่หน้าต่างอย่างเงียบๆ แล้วดื่มกาแฟอย่างสง่างาม ได้ยินว่าผู้กำกับธนัทคนนี้นับว่าเป็นคนที่เคี้ยวยากมาก พูดดี ๆ เพราะๆถึงจะยอม เพียงแค่ที่ดินในเขตตะวันออกผืนนั้นใกล้จะต้องประมูลแล้ว ฌายินมีตรีภพเป็นไพ่ใบใหญ่ ตราบใดที่นายกเทศมนตรีตรีภพยังคอยช่วยเหลืออยู่อย่างลับๆ โอกาสในการชนะการประมูลของเขาก็จะมีมากขึ้น ยังไงลูกเขยของนายกเทศมนตรีตรีภพก็ไม่ได้ใช่คนธรรมดา ! แต่เขาแค่เป็นเจ้านายที่เพิ่งมาใหม่ คิดดูแล้วจะแย่งเมืองซูมาเกรงว่าคงจะยากสักหน่อย ดูท่าเขาต้องรีบไปสร้างความสัมพันธ์กับผู้กำกับธนัทคนนี้ ไม่งั้นถึงตอนนั้นเขาคงไม่มีไอกาสชนะแล้วแม้แต่นิดเดียว เดี๋ยวถึงตอนนั้นเกรงว่าคงไม่สามารถไปรายงานกับท่านปู่ได้ พอคิดถึงจุดนี้ชนุตต์ก็รู้สึกปวดหัว อาจจะเป็นเพราะเรื่องของผู้กำกับธนัท ตลอดทั้งวัน ชนุตต์เอาแต่จ้องมองหน้าจอคอมไม่รู้คิดอะไรอยู่ จนถึงเวลาเลิกงาน ชนุตต์จึงเรียกจรีภรณ์“คืนนี้เธอไปเป็นเพื่อนฉัน” เดิมจรีภรณ์อยากจะปฏิเสธ แต่เมื่อเห็นท่าทีเอาจริงเอาจังของเขาก็หยุดคำที่จะพูดออกมา สถานที่ที่ชนุตต์เรียกเธอไปคือโรงแรมที่แพงที่สุดในเมืองซู ในระยะเวลาที่กินข้าวชนุตต์ก็เรียกสาวสวยหลายคนเข้ามา สาวสวยนั้นชวนผู้นำหลายท่านนั้นดื่มเหล้าไม่หยุด ไม่นานพวกท่านนั้นก็หน้าแดงไปหมด แต่ดูเหมือนกำลังเพลิดเพลินอยู่ แต่ผู้กำกับธนัทนั้นยังคงเหมือนเดิม ไม่มีการเคลื่นไหวใดๆ จนกระทั่งเขาเห็นจรีภรณ์ เขากลับเป็นฝ่ายถือแก้วเหล้าเข้ามา “คุณจรีภรณ์ ผมขอดื่มให้หนึ่งจอก!” พูดแล้วก็ดื่ม จรีภรณ์เห็นผู้กำกับธนัทดื่มแล้วปฏิเสธไปคงไม่ดี คิดว่าผู้กำกับธนัทเป็นแขกผู้มีเกียรติที่สำคัญวันนี้ เธอจึงกระวนกระวายรีบยกแก้วเหล้าขึ้นดื่ม ชนุตต์อยู่ด้านข้างดูอยู่อย่างเย็นชา แต่ไม่ขัดขวาง แค่ขยิบตาให้เมษาไปทำงาน เมษารู้ได้ทันทีก็รีบยกแก้วเหล้เดินเข้าไป แต่ผู้กำกับธนัทคนนี้กลับมองแต่จรีภรณ์ และเร้าหรือให้จรีภรณ์ดื่มเหล้าอยู่ตลอด สีหน้าของชนุตต์เปลี่ยนเป็นเคร่งขรึมทันที ทันใดนั้นโทรศัพท์ของเขาก็ดังขึ้น เขากระซิบเมษาไม่กี่ประโยคก็วิ่งออกไปรับโทรศัพท์ข้างนอก ในห้องโถง ผู้กำกับธนัทกำลังดื่มเพลิน เมื่อเขาเห็นรอยจูบแดงบนคอของจรีภรณ์ จู่ๆก็ขาดสติขึ้นมา เขาคิดว่าจรีภรณ์เป็นเลขาที่ให้บริการพิเศษ สายตาเขาก็มีความชั่งร้ายก็มาทันทีแล้วยื่นมาไปจับมือของจรีภรณ์ ท้ายที่สุดจรีภรณ์ทนไม่ได้อีกจึงยกมือฟาดไปหน้าเขาอย่างแรงๆ การตบนี้เธอใช้แรงมากจนรู้สึกมือเจ็บไปนิดๆ เธอเขม็งตาที่โกรธเกรี้ยวไปยังผู้กำกับธนัท คิดไม่ถึงว่าผู้กำกับธนัทที่ภายนอกดูสุภาพเรียบร้อยกลับเป็นคนน่าขยะแขยงขนาดนี้ ทันใดนั้นเองบรรยากาศในห้องโถงก็เต็มไปด้วยความอึดอัด ทุกคนล้วนแต่ยืนดูจรีภรณ์กับผู้กำกับธนัท เมษาดูท่าจะไม่ดีจึงรีบถือแก้วเหล้ามาชวนดื่ม เดิมทีคิดว่าไอ้ชายแก่นั้นจะโกรธ แต่เขากลับตื่นเต้นอย่างไม่มีเหตุผล ไม่สนใจเทษาเลยแม้แต่น้อย ดวงตาที่มองจรีภรณ์นั้นเปล่งประกาย เนื่องจากฤทธิ์ของแอลกอฮอล์ ไอ้ชายแก่นั้นหน้าแดงก่ำ พุ่งไปกอดจรีภรณ์ดดยไม่สนใจคนอื่นๆในห้องนี้ จรีภรณ์จะยอมเขาสักที่ไหน เธอดิ้นรุนไม่หยุด แค่ได้ยินเสียง“แซ็ก”คอเสื้อของเธอก็โดนฉีดออกไป ผิวที่ขาวเนียนนั้นปรากฏออกมา รอยจูบที่อยู่บนคอยิ่งกระตุ้นผู้กำกับธนัท ทำให้ไอ้แก่นั้นมีความอยากขึ้นมาทันที ฉากนี้โดนชนุตต์ที่เพิ่งรับโทรศัพท์เสร็จจากข้างนอกเข้ามาเห็นเข้า สมองที่งงงันของเขาก็มีสติขึ้นมาทันที“ไอ้ธนัท มึงกล้าแตะต้องผู้หญิงของกูหรอ” พูดจบก็เดินเข้าไปต่อยหน้าผู้กำกับธนัท ถึงแม้ชนุตต์จะดื่มมากไปหน่อยแล้ว แต่ยังไงเขาก็เป็นคนหนุ่ม เขาต่อยลงไป จมูกของผู้กำกับธนัทนั้นก็ออกเลือดทันที ยังไงก็เป็นคนที่มีฐานะ เมษาเห็นชนุตต์ลงมืออย่างไม่ไว้หน้าก็รีบออกมือไปขาดขวาง อีกทั้งผู้กำกับธนัทดูแล้วก็รู้เป็นคนไม่เอาไหน รู้แต่ดื่มเหล่าเล่นผู้หญิง ร่างกายก็อิดโรยยืนยังจะไม่ไหว ใหนเลยจะทนการต่อยแบบนี้ของชนุตต์ได้ ชนุตต์รีบดึงจรีภรณ์มาข้างๆ เขามองเห็นเสื้อที่ถูกฉีกขาดและรอยจูบที่บนคอของจรีภรณ์ ก็นึกว่าเป็นผู้กำกับธนัททำ เลยโกรธเป็นฟืนเป็นไฟอีก เขารีบถอดเสื้อตนเองให้จรีภรณ์ใส่ แล้วหันตัวไปเตะที่ท้องน้อยของผู้กำกับธนัท“ไอ้ชั่วช้า มึงกล้านักมาแตะต้องเธอ” ทันใดนั้นในห้องโถงก็เกิดความวุ่นวายขึ้นมาทันที อาจเป็นเพราะทำรุนแรงเกินไป เสียงเอะอะทางด้านนี้ทำให้ห้องข้างๆตกใจ ผู้คนล้วนแต่ออกมามุงดูอย่างคึกคัก “จรีภรณ์”ในระหว่างที่กำลังชุลมุนอยู่นั้น จู่ๆก็มีเสียงหนึ่งดังขึ้น จรีภรณ์หันไปทันที ก็เห็นตรีภพยืนอย่างประหลาดใจอยู่ที่นั่น
已经是最新一章了
加载中