บทที่ 114 เขา นึกไม่ถึงเลยว่าจะร้องไห้ออกมา2

บทที่ 114 เขา นึกไม่ถึงเลยว่าจะร้องไห้ออกมา 2 “หลินจื๋อซี การที่นายยืนอยู่แบบนี้ก็รังแต่จะเป็นการทรมานตัวเองเท่านั้น คุณปู่เขาไม่อยากเห็นนายที่นายเป็นแบบนี้ รู้ไหม” มองดูหลินจื๋อซีที่ยังคงไม่มีปฏิกิริยาตอบสนองแต่อย่างใด ป๋านบิงเวยก็เลยโยนร่มกันฝนทิ้งไว้ข้างๆ ให้รู้แล้วรู้รอด “ได้ หากนา