#บทที่ 209 ขอบคุณ2

บทที่ 209 ขอบคุณ2 ทั้งท่าทางและแววตาของเขาอ่อนโยนขึ้นอย่างไม่รู้ตัว แววตาเต็มไปด้วยประกายแห่งความรักใครเอ็นดู เถียนจิ้งนั่งอยู่ตรงหน้าเขาเงียบๆ บนใบหน้าเต็มไปด้วยรอยยิ้ม ดูราวกับดอกแม้แรกแย้มก็มิปาน ท่าทางที่ดูตั้งใจและใส่ใจของชายหนุ่ม สะท้อนอยู่ภายในดวงตาของเธอ ไม่ต้องสงสัยเลยว่ามันเป็นใบหน้