ตอนที่324คุณแคร์เขามาก?

ต๭นที่324คุณแคร์เขามาก? ตอนที่นิธานเดินกลับเข่ฝ้ามาในห้องพักคนไข้ ชยานีกำลังดื่มน้ำพอดีโดยมีพยาบาลที่อยู่ด้านข้างดูแลอย่างดี "ดนพบอกว่าคุณไม่ได้เป็นอะไรมากแล้ว แต่ต้องพักผ่อนให้มากๆ" นิธานประคองชยานีนั่งให้เข้าที่ก่อนจะส่งสัญญาณให้พยาบาลออกไปได้ "อยากกินอะไรเป็นพิเศษไหมครับ" "อืมอยากกินอะไรก็ได้เหรอคะ" ชยานีเอียงคอถามสีหน้ายิ้มกริ่มมองไปที่นิธาน นิธานยกมือขึ้นลูบจมูกของชยานี" จอมซน ตอนนี้ยังกินอะไรตามใจชอบไม่ได้นะครับเดี๋ยวผมให้คนใช้ที่บ้านต้มโจ้กร้อนๆให้ดีไหมครับ" "อืม" ชยานีไม่ได้อยากกินอะไรเป็นพิเศษหรอก รู้สึกแค่ว่าไม่มีความอยากอาหาร จึงเดาะลิ้น "เมื่อตะกี้คุณพูดอะไรกับปวีนเหรอคะ" นิธานหรี่ตามอง "คุณแคร์เขามากเหรอ" " ที่ฉันแคร์คือคุณค่ะ"ชยานีพูดเน้นเสียง " คุณไม่จำเป็นต้องมองเขาเหมือนเป็นศัตรูขนาดนั้นเพราะยังไงซะฉันก็ไม่คิดจะมีอะไรเกี่ยวข้องกับตระกูลกองแก้วอยู่แล้ว" นิธานนัยน์ตาแฝงไปด้วยรอยยิ้ม ค่อยๆลูบผมชยานีเบาๆ "ผมไม่ได้มองว่าเขาเป็นศัตรู" ชยานีกระตุกคิ้วท่าทางไม่เชื่อใจแต่ก็ยังพูดออกไปว่า" รู้แล้วค่ะ ฉันเชื่อคุณ" นิธานส่ายหัวไม่รู้จะทำยังไงกับชยานีดี" ไม่ได้พูดอะไรครับแค่พูดกันเรื่องให้คุณกลับเข้าตระกูลกองแก้วเท่านั้น" "เขายังคงดื้อรั้นไม่หยุดจริงๆ"ชยานีถอนหายใจยาว" แต่ฉันไม่มีความคิดจะกลับไปหรอก" ชยานีเม้มปาก "ตระกูลกองแก้วเองก็คงไม่ได้อยากให้ฉันกลับไปแค่นั้นแน่ๆ" นิธานพยักหน้า เขารู้ว่าชยานีเป็นคนฉลาดตระกูลกองแก้วตั้งใจจะทำอะไรชยานีรู้อยู่แล้ว "เรื่องนี้คงต้องฟังความเห็นของคุณแม่ครับถ้าหากท่านอยากจะกลับเข้าตระกูลกองแก้วงั้นคุณที่เป็นลูกสาวของท่านคงต้องสนับสนุนเท่านั้น" " เรื่องนี้ฉันรู้ค่ะ แต่ฉันว่าตอนนี้แม่ของฉันก็ไม่อยากกลับไป" ชยานีนิ่ง "ที่สำคัญในตอนนี้คือหาคนที่สั่งการอยู่เบื้องหลังให้ได้" " อืม เรื่องนี้ผมสั่งให้ซิริอัสไปจัดการแล้วครับ" "ซิริอัส "ชยานีแปลกใจอยู่บ้างแต่ก็พยักหน้าเข้าใจ" อ๋อ ฉันจำได้แล้วก่อนหน้านี้คุณให้ซิริอัสมาดูแลพวกเราเขาถนัดงานด้านนี้เหรอคะ" " อืม หน้าที่ของซิริอัสคือสืบข้อมูลพวกนี้อยู่แล้วเขาเป็นนักแฮกเกอร์มืออาชีพ"นิธานตบหน้าชยานีเบาๆ" อยากรู้อะไรอีกไหม"ไม่ว่าเธออยากรู้อะไรเขาจะไม่ปิดบังเธอเลย ชยานีกลับส่ายหัว" ไม่อยากรู้แล้ว" เรื่องเกี่ยวกับซิริอัสหรือเรื่องอื่นๆของนิธานชยานีเองก็ไม่อยากรู้ไปซะทุกอย่างเธอขอแค่ตอนนี้นิธานอยู่กับเธอก็เพียงพอแล้ว "อืม เพราะตอนนี้เรายังมีหลักฐานไม่มากพอจึงต้องพึ่งซิริอัสตรวจสอบบางอย่างรอผมมั่นใจแล้ว" "ฉันเชื่อคุณค่ะ คุณไม่จำเป็นต้องอธิบายกับฉันแบบนี้ก็ได้" ชยานีเชื่อว่านิธานพูดจริงทำจริงที่นิธานยังไม่ลงมือคงเป็นเพราะว่ายังมียางอย่างที่เขายังไม่มั่นใจ แต่" ฉันเดาว่าคุณคิดว่าคนทำน่าจะเป็นชามาใช่ไหมคะ" นิธานกระตุกคิ้ว ก่อนจะรู้สึกจนใจ" เรื่องอะไรก็ปิดบังคุณไม่ได้เลยจริงๆ คุณฉลาดมาก" " ฉันไม่ได้มีศัตรูที่ไหน" นอกจากชามา ไม่ว่าจะเป็นตอนที่เธอเป็นชยานีหรือว่าปาลีคนที่มีปัญหากับเธอก็มีแต่ชามาคนเดียว ในเมื่อตอนนั้นชามายังสามารถสร้างสถานการณ์อุบัติเหตุขึ้นมาฆ่าชยานีได้ถ้างั้นตอนนี้เธอก็ยังมีแรงจงใจที่จะฆ่าปาลีได้เหมือนกัน " อืม เรื่องนี้ต้องรอไปก่อน คุณพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลชั่วคราวก่อนนะครับ" นิธานนิ่งไป "จริงสิ ถึงแม้ตอนนี้คุณจะไม่ได้เป็นอะไรมากแล้วแต่คนภายนอกล้วนแต่เข้าใจว่า" "ฉันอาการบาดเจ็บสาหัสยังไม่ฟื้น หรืออาจจะไม่ฟื้นขึ้นมาอีกเลย" ชยานีพูดเสริมเมื่อเห็นว่านิธานพยักหน้าเธอก็หัวเราะออกมา" ธานคะ คิดไม่ถึงเลยว่าคุณจะรอบคอบอย่างนี้" นิธานกระพริบตา" ตอนนี้หลักฐานในมือยังมีไม่พอถ้าหากซิริอัสสืบไม่พบหลักฐานอื่นเพิ่ม ก็คงต้อง" " คงต้องทำให้ชามาคิดว่าฉันใกล้จะตายแล้วหรืออาจจะไม่ลืมตาตื่นขึ้นมาอีกตลอดไปแบบนี้ชามาถึงลดการระวังตัวของเธอแต่ถ้าหากว่าฉันยังไม่ตายชามาก็จะไม่วางใจเธอจะต้องลงมืออีกครั้งแน่ๆ" ที่ชยานีพูดมาถูกทุกอย่างเพราะนี่คือแผนสุดท้ายที่นิธานคิดไว้ ถ้าหากซิริอัสหาหลักฐานไม่ได้จริงๆนิธานก็จะไม่ยอมนิ่งดูดายเขาจะต้องทำให้ชามาได้รับบทลงโทษที่สาสม ชยานีพยักหน้าเข้าใจ"ธานคะ ฉันซาบซึ้งใจมากในสิ่งที่คุณทำเพื่อฉัน จริงๆนะ แต่เรื่องนี้ถ้ายังไม่ถึงเวลานั้นจริงๆ ฉันก็ไม่อยากให้เป็นแบบนี้" "ผมรู้" ถึงแม้ชยานีจะได้สติแล้วแต่ดนพก็พูดแล้วว่าอุบัติเหตุครั้งนี้สร้างความเสียหายให้ร่างกายของชยานีอยู่หลายส่วนถึงแม้จะทำการตรวจเรียบร้อยแล้วร่างกายของเธอไม่ได้เสียหายมากมายแต่ก็อธิบายไม่ได้ว่าทำไมชยานีถึงได้สลบไปนานขนาดนี้ นิธานไม่วางใจดังนั้นจึงไม่ยอมให้ชยานีออกจากโรงพยาบาลรวมถึงเรื่องที่เขาปล่อยข่าวออกไปว่าเธออาการสาหัสด้วยชยานีจึงพักรักษาตัวอยู่ที่โรงพยาบาลหนึ่งเดือนเต็มๆ ในช่วงเวลาหนึ่งเดือนนั้นธนิดากับชญาภาต่างก็มาเยี่ยมเธออยู่ตลอดส่วนเรื่องที่ทำไมชยานีถึงโดนรถชนคนที่อยู่เบื้องหลังเป็นใครชญาภากับโสวัณณ์ไม่รู้อย่างแน่นอนแต่ธนิดารู้อยู่ก่อนแล้ว วันนี้ธนิดาเข็นรถคนไข้ให้ชยานีนั่งแล้วพาเธอไปเดินเล่นที่สวนหย่อมด้านนอกช่วงนี้ธนิดาไม่มีงานจึงมีเวลาว่างพอมีเวลาเธอก็มาหาทันทีเลย ส่วนเรื่องที่ชามาทำร้ายชยานีธนิดาก็โมโหมากๆบอกว่าจะไปแก้แค้นชามาให้ได้นี่ถ้าหากชยานีไม่ห้ามเธอไว้ตอนนี้เธอคงไปหาเรื่องชามาถึงที่บ้านแล้ว "จริงด้วย เธอไม่ได้บอกว่าสามีของเธอกำลังสืบเรื่องนี้อยู่เหรอยังสืบไม่เจออะไรอีกเหรอ" พอธนิดานึกถึงผู้หญิงร้ายกาจอย่างชามาที่คอยคิดแต่จะทำร้ายชยานีอยู่ตลอดแล้วธนิดาก็ยิ่งไม่สบายใจ ชยานีถอยหายใจอย่างไม่รู้จะทำยังไง "เธอนี่นะ เมื่อไหร่เธอถึงจะเป็นผู้ใหญ่ขึ้นสักทีอีกอย่างคนที่โดนทำร้ายเป็นฉันนะเธออย่าไปมีปัญหากับชามาเยอะ เข้าใจไหม"ชยานีตบมือธนิดาเบาๆหลังจากนั้นธนิดาก็เข็นรถที่ชยานีนั่งไปหยุดข้างกระถางดอกไม้ ธนิดาเบ้ปาก "ก็มันน่าโมโหนี่นา เธอว่าไหมยัยชามาเธอบ้าไปแล้วแน่ๆเธอไม่ไปหาเรื่องหล่อนก็ดีเท่าไหร่แล้วนี่หล่อนถึงขั้นคิดจะฆ่าเธอเลยนะ" "ตอนนี้ยังไม่มีหลักฐานที่แน่ชัดว่าเป็นฝีมือของเขานะ" ชยานีพูดอย่างสบายใจเหมือนตัวเองไม่ใช่คนที่โดนทำร้ายอย่างนั้นแหละ "จะไม่ใช่ได้ยังไง ฉันว่าต้องใช่แน่ๆปกติเธอก็ไม่ได้มีศัตรูที่ไหนนอกจากยัยบ้าชามาแล้วเธอคิดว่ายังมีใครคิดจะทำร้ายเธออีก" " เอาล่ะ ธานบอกไว้แล้วว่าเรื่องนี้เขาจะจัดการเองเธออย่าเป็นห่วงไปเลยวันนี้เธอมาหาฉันเพราะจะพูดเรื่องนี้รึไง" ชยานีเงยหน้าขึ้นมองธนิดา ธนิดานิ่งงันพูดจาอ้ำอึ้งขึ้นมา" ฉัน ฉัน" " เธออะไรล่ะ ไหนพูดสิ เกิดเรื่องอะไรขึ้นกันแน่"พอเห็นท่าทางของธนิดาชยานีก็รู้แล้วว่าเธอต้องมีเรื่องเกิดขึ้นแน่นอน ธนิดาส่ายหัว" ที่จริงก็ไม่ใช่เรื่องใหญ่อะไรหรอก ตอนนี้เธอยังป่วยอยู่งั้นฉัน" "พูดอะไรของเธอเนี่ย ในเมื่อพวกเราเป็นเพื่อนกันงั้นเรื่องของเธอก็เหมือนเรื่องของฉันด้วย"ชยานีจับมือของธนิดาไว้ "ไม่ต้องถามก็รู้ เรื่องของนายไตรภบใช่ไหม" "ช่างมันเถอะ" ธนิดาหลบสายตาแต่ดวงตาของชยานีที่เหมือนเครื่องสแกนกำลังมองไปที่ธนิดามองจนธนิดารู้สึกไม่สบายเธอกัดปากแน่นขยุ้มผมตัวเองจนยุ่ง " ก็นายไตรภบนั่นแหละเขาถามฉันว่าความสัมพันธ์ของฉันกับคุณเฉลิมพลเป็นยังไงบ้างแล้วแถมยังบอกให้ฉันคุยกับเขาเรื่องโครงการตึกสิบทิศนั่นด้วย" ชยานี"..."เเธอย่นคิ้ว "เขายังกล้าขอจริงๆ" ถึงแม้ชยานีจะไม่ได้สนใจเรื่องโครงการอะไรพวกนั้นแต่เพราะว่าเธออยู่ข้างตัวของนิธานจึงพอได้ยินเรื่องพวกนี้มาบ้าง " แล้วคุณเฉลิมพลคิดว่ายังไงล่ะ" " เอ่อ ฉัน ฉันยังไม่ได้พูดเรื่องนี้กับเขา"ธนิดาหน้าเริ่มแดงท่าทางอึดอัดใจ ชยานีรู้อยู่แล้วเชียว "เธอไม่อยากจะบอกเขาใช่ไหม" "เธอคิดว่าฉันจะเอาสถานะอะไรไปพูดกับเขาล่ะนีนี คนอื่นไม่รู้เรื่องของฉันหรือเธอเองก็ไม่รู้ไปด้วย" ชยานีถอนหายใจออกมาเหมือนกัน ก็เพราะว่ารู้ไงก่อนหน้านี้เธอถึงได้คัดค้านไม่ยอมให้ธนิดากับเฉลิมพลคบกัน แต่ที่เธอคัดค้านก็เพื่อธนิดาเพราะเฉลิมพลเขาเป็นผู้ชายเจ้าชู้ถ้าหากเฉลิมพลเป็นเหมือนนิธานที่มีความรับผิดชอบไม่เล่นกับความรู้สึกของผู้หญิงถึงขั้นยอมทำทุกอย่างเพื่อผู้หญิงที่เขารักแล้วล่ะก็ชยานีก็ไม่คัดค้านที่ทั้งสองจะคบกัน "เฉลิมพลไม่ใช่ทางเลือกที่ดีเท่าไหร่แต่ถ้าหากเขาสามารถปรับนิสัยได้ฉันคิดว่า" "เปลี่ยนนิสัย" ธนิกาส่ายหัว "นีนีเธอก็รู้ว่าคุณเฉลิมพลที่มีฐานะอย่างนั้นจะมาแต่งงานกับผู้หญิงอย่างฉันได้ยังไงกันตอนนี้เขาก็แค่สนใจฉันพอไม่ได้ครอบครองแล้วเขาแค่รู้สึกสนใจแต่ภ้าเขาได้ฉันไปก็จะไม่สนใจฉันแล้วเธอดูบรรดาผู้หญิงที่เขาเคยคบสิมีใครคบเกินสามเดือนบ้างไหม" ชยานีเดาะปาก ยักไหล่" ไม่มี"ตรงจุดนี้แก้ตัวให้เฉลิมพลไม่ได้จริงๆ " แล้วเธอคิดจะทำยังไงต่อ"ชยานีรู้ว่าถ้าไม่ใช่เรื่องที่ทำไม้ได้จริงๆธนิดาคงไม่ยอมบอกคนอื่นเลยว่าตัวเองต้องเจอกับเรื่องร้ายแรงหรือเศร้าใจถึงแม้จะเป็นชยานีธนิดาก็ไม่ยอม ธนิดาก้มหน้าลงจมอยู่กับความคิดของตัวเอง ชยานีตบมือของธนิดาอย่างปลอบโยน "ถ้าอย่างนั้น ฉันให้นิธานออกหน้าให้ไหม" "อย่านะ" ธนิดารีบจับมือชยานีไว้รีบส่ายหัวไปมา "เธอช่วยฉันไว้มากแล้วและอีกอย่างต้องลากคุณเฉลิมพลเข้ามาพัวพันด้วยคนเดียวยังไม่พออีกเหรอเธอก็เห็นอยู่ว่านายไตรภบเป็นคนยังไงตอนนี้เขารู้ว่าฉันมีความสัมพันธ์กับคุณเฉลิมพลถึงได้มาเรียกร้องเรื่องพวกนี้จากฉันถ้าหากเขารู้ว่าฉันกับเธอเป็นเพื่อนกันแล้วยังลากคุณนิธานเข้ามาด้วยเรื่องราวก็จะยิ่งซับซ้อนขึ้น" " แล้วเธอจะทำยังไงล่ะดา ถ้าคุณน้าต้องโดนนายไตรภบจับเข้ามาพัวพันเธอก็จะหนีจากการเรียกร้องของเขาไม่ได้อย่างแน่นอน"ถึงชยานีจะอยากช่วยเหลือธนิดาแต่ก็ไม่รู้ว่าช่วยจากตรงไหนก่อน" เขาซ่อนคุณน้าไว้ที่ไหนยังหาไม่เจอเลยเหรอ" ธนิดาส่ายหัวสีหน้าเหนื่อยล้า" ไม่เลยถ้าฉันรู้แล้วฉันยังจะปล่อยไตรภบคุมไว้แบบนี้เหรอ"