ตอนที่306 ปกป้องชีวิตอย่างระมัดระวัง

ต๭นที่306 ปกป้องชีวิตอย่างระมัดระวัง “กู้เหยาไม่ต้องเป็นห่วง มีฉันอยู่” โม่ข่ายดึงตัวกู้เหยาที่สั่นเข้ามากอด พูดเบาๆที่ข้างหูเธอ ทีแรกกู้เหยาก็กลัว แต่โม่ข่ายมาตอนที่เธอกำลังกลัวพอดี เขาโอบเธอไปกอดให้กำลังใจและปลอบเธอ “ลูกเขยที่ดีมาแล้วหรอ” กู้เจิ้งเต๋อยิ้มแล้วเรียกโม่ข่ายอย่างสนิทสนม ราวกับคนที่ยืนอยู่ตรงหน้าสองคนเป็นลูกสาวและลูกเขยที่ดีจริงๆ โม่ข่ายกอดกู้เหยาไว้ ยกหัวขึ้นมามองกู้เจิ้งเต๋อด้วยสายตาที่โหดราวกับมีดแหลมคม “กู้เจิ้งเต๋อ คุณยังมีข้อเสนออะไรอีก พูดออกมาให้หมด” “เอาบัตรประชาชนใหม่ให้ฉัน ส่งฉันออกไปจากเจียงเป่ย ยิ่งไกลยิ่งดี ต้องให้คุณปู่บ้านเธอหาฉันฉันไม่เจอ” ตังก็มีแล้ว กู้เจิ้งเต๋อก็ต้องอยู่รอดเพื่อใช้เงิน แต่ชื่อเสียงของตระกูลกู้ถ้ายังมีชีวิตอยู่สักวันความฝันเขาจะเป็นจริง “ได้” โม่ข่ายตอบอย่างรวดเร็วทันใจ ไม่มีแม้แต่ลังเล “โม่ข่าย——” กู้เหยาอยากพูดอะไรแต่กำลังจะเปิดปากก็โดนโม่ข่ายใช้มือปิดก่อน เขายิ้มกับเธออย่างอบอุ่น “บอกแล้วไม่ใช่หรือไงว่าฟังผม งั้นก็ต้องเชื่อฟังห้ามพูดแทรก ทุกอย่างให้ฉันไปจัดการ” กู้เหยา “......” โม่ข่าย “เชื่อฟังกันบ้าง!” “ทำยังไงดี?” กู้เจิ้งเต๋อถอดหายใจแล้วทำท่าหนักใจ “เห็นพวกเธอสองคนดีกันขนาดนี้ ฉันไม่กล้าบอกความจริงออกมาแล้วทำยังไงดี” “ลูกเขยที่ดี ได้แค่ชีวิตใหม่มันยังไม่พอ ยังต้องมีเครื่องบินส่วนตัวให้ฉันอีก พาฉันไปที่ไม่มีตระกูลโม่มาเกี่ยวข้อง ถึงแม้คุณปู่โม่จะรู้ว่าฉันอยู่ไหนแต่ก็ทำอะไรฉันไม่ได้” กู้เจิ้งเจ๋อรู้อำนาจของตระกูลโม่ดี และเข้าใจว่าฝีมือของคุณปู่โม่มันโหดร้ายขนาดไหน กู้เหยาที่ไม่เกี่ยวข้องกับเรื่องของปีนั้นเลย ยังทำได้ลงคอและกับเขาที่รู้เรื่องทั้งหมดของปีนั้นจะรอดได้ยังไง โม่ข่ายมองกู้เจิ้งเต๋อ แล้วเอาคำพูดของกู้เจิ้งเต๋อบอกให้หลิวยง ให้หลิวยงไปจัดการ หลิวยงอยู่กับโม่ข่ายมาตั้งหลายปี เรื่องจัดการแบบนี้ก็ถนัดอยู่แล้วแหละ ผ่านไปไม่นานโม่ข่ายก็ได้รับข่าวที่หลิวยงส่งมา ทุกอย่างจัดการเสร็จแล้ว กู้เจิ้งเต๋อสามารถไปใช้ชีวิตใหม่ได้ทันที โม่ข่ายวางสายแล้วลูบหัวกู้เหยา จากนั้นมองไปที่กู้เจิ้งเติ๋อต่อ “กู้เจิ้งเต๋อของที่คุณต้องการจัดการเสร็จหมดแล้ว” กู้เจิ้งเต๋อก็เคยผ่านประสบการณ์อะไรมาเยอะ หลายสิบปีที่ผ่านมาก็ช่วยคนอื่นทำเรื่องชั่วร้ายลับหลังไม่น้อย เขาจะไปเชื่อคนได้ง่ายขนาดนั้นยังไง ไม่ปลอดภัยจริงเขาจะเปิดปากพูดได้ยังไง เขาพูดต่อ “พวกเธอส่งฉันไปที่สนามบิน ให้ฉันได้ขึ้นเครื่องอย่างปลอดภัยก่อน ก่อนเครื่องบินจะบินฉันจะบอกเรื่องทุกอย่างที่พวกเธออยากรู้ให้” “รถเตรียมเสร็จแล้ว พวกเราส่งคุณไปที่สนามบิน” โม่ข่ายรู้อยู่แล้วว่ากู้เจิ้งเต๋อไม่เปิดปากพูดออกมาง่ายขนาดนั้น และก็รู้ว่ากู้เจิ้งเต๋อจะมาขอแบบนี้ ก็เลยเขาให้คนเตรียมรถไว้เรียบร้อย กู้เจิ้งเต๋อคิดว่าจะเอาเขาให้ตายได้ งั้นเขาก็ต้องให้กู้เจิ้งเต๋อรู้ว่าอะไรคือกินคนให้หมดจนไม่เหลือซากกระดูก เห็นตอนโม่ข่ายจัดการเรื่องพวกนี้ กู้เหยาไม่ยอมรับไม่ได้เลยว่าตัวเองห่างจากเขาไม่ใช่นิดเดียว ไม่ว่าเจอปัญหาอะไร โม่ข่ายก็สามารถตัดสินใจได้ในเวลาแรกและไม่เคยทำผิดพลาด และความสามารถเขาแบบนี้ไม่ใช่ฝึกแค่แป๊บเดียวก็ได้ แต่เป็นเพราะเขาค่อยๆฝึกมาและสะสมมาหลายปี โม่ข่ายยิ่งมีความสามารถ ใบหน้ายิ่งนิ่ง กู้เหยาก็ยางรู้สึกเจ็บใจแทนเขา กู้เจิ้งเต๋อขอให้โม่ข่ายนั่งรถคันเดียวกับเขา โม่ข่ายก็ตกลง ที่กู้เจิ้งเต๋อจะกลัวเขาก็คาดคิดไว้อยู่แล้ว เวลาครึ่งชั่วโมงกว่าๆ รถขบวนคันหรูของพวกเขาจอดที่สนามบินนานาชาติเจียงเป่ย โม่ข่ายพากู้เหยาเดินทางวีไอพีส่งกู้เจิ้งเต๋อไปทางขึ้นเครื่อง กู้เจิ้งเต๋อเพื่อมีชีวิตรอดทำอะไรก็ระมัดระวัง โม่ข่ายส่งเขาเข้าทางขึ้นเครื่องไม่พอแถมยังขอให้โม่ข่ายส่งเขาเข้าไปอีกกู้เจิ้งเต๋อขออะไร โม่ข่ายก็ทำตามไม่มีคัดค้าน อ่อนโยนผ่อนตามราวกับรุ่นหลังเคารพรุ่นใหญ่ หลังจากที่ขึ้นเครื่องเสร็จ กู้เจิ้งเต๋อค่อยไว้ใจแต่ก็ยังไม่หมดความระแวง เขาพูดอีก “ลูกเขยที่ดี ลูกสาวที่ดี ฉันยังไม่ไว้ใจที่จะพูดความจริงให้พวกเธอทั้งหมด พวกเธอว่าทำยังไงดี?” กู้เหยาโมโหจนอยากไปตีคนแต่โดนโม่ข่ายดึงไว้ โม่ข่ายพูดกับกู้เจิ้งเต๋อ “มีอะไรอยากได้อีกก็พูดมาหมด” กู้เจิ้งเต๋อ “ฉันรู้ว่าว่าหลานสาวของฉันน่ารักมาก ทั้งน่ารักทั้งรู้จักคิด ใครเห็นใครก็รัก” คุณอย่าคิดจะทำอะไรกับเหยาเหยาน้อยนะ” กู้เหยาทนไม่ไหว ไม่รู้ว่าทำไมโม่ข่ายถึงยอมตกลงกู้เจิ้งเต๋อทำตามทุกอย่าง “ที่จริงฉันก็แค่ไม่ไว้ใจ ฉันกลัวถ้าฉันพูดออกไปพวกเธอก็จะหักหลัง” กู้เจิ้งเต๋อถอดหายใจแล้วพูดต่อ “พวกเธอเอาลูกสาวพวกเธอมาสาบานถ้าฉันพูดความจริงออกไป พวกเธอจะไม่หักหลังฉัน ไม่อย่างงั้นบูกสาวพวกเธอโม่เยว่เหยาจะอยู่ไม่ถึงอายุสี่ขวบ” “กู้เจิ้งเต๋อคุณพอได้แล้ว!” กู้เหยาทนมาตลอด ข้อเงื่อนไขที่กู้เจิ้งเต๋อเสนอก่อนหน้านี้ก็กัดฟันทนมาตลอด แต่คนเลวคนนี้กลับจะแช่งเหยาเหยาน้อยของพวกเธอ “ขอแค่พวกเธอทำตามสัญญา ลูกสาวพวกเธอก็จะไม่เกิดเรื่อง” กู้เจิ้งเต๋อมองโม่ข่าย แล้วมองกู้เหยา “หรือว่าพวกเธอกำลังรอให้ฉันพูดความจริงออกไปทั้งหมดแล้วค่อยมาลงมือทำกับฉัน?” “ฉันสัญญา” โม่ข่ายมองกู้เต้องเต๋อแล้วยิ้ม “ถ้าฉันหักหลังคุณ งั้นลูกสาวฉันอยู่ไม่ถึงสี่ขวบ” เด็กอายุสามขวบกว่านั้นเป็นลูกรักของโม่ข่ายและกู้เหยา ไม่ว่าจะสัญญาจริงหรือไม่จริงแต่กู้เจิ้งเต๋อก็เชื่อว่าโม่ข่ายไม่มีทางเอาลูกมาเสี่ยง โม่ข่ายกล้าเอาลูกมาพูด งั้นก็หมายความว่าโม่ข่ายไม่ได้คิดจะฆ่าเขาอยู่แล้ว พอคิดได้แบบนี้ กู้เจิ้งเต๋อก็ไว้ใจแล้วบอก “ที่เซียวลิ่งคางเกิดอุบัติเหตุในปีนั้นเป็นคุณปู่โม่ให้ฉันไปทำเอง ทั้งหมดเขาเป็นคนวางแผน ตอนนั้นฉันกลัวว่าหลังจากเรื่องนั้นเสร็จเขาจะฆ่าฉัน เลยเตรียมหลักฐานไว้ก่อน หลักฐานนั้นฉันส่งไปให้เซียวลิ่งคาง และทำไมคุณปู่โม่ต้องฆ่าเซียวลิ่งคางเพราะเซียวลิ่งคางไปฆ่าคนสำคัญของคุณปู่โม่ก่อน”