ตอนที่159แต่ดิฉันไม่ใช่น้องสาวของคุณ

ต๭นที่159แต่ดิฉันไม่ใช่น้องสาวของคุณ ทัตติหยิบโทรศัพท์ออกมากดเปิดไปที่อัลบั้มรูปภาพแล้วยื่นให้ชยานี ชยานีย่นคิ้วมองไปที่อัลบั้มรูปภาพในโทรศัพท์ของทัตติที่มีแต่รูปของเธอทั้งหมด เธอรู้สึกตกใจเล็กน้อยมองไปที่ทัตติ "น้องสาวของคุณ" "ครับ น้องสาวของผมเอง" ทัตติยิ้มเศร้า "ถ้าผมไม่ได้เห็นวีดีโอที่เผยแพร่ออกมาผมก็ไม่กล้าจินตนาการว่าจะมีคนที่เหมือนกันได้ขนาดนี้ถ้าผมไม่รู้ว่าน้องสาวผมจากไปแล้วผมคงคิดว่าคุณเป็นเธอ" "เหรอคะ" ชยานียิ้มเยาะในใจ "แต่ดิฉันไม่ใช่น้องสาวคุณ" " ผมทราบครับ คุณปาลี คุณช่วยเห็นแก่ที่คุณหน้าเหมือน้องสาวผมไปกินข้าวกับผมซักมื้อ ผม" " คุณทัตติดิฉันคิดว่าคำขอของคุณมันเกินไปนะคะ ดิฉันไม่รู้จักคุณถึงแม้ดิฉันจะหน้าตาเหมือนกับน้องสาวของคุณแล้วยังไงคะดิฉันไม่มีหน้าที่ต้องไปกินข้าวเป็นเพื่อนคุณนะคะ"ตอนนี้ชยานีแค่เห็นหน้าเขาก็ขยะแขยงแล้วจะไปกินข้าวกับเขาได้ยังไง แต่ทัตติยังไม่ยอมแพ้" คุณเหมือนน้องสาวผมมากจริงๆนะไม่ใช่แค่หน้าตางานอดิเรกหรือแม้แต่งานออกแบบ"ทัตติมองหน้าชยานีเหมือนมองชัดไปถึงอีกคนข้างใน ชยานีขมวดคิ้วแน่นมองท่าทางของทัตติเธอกำหมัดแน่น "คุณน้องสาวก็ชอบงานออกแบบเหรอคะ" "ครับเธอเก่งมาก เปิดห้องเสื้อเป็นของตัวเองด้วย"ตอนที่ทัตติพูดถึงชยานีสีหน้าของเขาจะสดใสมาก " ห้องเสื้อเธอ"ชยานีพูดต่อในใจอดไม่ได้ที่จะสั่นสะท้าน "เธอชื่ออะไรคะ" "ชยานีครับ เธอเป็นผู้หญิงที่ฉลาดทีความคิดเป็นของตัวเองมั่นใจตัวเองและหยิ่งในศักดิ์ศรี"ทัตติยิ้มแย้ม" ดังนั้นผมถึงบอกว่าพวกคุณเหมือนกันมาก" "คุณชยานีมีชื่อภาษาอังกฤษว่านิกกี้รึเปล่าคะ"ชยานีถาม ทัตติได้ยินดังนั้นสีหน้าก็เปลี่ยนไป" คุณรู้ได้ยังไงครับ" " งานประกวดออกแบบก่อนหน้านี้คุณทัตติคงจะทราบนะคะเรื่องที่ฉันโดนคนใส่ร้ายคุณก็น่าจะทราบ" ชยานีพูดอธิบายสายตาจ้องมองทัตติ" มีผู้หญิงคนนึงบอกว่าตัวเองคือนิกกี้ชื่อคุณชามาไม่ทราบว่าคุณทัตติรู้จักรึเปล่า" "ทำไมถึงถามอย่างนี้"ทัตติมองชยานีอย่างระวังตัว ชยานีหัวเราะออกมาแววตาเย็นชา " เพราะวันนั้นเธอโดนจับผิดได้ คุณแอนดี้ เจนก็คือครูของนิกกี้ ทำลายแผนของเธอต่อหน้าทุกคนแต่คุณแอนดี้กลับคิดว่าดิฉันเป็นนิกกี้ดิฉันคิดว่าตัวเองคงหน้าตาเหมือนนิกกี้มาก และบังเอิญว่าช่วงก่อนคุณชามาดูเหมือนจะไม่พอใจในตัวดิฉันหาเรื่องฉันทีทุกทางดิฉันคิดว่าในเมื่อเธอกล้าที่จะปลอมตัวเป็นนิกกี้อีกทั้งยังกล้าใส่ร้ายดิฉันคงเป็นเพราะว่าเธอรู้จักกับนิกกี้ตัวจริงแต่ทำไมเธอถึงใส่ร้ายดิฉันที่หน้าตาเหมือนนิกกี้ด้วย และเธอก็เข้าร่วมในนามจอวห้องเสื้อw&jเธอยอกว่าเธอเป็นคนบริหารงาน ถ้าอย่างนั้นห้องเสื้อนั้นคงเป็นของคุณชยานีสินะคะ" " คุณทัตติไม่ต้องมองดิฉันด้วยสายตาแบบนี้ก็ได้ค่ะ ที่ดิฉันพูดไปล้วนแต่เป็นความจริงดังนั้นดิฉันคิดว่าแทนที่คุณจะมายุ่งกับดิฉันแบบนี้น่าจะไปถามคุณชามาดูว่าเพร่ะอะไรเธอถึงได้จ้องแต่จะเป็นศัตรูกับดิฉันเพราะยังไงซะดิฉันก็ไม่รู้จักกับเธอมาก่อน" เขานึกขึ้นได้ว่าก่อนหน้านี้ชามาเคยพูดเรื่องนี้กับเขาแล้วยังขอให้เขาหาผู้ช่วยที่ออกแบบได้คล้ายกับชยานีให้เธอยังพูดอีกว่าไม่อยากให้ห้องเสื้อของชยานีต้องเสียชื่อเสียง ทัตติขมวดคิ้วสายตาจ้องไปที่ชยานี ผู้หญิงตรงหน้าเขามีหน้าตาเหมือนกับชยานีตามหลักแล้วถ้าชามาจริงใจกับชยานีจริงๆล่ะก็ทำไมจะต้องเกลียดปาลีขนาดนี้ด้วย "ขอบคุณสำหรับคำเตือนครับคุณปาลีเรื่องนี้ผมจะกลับไปสืบให้แน่ชัดถ้าหากว่าชามาทำไม่ดีแบบนั้นกับคุณปาลีจริงๆผมจะให้เธอมาขอโทษคุณเอง" "คุณแน่ใจว่าจะสั่งคุณชามาให้มาขอโทษดิฉันได้เหรอคะ" ชยานีแสดงท่าทางไม่เชื่อคำพูดของเขา เธอยังคงยิ้มบางๆเหมือนกับไม่เคยเห็นต่อทัตติและชามาอยู่ในสายตาสักนิด ทัตติไม่ค่อยชอบท่าทางของชยานีที่มีให้เขาถึงแม้เขาจะรู้ดีว่าผู้หญิงตรงหน้าไม่ใช่คนที่เขาคิดถึงแต่นึกถึงหน้าตาที่เหมือนกันของเธอทัตติก็รู้สึกปวดใจ "ครับ" "ดิฉันแปลกใจจริงๆค่ะว่าคุณทัตติกับคุณชามาเป็นอะไรกันแฟนของคุณหรือว่าคู่หมั้นคะ" ชยานีถามยิ้มๆพบว่าทัตติกำลังขมวดคิ้วแน่นชยานีจึงพูดต่อ "ถ้าหากคุณรู้สึกว่ายากที่จะตอบก็ไม่ต้องตอบก็ได้ค่ะดิฉันก็แค่รู้สึกว่าในเมื่อคุณชามากล้าปลอมตัวเป็นคุณชยานีและคุณชยานีก็เป็นน้องสาวของคุณถ้างั้นคุณชามาจะใช่แฟนของคุณรึเปล่า" " ไม่ใช่ครับ" ทัตติตอบปฏิเสธ "เธอเป็นเพียงเพื่อนสนิทของน้องสาวผมไม่มีความสัมพันธ์อะไรกับผม" สายตาของชยานีเยือกเย็นทันทีแววตาเปลี่ยนเป็นเฉียบคมขึ้นมาแม้กระทั่งตัวชยานีเองคงไม่รู้สึกตัวแต่พอได้ยินว่าทัตติปฏิเสธความสัมพันธ์ของชามาตอนนั้นชยานียังรู้สึกแปลกใจไม่น้อยแต่เธอก็รีบเปลี่ยนเป็นสีหน้าที่นิ่งสงบทันที " ไม่มีอะไรเหรอค่ะคุณชามาเป็นผู้รับผิดชอบห้องเสื้อดิฉันยังคิดว่าเธอกับคุณมีความสัมพันธ์อะไรกันซะอีก" "เรื่องนี้ผมคงไม่จำเป็นต้องแจ้งให้คุณปาลีทราบนะครับ" ทัตติพูด ชยานียักไหล่ "แน่นอนค่ะเพราะเรื่องนี้เป็นเรื่องส่วนตัวระหว่างพวกคุณดิฉันไม่มีสิทธิ์ถามเรื่องพวกนี้ดิฉันก็แค่แปลกใจว่าทำไมคุณชามาถึงทำอย่างนั้นกับดิฉัน กันแน่ ดิฉันรู้สึกว่าเธอคงจะไม่ได้เป็นเพื่อนสนิทกับคุณชยานีจริงๆเพราะเมื่อได้เจอกับคนที่หน้าตาเหมือนกับคุณชยานีอย่างดิฉันคุณชามากลับมีท่าทางโกรธแค้นมาก" " คุณพูดว่าอะไรนะ"ทัตติใช้สายตาแปลกใจมองหน้าชยานี" คุณปาลีครับพูดอะไรต้องรับผิดชอบคำพูดนะครับ" " คุณคิดว่าดิฉันพูดไปเรื่อยเปื่อยเหรอคะคุณไม่ใช่เป็นอะไรกับดิฉันดิฉันเองก็ไม่ได้รู้จักกับคุณชยานีอะไรนั่นด้วยคุณกับดิฉันก็ไม่ได้มีอะไรต่อกันทำไมดิฉันต้องใส่ร้ายคนอื่นที่ไม่รู้จักด้วยดิฉันก็แค่คาดเดาในเมื่อคุณบอกว่าดิฉันหน้าตาเหมือนกับคุณชยานีไม่ได้แสดงว่าคุณชามาคิดกับคุณชยานีที่จริง" ชยานีไม่พูดต่อพูดแค่ที่ควรพูด" คุณทัตติ คุณรบกวนเวลาดิฉันมามากแล้วค่ะ" ทัตติขมวดคิ้วพอเห็นว่าชยานีเตรียมตัวจะเดินออกไป" คุณปาลีครับ คำขอที่ผมขอไปคุณจะยอมตกลงไหม" " ขอ"ชยานียังพูดไม่จบก็มองเห็นรถเบนท์ลีย์สีดำขับเข้ามา ชยานีประหลาดใจเล็กน้อยเมื่อเห็นผู้ชายที่เดินออกมาจากประตูคนขับแววตาส่องประกาย ผู้ชายที่สวมชุดสูทเนียบไม่มีที่ติท่าทางเย็นชาริมฝีปากเม้มแน่นบรรยากาศที่เยือกเย็นทำให้คนที่ได้เห็นก็รู้สึกกลัวเลยทีเดียว แต่พอผู้ชายคนนั้นเดินเข้ามาใกล้ชยานีสีหน้าที่เย็นชาก็เปลี่ยนเป็นอ่อนโยนและยิ้มละไม เขาก้าวขาที่ยาวของเขาเดินมายืนอยู่ข้างตัวชยานีจ้องมองไปที่ชยานีก่อนจะถามขึ้นมา "ทำไมถึงเลิกช้าอย่างนี้ล่ะ" นิธานพูดก่อนจะหันไปมองทัตติพอทัตติเตรียมจะกล่าวทักทายนิธานก็หันกลับไปมือสองข้างกุมมือชยานีไว้แน่น ชยานีเองก็ไม่รู้ว่าทำไมนิธานถึงทำอย่างนี้แต่พอนิธานมาในใจของชยานีกลับค่อยๆอบอุ่นขึ้นมา เธอเบ้ปาก "ไม่นับว่าช้านะคะ คุณยังเพิ่งมาถึงเลยถ้าหากฉันลงมาก่อนไม่ต้องมายืนรอคุณนานเลยเหรอคะ" "เป็นความผิดผมเอง" นิธานยิ้มยกมือขึ้นลูบไล้ผมที่ยุ่งเหยิงของชยานี "วันนี้ที่บริษัทยุ่งนิดหน่อยมาช้าไปเล็กน้อยอีกทั้งรถยังติดด้วยทำให้ต้องรอนานเลย" "ยังดีค่ะ" ชยานียิ้มตาม" วันนี้จะยกโทษให้คุณ ใช่แล้วค่ะ คุณมาคนเดียวแล้วตีรณล่ะคะ" " ผมให้เขากลับไปก่อนแล้ว"นิธานคลึงหัวชยานีอย่างรักใคร่ "วันนี้จะพาคุณไปกินข้าวข้างนอก" " อีกแล้วเหรอคะเดือนนี้กี่ครั้งแล้วเนี่ย"ชยานีโดนนิธานพูดจนนึกถึงอีกทั้งวันนี้เธอยังกินไปได้ไม่เยอะด้วยดังนั้นตอนนี้ท้องเริ่มหิวข้าวแล้วถ้าไม่โดนทัตติมาขวางทางไว้เธอคงได้กินข้าวสมใจไปแล้ว "ไปกินกับไอ้พลพวกมันถ้าคุณไม่อยากไปเราก็ไม่ไปแล้ว"นิธานกำลังขอความคิดเห็นของชยานี ชยานีส่ายหน้า "ไม่ดีกว่าค่ะ พวกคุณรวมตัวกันยากแต่คงไม่เหมือนครั้งที่แล้วที่มีฉันเป็นผู้หญิงคนเดียวนะ" "ไม่หรอก ยังมีคนอื่นด้วย" นิธานยิ้มบางก่อนจะเงยหน้าขึ้น "คุณคนนี้คือ" พอไม่ได้จ้องมองชยานีนิธานก็ปล่อยรังสีความน่ากลัวออกมา เขาไม่ได้ความรู้สึกที่ดีต่อทัตติแต่ก็ไม่ได้มีความรู้สึกเป็นศัตรูเพราะจากความคิดของนิธานทัตติยังไม่มีความสามารถพอที่จะเป็นคู่ต่อสู้ของเขา " อ้อ"ชยานีลืมการมีตัวตนอยู่ของทัตติไปเธอคิดว่าพอเห็นว่าเธอคุยกับนิธานทัตติจะรู้ตัวเองแล้วยอมถอยออกไปใครจะคิดว่าทัตติยังไม่ยอมไป "เขาคือคุณทัตติค่ะ พี่ชายของผู้รับผิดชอบห้อวเสื้อw&jคนนั้น" นิธานกระพริบตา "พี่ชายของชามา" "สวัสดีครับคุณนิธาน" ทัตติรู้ถานะของนิธานดีจะหยิ่งบ้างก็พอจะเข้าใจได้แต่ท่าทางของนิธานที่มีต่อเขาดูเหมือนจะเฉียบคม มากทำให้ทัตติคิดไม่ออกว่าทำไม แต่พอเห็นว่านิธานดีต่อภรรยาขนาดนี้ทัตติก็คิดถึงชยานีทันทีถ้าหากชยานียังไม่ตายล่ะก็ครึ่งปีก่อนพวกเขาคงได้แต่งงานกันแล้วไม่แน่ว่าจะเหมือนตอนนี้ที่มีความสุขกัน "คุณทัตติ" นิธานยกยิ้ม "ไม่ทราบว่าที่คุณทัตติมาในวันนี้มีเรื่องอะไรเหรอครับ" "คือว่าผม" "คงจะมาขอร้องแทนคุณชามาค่ะคุณทัตติบอกว่าคุณชามาเป็นเพื่อนสนิทของน้องสาวที่จากไปแล้วของเขายังพูดอีกว่าฉันกับน้องสาวของเขาหน้าตาเหมือนกันด้วย" ชยานีพูดยิ้มๆ" คุณทัตติคะ ดิฉันพูดถูกไหมคะ" ตอนที่ทัตติที่โดนชยานีมองหน้ากลับรู้สึกถึงแววตาของชยานีที่มีรังสีอำมหิต เขาเริ่มไม่เข้าใจว่าทำไมชยานีถึงต้องมีท่าทางหลีกเลี่ยงเขาแบบนี้แต่พอได้ฟังคำพูดของนิธานกับชยานีนั้นเห็นได้ชัดว่าปัญหามาจากตัวของชามา ดูเหมือนว่าวันนี้คิดอยากจะชวนชยานีกินข้าวจะเป็นไปไม่ได้แล้วถ้ามีนิธานอยู่ด้วยเขาไม่มีทางได้พาชยานีไปด้วย และในความคิดของเขาไม่อยากให้มีนิธานอยู่ตอนที่กินข้าวกับชยานีเหมือนกับว่าตอนที่เขากำลังกินข้าวอยู่กับชยานีแล้วนิธานเป็นบุคคลที่สามที่แทรกเข้ามาถึงแม้ว่าเขาจะไม่ได้เกี่ยวข้องกับนิธานและภรรยาแต่ภรรยาของนิธานดันมีหน้าตาของคนที่เขารักอยู่บนหน้าทัตติจึงอดไม่ได้ที่จะคิดแบบนั้น