ตอนที่ 288
ตอนที่ 288
ตอนนั้นยังเด็กทั้งคู่ ทั้งสองคนจึงไร้เดียงสามาก
พออยู่ต่อหน้าเพื่อนๆแล้ว ไม่มีความกล้าที่จะมองหน้าฝ่ายตรงข้ามด้วยซ้ำ
ธามนิธิมองไปยังปาณี แววตาเป็นประกายเล็กน้อย
แววตายิ้มนั้นทำให้ปาณีอดไม่ได้ที่จะขมวดคิ้ว “สิ่งที่หนูพูดเป็นความจริงนะคะ ทำไมคุณถึงไม่เชื่อหนูล่ะ”
“ฉันเชื่อ” ธ