ตอนที่ 64 ความอบอุ่นของนิธาน

ต๭นที่ 64 ความอบอุ่นของนิธาน นิธานปิดประตูแล้วเดินเข้ามา ชยานี้ยังนอนอยู่แต่ถ้าเทียบกับเมื่อคืน ชยานีดีขึ้นมากแล้ว นิธานก็สบายใจขึ้นมากก็เลยสั่งงานตีรณต่อ เห็นชยานียังนอนสบายก็เลยไม่ปลุก และตอนที่ตีรณมาเมื่อกี้ก็นำยามาให้ด้วย นิธานคิดถึงรอยแผลบนตัวของชยานีจึงเปิดผ้าห่มออกแล้วทายาให้ ชยานีรู้สึกว่าตัวเองนอนไปนานมาแล้วฝัน ฝันว่าจะถูกขมขื่นแต่นิธานมาช่วยแล้วเขาสองคนก็…… ชยานีตื่นจากฝันรู้สึกว่าร่างกายเหมือนถูกอะไรทับมาเจ็บจนลุกขึ้นมาไม่ไหวและบนตัวก็เย็นๆเหมือนมีอะไรเปะอยู่ “เธอตื่นแล้ว?” เสียงของผู้ชายลอยเข้ามาดูเหมือนว่ายังมีรอยยิ้มตามมาด้วย ชยานีตัวแข็งทื่อหันกลับไปเจอดวงตาอันสวยงามแล้วรอยยิ้มของนิธาน ทำให้ชยานีถูกดึงดูดเข้าไปแล้ว ชยานีตะลึงจ้องมองชายตกหน้าเธอเหมือนฝันไป เหมือนชายในฝันกับตัวจริงรวมร่างกัน ชยานีกลืนน้ำลายเธออ้าปาก”ฉัน……”ในคอเหมือนมีควัน น้ำหนึ่งแก้วยืนเข้ามาแขนที่ยาวเรียวของผู้ชายนี้สวยจริงๆ ชยานีควบคุมตัวเองไม่อยู่ แต่มือคู่นี้ก็ทำให้ชยานีใจเต้นได้ความรู้สึกแบบนี้มันน่าเหลือเชื่อจริงๆ ”ดื่มน้ำก่อน!” ชยานีรับน้ำมา นิ้วของเธอไปโดนนิ้วของนิธานร่างกายทำปฏิกิริยาโดยสัญชาตญาณคือสั่น ชยานีเงยหน้าขึ้นเจอดวงตาที่ยิ้มออยู่ของนิธานใจเต้นตึกๆ ชยานีหน้าแดงหันกลับมาดื่มน้ำดื่มหมดหนึ่งแก้วเธอยืนให้นิธาน”เอาอีก!” นิธานก็รินให้อีกหนึ่งแก้วชยานีดื่มไปครึ่งแก้วก็ดื่มต่อไม่ไหวแล้ว ตอนที่เธอดื่มน้ำก็คิดออกแล้วว่าเกิดอะไรขึ้น ในใจของชยานีและหน้าของเธอร้อนผ่าว รู้สึกวุ่นวายไปหมด เธอไม่กล้ามองหน้านิธานแต่เหมือนสายตาของนิธานจะจ้องเธออยู่ตลอด ชยานีถูกนิธานจ้องจนรู้สึกตื่นเต้นจนกลืนน้ำลาย”เออคือ……” “ไม่เป็นไร”เสียงของนิธานไพเราะมากไพเราะจนแค่ได้ยินก็เหมือนจะท้องได้ ใจของชยานีเต้นไม่เป็นจังหวะจนควบคุมไม่อยู่ “ลี!” เสียงที่อบอุ่นทำให้ชยานีหายใจลำบากจริงๆ นิธานเห็นชยานีทำหน้าเหมือนนกกระจอกเทศอดไม่ได้ที่จะถอนหายใจในใจแล้วเดินมาตรงหน้าชยานีมือเขาจับไหล่เธอทั้งสองข้างแล้วยืนมือไปจับคางชยานีขึ้นเพื่อให้ชยานีมองหน้าตัวเอง”ปาลีมองผม!” เสียงของนิธานเหมือนจะทำให้ชยานีหลงเสน่ห์แล้วมองเขาแบบไม่ทันตั้งตัว”ฉัน……” “ปาลีเราเป็นสามีภรรยากันแล้ว สามีภรรยาแบบจริงๆ!”ตอนที่นิธานพูดคำนี้เขาดูมีความสุขบนหน้าเขาเต็มไปด้วยรอยยิ้มนี้คือครั้งแรกที่เธอเห็นรอยยิ้มของนิธานหลังกลับมาเจออีกครั้งรอยยิ้มแห่งความสุข เขา……หมายถึงอะไร? ชยานีไม่กล้ามองนิธานจึงก้มหน้าลงอีกครั้ง มือทั้งสองข้างจับผ้าห่มไว้”ฉัน……เมื่อคืนฉัน……” “เมื่อคืนมีคนคิดร้ายกับเธอ เธอถูกฉันช่วยไว้!”นิธานพูดถึงตรงนี้ สีหน้าเขาเข้มขึ้นมาทันที”เขาไม่ได้ทำอะไรเธอ เธอวางใจได้!” “อิ่ม!”ชยานีพยักหย้าเธอรู้สึกได้ว่าผู้ชายคนนั้นทำไม่เสร็จแต่หลังจากนั้น นิธานมาแล้ว แล้วช่วยเธอไว้ในสุดท้ายและเธอกับนิธานก็มีความสัมพันธ์กัน ยังไรก็ตามชยานีก็ไม่ได้รู้สึกว่าเสียดายที่เสียความบริสุทธิ์และคนคนนั้นยังคือนิธานสามีในนาม? ดังนั้นเธอรับได้? หรืออาจเป็นเพราะนิธานช่วยเธอไว้? เทียบกับชัยนนท์ที่น่ารังเกียจอยู่กับนิธานดีกว่าเยอะอย่างน้อยๆเธอสองคนก็เป็นสามีภรรยากัน ชยานีปลอบใจตัวเองแบบนี้ ไม่คิดว่าการตอบสนองของชยานีแบบนี้จะทำให้นิธานรู้สึกผิดหวังเล็กน้อย “ปาลี เขาถูกฉันควบคุมตัวไว้แล้วเธอจะเอายังไง?”ตั้งแต่นิธานได้ชยานีแล้ว เขาตัดสินใจแล้วว่าชยานีนี้แหละที่เป็นภรรยาของเขา ภรรยาของนิธาน แม้แต่ตัวเขาเองก็ห้ามทำร้ายเธอ แต่ชัยนนท์คิดที่จะทำร้ายชยานี นิธานจะทนได้ยังไง “เขา……” “ยังไม่ตาย เฉลิมพลขังไว้ เธอคิดที่จะลงโทษเขายังไง?”นิธานกลัวทำให้ชยานีตกใจจึงพูดอ้อมๆ “ส่งให้ตำรวจเถอะ ฉัน……”ชยานีกัดริมฝีปาก”ถ้าแจ้งความจะมีผลกระทบกับตระกูลภูละพิพัฒน์มั้ย? กระทบถึงนายมั้ย?”ชยานีคิดเรื่องหน้าตาของนิธาน ถ้าแจ้งตำรวจทุกคนก็จะรู้เรื่องนี้แล้วไม่ใช่เหรอ? สุดท้ายนิธานต้องได้รับผลกระทบแน่ๆ “ยัยโง่!”นิธานใจอ่อนอย่างแรงผู้หญิงของเขาในเวลายังนี้ยังคิดถึงเขา”ฉันไม่เป็นไร เธออยากทำยังไงก็ทำเลย ฉันเคารพในการตัดสินของเธอ!” ชยานีกัดริมฝีปาก”นายทำต่อเลยฉันไม่อยากพูดถึงเรื่องนี้แล้ว!” ดูชยานีเหมือนจะเหนื่อยมากแล้วจริง นิธานก็ไม่อยากเซ้าซี้แล้ว”งั้นก็ได้เรื่องนี้ เดี๋ยวฉันจัดการเอง หิวหรือยัง?” ชยานีเมื่อคืนก็ไม่ได้กินอะไร จากนั้นก็อยู่กับนิธานทั้งคืน จริงๆแล้วเธอก็รู้สึกหิวแล้วกำลังคิดอยู่ในใจท้องก็เริ่มส่งเสียงออกมา ชยานีหน้าแดง”ฉัน……” นิธานยิ้มอย่างมีความสุขยื่นมือมาจับผมของชยานี”ดีเลยผมก็หิวแล้ว” หลังจากที่นิธานโทรไปแป๊บเดียวก็มีคนมาส่งข้าว ชยานีใช้แรงไปมาก เธอกินแบบไม่รอนิธานเลย นิธานนั่งมองชยานีอยู่ข้างๆดวงตาอันอ่อนโยนหวานจัดจนสามารถบีบน้ำออกมาได้แล้ว ชยานีหิวมากแล้วถึงจะรู้ว่านิธานมองเขาอยู่แต่ก็ต้องทำเป็นมองไม่เห็น หลังจากข้าวตรงจานหมด ตรงหน้าของชยานีก็มีข้าวอีกจานนึงยื่นมา”กินสิ ไม่พอค่อยสั่งอีก!” “ฉัน จริงๆฉันไม่ได้หิวขนาดนั้น!”ชยานีเห็นว่านิธานคิดว่าตัวเธอเองนั้นกระเพาะใหญ่จนเธอเองก็รู้สึกอาย”นายก็กิน!” “อื้ม ฉันกิน!”พอนิธานพูดเสร็จก็นำส้อมไปตักอาหารเข้าปากเขามีรอยยิ้มบนดวงตาของเขา ยิ้มอันอ่อนโยนของเขาทำให้ใจของชยานีเริ่มเต้นอีกแล้ว หน้าของชยานีแดงขึ้นมาอีกแล้วเธอรีบก้มหน้าลงไม่กล้ามองนิธานยัดอาหารใส่เข้าไปในท้องของตัวเองจนสุดท้ายกินจนอิ่ม เธอจับท้องกลมๆของเธอมีความรู้สึกอายเล็กน้อย อาหารทั้งสองจานส่วนมากเข้าไปอยู่ในท้องชยานี “กินอิ่มแล้วเหรอ?”นิธานเอาทิชชูแล้วเช็ดมุมปากให้ชยานี นิ้วอันเรียวยาวของเขาโดนหน้าชยานีแบบไม่ได้ตั้งใจหน้าของชยานีแข็งทื่อไปหมดแล้วกลืนน้ำลายนิธานขำ”มุมปากมีเศษอาหาร!” “อิ่มๆฉัน……” “ยังเจ็บมั้ย?” “อะไรนะ?” เสียงอันอบอุ่นของนิธานทำให้ชยานีนึกว่าตัวเองฟังผิด นิธานยิ้มอ่อนโยนจน”เมื่อวันเป็นครั้งแรกของเธอ ฉันไม่มีประสบการทำเธอเจ็บตรงไหนมั้ย?” “……” คำถามบ้าบอแบบนี้? เธอจะตอบยังไง? “ปาลี?”นิธานยื่นมือมาจับคางของชยานี ดวงตาคู่นั้นเต็มไปด้วยดวงดาวในเวลานี้และในดวงดาวก็มีชยานีอยู่ ใจของชยานีเต้นแบบไม่หยุดยั้ง เธอไม่เปิดหน้าบอกกับตัวเองว่าให้ใจเย็น”เมื่อวานฉันขอบคุณนายมาก!” “อื้ม?”นิธานทำตัวไม่ถูก ยัยโง่ชยานี เห็นชยานีเขินหนักมาก นิธานจึงไม่พูดอะไรต่อ”ครั้งหน้าฉันจะระวังมากกว่านี้!”นิธานลูบผมของชยานี”จะนอนต่อมั้ย?” “ไม่”ชยานีส่ายหัว”ฉัน ฉันต้องไปบริษัทแล้ว” “วันนี้ไม่ไป!”นิธานจับมือของชยานีหน้ายิ้มบานปิดก็ปิดไม่อยู่”วันนี้ก็เหนื่อยแล้วฉันบอกผู้ช่วยเธอแล้วว่าวันนี้ยังไม่ไปทำงานถ้ามีเรื่องอะไรก็ให้คนอื่นไปทำ” “ผู้ช่วยนลิน!”ชยานีคิดขึ้นได้จับมือของนิธาน”นิธาน นลินเป็นไงบ้าง?”เมื่อคืนเธอเกิดเรื่องกับนลินหลังจากที่เธอดื่มเหล้าก้านั้น เธอก็สลบ นลินก็น่าจะดื่มเหมือนกัน เธอถูกชัยนนท์พาตัวไปแล้วนลินล่ะ? เห็นหน้าตื่นเต้นของชยานีแล้วนิธานก็รีบตอบ”ไม่เป็นไรเธอไม่เป็นไร แค่มีบาดแผลตามตัวเล็กน้อย ตีรณพาเธอไปตรวจทำโรงพยาบาลแล้ว!” “อย่างนั้นก็ดี อย่างนั้นก็ดี!”นลินเป็นคนในบริษัทเธอเกิดเรื่องพร้องเธอถ้าเกิดเป็นอะไรขึ้นมาเธอคงเสียใจ ตาของนิธานหรี่แล้วหรี่อีก”เอาแหละเธอช่วยคุณไว้ ผมจะขอบคุณเธออย่างดี ตอนนี้เรากลับกันก่อนมั้ย?” “ค่ะ!” ชยานีคิดถึงเรื่องเมื่อคืนที่เกิดขึ้นกับนิธานเธอก็ไม่รู้ว่าเกิดอะไรขึ้นในสมองมีแต่ภาพพวกนั้น นิธานพาชยานีกลับมาที่คฤหาสน์ภูลพิพัฒน์เกี่ยวกับเรื่องเมื่อคืนนิธานได้บอกท่านแก่ของภูลพิพัฒน์ ตั้งแต่เมื่อคืนบอกว่าวันนี้ทั้งสองจะใช่ชีวิตส่วนตัวกันสองคนดังนั้นท่านแก่ของภูลพิพัฒน์ก็ตามใจเขา แต่ตอนนี้นิธานกลับอุ้มชยานีกลับมาแล้วบอกว่าวันนี้ทั้งสองพักผ่อน ดวงตาของท่านแก่ของภูลพิพัฒน์ตกอยู่ตรงนิธานและชยานีเห็นปากของชยานีบวม ตาจ้องมองทั้งสองแล้วส่งสายตาบอกหลานตัวเองว่าหลานฉันเก่งมากแล้วเดินไปที่สวนดอกไม้ นิธานวันนี้อารมณ์ดียิ้มกับท่านแก่ของภูลพิพัฒน์แล้วอุ้มชยานีขึ้นห้องไป จริงๆแล้วชยานีอยากเดินด้วยตัวเองแต่นิธานยืนยันที่จะอุ้มทำให้ชยานีเขินหนักมากแต่นิธานไม่ยอมปล่อยเธอชยานีพยายามที่จะดิ้นแต่ก็ไม่ได้ผลสุดท้ายก็ไม่ดิ้นดีกว่า เมื่อวานนิธานไม่มีการควบคุมตัวเองเลย ถึงเมื่อวานนิธานจะให้ยาแก้กับชยานีแต่ชยานีตอนนี้ก็รู้สึกเจ็บอยู่ดีและพอกลับมาถึง ห้องชยานีก็เขินหนักมากไม่ยอมเอาหน้าออกจากผ้าห่มมามองนิธาน นธานเห็นท่าทางของชยานีแบบนี้แล้วในใจอบอุ่นแล้วเปิดผ้าห่มออกเอาหน้าเล็กๆของชยานีออกมา”พักผ่อนดีๆอย่าเอาผ้าห่ม ปิดหน้า ไม่ดีกับร่างกายนะ?”