บทที่ 313 เจ้าหึงอย่างนั้นหรือ【7】

บทที่ 313 เจ้าหึงอย่างนั้นหรือ【7】 “พูดได้ดี” จี้อี้อมยิ้ม รอยยิ้มอ่อนโยนเปล่งประกาย คังหรูรู่เข้าใจว่าเป็นคำชมเชยจากการที่นางพูดเพื่อเขา บนใบหน้าเล็กที่งดงามเริ่มแดงระเรื่อ ประดุจดอกทับทิมแดงดอกหนึ่ง สายตาของจี้อี้กลับไม่ได้มองนางเลยสักนิด หิมะจันทราเบื้องหน้าหมุนตามเขาส่องสะท้อ