บทที่ 134 ไม่ต้องรีบ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป (1)

บทที่ 134 ไม่ต้องรีบ ค่อยๆเป็นค่อยๆไป (1) แม่เจ้า นี่เธอกำลังพูดอะไรเหรอ! ทันทีที่เวธนีพูดจบก็อยากจะกัดลิ้นตัวเองใจจะขาด ภัทธกลับดูเหมือนว่ากำลังฟังอยู่ ครุ่นคิดครู่หนึ่งแล้วพูดว่า “อืม มีเหตุผล งั้นแบบนี้ละกัน……” พูดจบเขาก็ประคองร่างกายตัวเองขึ้นมา ทันใดนั้นร่างกายก็ไม่มีเรี่ยวแรง ทำใ