已经是第一章了
บทที่122 เป็นเด็กดีรอฉันกลับมานะ
บทที่122 เป็นเด็กดีรอฉันกลับมานะ
เก้าอี้ที่ส่ายอยู่กลางบ้าน หลินเวยมี่นอนหงายเงียบๆอยู่บนเก้าอี้ ลมพัดมา เป่าเข้าที่ผมจนพันกัน เธอเงียบสงบมากกว่ากลุ่มขาวดำ
ทันใดนั้น กลิ่นยาเข้มๆก็เตะเข้าจมูก เธอขมวดคิ้วทันที ใบหน้าเล็กหันขึ้น มองไปที่เซียงหย่าที่กำลังเดินเข้ามา
“มาเร็ว ที่รัก
已经是最新一章了
加载中
